Zrób listę wszystkich zwierząt, ptaków i owadów, które widzisz w swojej szkole lub społeczności domowej. Czy możesz powiedzieć, co je każde zwierzę i jak może to być powiązane z innymi zwierzętami, roślinami i ludźmi?
Wszyscy żyjemy pośród wielu innych żywych i nieożywionych istot, niezależnie od tego, czy jesteśmy świadomi otaczającej nas różnorodności środowiskowej. Czy widziałeś wróble żywiące się nasionami, wiewiórki skubiące jagody, żaby zjadające małe owady i pszczoły krążące wokół kwiatów? Wszyscy uczestniczą w tym samym środowisku. Niektóre zwierzęta polegają na sobie nawzajem, jeśli chodzi o przetrwanie.
W tej lekcji dowiemy się o następujących kwestiach:
Ekosystem składa się ze społeczności roślin i zwierząt oddziałujących ze sobą na danym obszarze, a także środowiska, w którym żyją. Żywe części ekosystemu nazywane są czynnikami biotycznymi, natomiast czynniki środowiskowe, z którymi wchodzą w interakcje, nazywane są czynnikami abiotycznymi . Czynniki abiotyczne obejmują pogodę, ziemię, słońce, glebę, klimat i atmosferę. Ponieważ żywe organizmy reagują na środowisko i znajdują się pod jego wpływem, ważne jest, aby wspólnie badać zarówno czynniki biotyczne, jak i abiotyczne, aby uzyskać pełny obraz.
Poniżej zdjęcie ekosystemu stawu.
Termin „ekosystem” różni się nieco od terminu „społeczność”. Ekosystem obejmuje zarówno żywe istoty, jak i fizyczne środowisko danego obszaru; społeczność obejmuje tylko składnik biotyczny lub żywy i nie obejmuje środowiska fizycznego.
W ekosystemie każdy organizm ma swoją własną niszę lub rolę do odegrania.
Ekosystemy mogą mieć dowolną wielkość. Może być mały lub duży. Ekosystem może być tak mały jak kałuża na ziemi, gdzie kijanki wchodzą w interakcję z wodą, pożywieniem, drapieżnikami i pogodą, lub tak duży jak Wielka Rafa Koralowa, Amazoński Las Deszczowy i pasmo górskie Himalajów.
Cały łańcuch górski z oddziałującymi na siebie roślinami, zwierzętami, leśnymi glebami, skalistymi szczytami górskimi, łagodnymi pogórzami i starożytnym podłożem skalnym również można nazwać ekosystemem.
Nie ma sztywnych linii oddzielających granice ekosystemów. Często są oddzielone barierami geograficznymi, takimi jak pustynie, góry, oceany, jeziora i rzeki. Ponieważ granice te nigdy nie są sztywne, ekosystemy mają tendencję do mieszania się ze sobą. Dlatego całą Ziemię można postrzegać jako jeden ekosystem, a jezioro jako połączenie kilku różnych ekosystemów. Naukowcy nazywają to mieszanie lub strome przejście między dwoma ekosystemami „ekotonem”.
Ekotony są uważane za obszary o dużym znaczeniu dla środowiska. Oprócz zapewnienia obszaru dla dużej liczby gatunków, ekotony często doświadczają napływu zwierząt szukających gniazda lub pożywienia.
Istnieją dwie główne kategorie ekosystemów - wodne i lądowe. Ekosystemy lądowe są oparte na lądzie, a ekosystemy wodne są oparte na wodzie.
Lasy, pustynie, łąki, tundra, słodkowodne i morskie to główne typy ekosystemów. Ekosystemy lądowe rozciągające się na dużym obszarze geograficznym są również znane jako „biomy”. Konkretne cechy różnią się znacznie w obrębie ekosystemu - na przykład ekosystem oceaniczny w Morzu Śródziemnym zawiera znacznie inne gatunki niż ekosystem oceaniczny w Zatoce Meksykańskiej.
Czy kiedykolwiek poddałeś recyklingowi starą plastikową butelkę? Kiedy wrzucisz plastikową butelkę do kosza na śmieci, zostanie ona zabrana do centrum recyklingu, gdzie zostanie przetopiona i ponownie wykorzystana w nowych produktach, takich jak stoły piknikowe, donice, torby na zakupy i wiele innych przedmiotów. Ale to wciąż ten sam plastik, z którego wykonano oryginalną butelkę.
Proces ten jest podobny do ruchu materii w ekosystemie. Materia jest poddawana recyklingowi przez różne ekosystemy Ziemi.
Substancje takie jak woda, węgiel i azot są pobierane przez rośliny z gleby, powietrza i zbiorników wodnych. Jest to przetwarzane na żywność, która jest następnie przekazywana zwierzętom, takim jak zwierzęta roślinożerne i mięsożerne w łańcuchu pokarmowym.
Po śmierci i rozpadzie roślin i zwierząt materiały takie jak woda, węgiel i azot obecne w ich ciałach wracają do gleby, powietrza i wody, skąd zostały pierwotnie pobrane. Materiały te można następnie ponownie wykorzystać do wzrostu nowych roślin.
W ten sposób wykorzystywane są ciągle te same materiały, materiały nie są tracone ze środowiska. Mówi się więc, że przepływ materiałów, takich jak woda, węgiel i azot itp., W ekosystemie jest cykliczny.
Systemy recyklingu ekosystemu nazywane są cyklami biogeochemicznymi.
Wszystkie żywe istoty potrzebują energii do życia. Przepływ energii jest niezbędny do przetrwania żywych organizmów. Prawie cała energia w ziemskich ekosystemach pochodzi ze Słońca. Gdy ta energia słoneczna dotrze do Ziemi, jest rozprowadzana między ekosystemami w niezwykle złożony sposób. Prostym sposobem analizy tego rozkładu jest łańcuch pokarmowy lub sieć pokarmowa. Łańcuch pokarmowy składa się z różnych poziomów, zwanych poziomami troficznymi, z których wszystkie zaczynają się od producentów, którzy pierwotnie absorbowali światło słoneczne. Energia następnie przemieszcza się w górę do organizmów, które ją zjadają lub rozkładają, co prowadzi aż do szczytowych drapieżników, które mogą rozkładać się dopiero w późniejszym momencie.
Przepływ energii w ekosystemie jest jednokierunkowy (lub jednokierunkowy). Energia dostaje się do roślin ze słońca poprzez fotosyntezę podczas wytwarzania żywności. Energia ta jest następnie przekazywana z jednego poziomu troficznego na drugi w łańcuchu pokarmowym. Podczas przenoszenia energii przez kolejne poziomy troficzne w ekosystemie następuje utrata energii na całej ścieżce. Brak transferu energii jest w 100 procentach.
Główną przyczyną tej utraty jest druga zasada termodynamiki, która mówi, że za każdym razem, gdy energia jest przekształcana z jednej postaci w drugą, w systemie występuje tendencja do nieporządku (entropii). W systemach biologicznych oznacza to utratę dużej ilości energii w postaci ciepła metabolicznego, gdy organizmy z jednego poziomu troficznego zużywają następny poziom. Na każdym etapie łańcucha pokarmowego średnio 10 procent energii jest przekazywane do następnego poziomu, podczas gdy około 90 procent energii jest tracone w postaci ciepła. Im więcej poziomów w łańcuchu pokarmowym, tym więcej energii jest tracone, gdy dociera na szczyt.
Piramida energetyczna (czasami nazywana piramidą troficzną lub piramidą ekologiczną) jest graficznym przedstawieniem przepływu energii na każdym poziomie troficznym w ekosystemie. Energia w piramidzie energetycznej jest mierzona w kilokaloriach (kcal). Piramidy energetyczne są zawsze ustawione pionowo, to znaczy zwężają się na każdym kolejnym poziomie – chyba że organizmy wejdą do ekosystemu z innego miejsca.
Liczba organizmów na każdym poziomie zmniejsza się w stosunku do poziomu poniżej, ponieważ jest mniej energii dostępnej do utrzymania tych organizmów. Na najwyższym poziomie piramidy energetycznej znajduje się najmniej organizmów, ponieważ ma najmniej energii. W końcu nie ma wystarczającej ilości energii, aby utrzymać kolejny poziom troficzny; dlatego większość ekosystemów ma tylko cztery poziomy troficzne.
Oprócz Piramidy Energetycznej są też Piramida Biomasy i Piramida Liczb.
