Een van de meest gebruikte materialen is keramiek. Het is een veelgebruikt materiaal. Onze eerste gedachte aan keramiek zou waarschijnlijk aardewerk of servies zijn. Maar keramiek is meer dan aardewerk en servies: klei, bakstenen, tegels zijn allemaal voorbeelden van keramiek.
In deze les gaan we leren over KERAMIEK en bespreken we:
Duizend jaar geleden ontdekten mensen dat klei in overvloed te vinden was en tot objecten kan worden gevormd door eerst te mengen met water en vervolgens te bakken. Dit is wanneer keramiek als materiaal verschijnt. Het wordt beschouwd als een van de oudste materialen die door de mens zijn gemaakt. De vroegste keramiek die door mensen werd gemaakt, waren aardewerkobjecten, zoals potten, vaten of beeldjes gemaakt van klei.
Het woord keramiek is afgeleid van het Griekse woord keramos wat "pottenbakkersklei" betekent. Veel verbindingen die tegenwoordig als keramiek worden geclassificeerd, bevatten echter geen klei.
Tegenwoordig is keramiek overal om ons heen. Het kan worden gedefinieerd als een anorganische niet-metalen vaste stof die bestaat uit metalen of niet-metaalverbindingen die zijn gevormd en vervolgens zijn uitgehard door verhitting tot hoge temperaturen.
Zowel aardewerk als keramiek zijn algemene termen die objecten beschrijven die zijn gevormd met klei, gehard door bakken en versierd of geglazuurd.
Keramiek wordt over het algemeen gemaakt door mengsels van klei, aarden elementen, poeders en water te nemen en deze in de gewenste vormen te vormen. Nadat het gewenste object gevormd is, wordt het verhit tot een zeer hoge temperatuur. Het verhittingsproces wordt meestal uitgevoerd in een oven op hoge temperatuur die bekend staat als een oven.
Een oven is een thermisch geïsoleerde kamer, een soort oven, die temperaturen produceert die voldoende zijn om een proces te voltooien, zoals uitharden, drogen of chemische veranderingen. Ovens worden al heel lang gebruikt om voorwerpen van klei om te zetten in aardewerk, tegels en bakstenen.
Tijdens het verhittingsproces ondergaat het een reeks chemische reacties en wordt het gehard om keramiek te vormen.
Vaak is keramiek bedekt met decoratieve, waterdichte, verfachtige stoffen. Die verfachtige substanties worden glazuren genoemd.
Rond gevormde keramieken objecten worden gemaakt met behulp van een pottenbakkersschijf. De pottenbakkersschijf ziet eruit als een horizontaal draaiende schijf waarop natte klei wordt gevormd tot potten of andere ronde keramische voorwerpen.
Soorten atomen die aanwezig zijn, de soorten binding tussen de atomen, en de manier waarop de atomen samengepakt zijn, bepalen de eigenschappen van keramiek , net als in elk ander materiaal. Eigenschappen van keramiek zijn onder meer:
Keramiek is over het algemeen hard, corrosiebestendig en bros. Het is extreem duurzaam en bestand tegen krassen en veelvoorkomende beschadigingen. Maar vanwege de moleculaire structuur is het niet bestand tegen verbrijzeling, dus als een keramisch voorwerp op een hard oppervlak valt, kan het breken.
Keramiek is 100% recyclebaar materiaal. Maar eigenlijk vragen velen van ons zich af of aardewerk biologisch afbreekbaar is omdat het gemaakt is van aardse materialen? Het antwoord is ja, ze zijn biologisch afbreekbaar, maar het duurt meestal erg lang. Het kan zelfs wel een miljoen jaar duren voordat een stuk geglazuurd aardewerk biologisch is afgebroken.
Keramiek is hard, poreus en broos. Als gevolg hiervan wordt het gebruikt om aardewerk, bakstenen, tegels, cement en glas te maken. Keramische producten kunnen structureel, vuurvast, witgoed of technisch zijn. Elk van de groepen omvat:
Soorten keramiek variëren in overeenstemming met de klei die is gebruikt om ze te maken, evenals de warmte die nodig is om ze te bakken. Ze omvatten de volgende drie hoofdsoorten aardewerk/keramiek:
Aardewerk is met klei gebakken bij relatief lage temperaturen van 1.000 tot 1.150 graden. Aardewerk is aardewerk dat poreus is, wat betekent dat het water langzaam door kleine gaatjes komt, daarom kan het basisaardewerk niet worden gebruikt om water vast te houden. Basisaardewerk wordt vaak terracotta genoemd. Aardewerk kan worden geglazuurd. Dat kan het waterdicht maken.
Steengoed is een vrij brede term voor aardewerk of ander keramiek gebakken op relatief hoge temperatuur. Een moderne technische definitie is een glasachtig (glanzend uiterlijk) of halfglasachtig keramiek, dat een glanzende uitstraling heeft, voornamelijk gemaakt van steengoedklei of niet-vuurvaste vuurvaste klei. Of het nu verglaasd is of niet, het is niet-poreus en kan al dan niet geglazuurd zijn.
Porselein is een keramisch materiaal dat wordt gemaakt door kleiachtige materialen tot hoge temperaturen te verhitten. Het bevat klei in de vorm van kaoliniet. Er wordt onderscheid gemaakt tussen hard porselein, gebakken op 1400 graden Celsius, en zacht porselein, gebakken op 1200 o C. De term porselein verwijst naar een breed scala aan keramische producten die bij hoge temperaturen zijn gebakken om glasachtige, of glazige eigenschappen.
Voordelen:
nadelen:
