آیا تا به حال در مورد آنچه می خوریم سوال پرسیده اید؟ از خوشمزه‌تر کردن غذا گرفته تا سالم‌تر کردن آن، تحت پوشش حوزه «غذاشناسی» قرار می‌گیرد. در این درس در مورد برخی از جنبه های اساسی موضوع غذا شناسی صحبت خواهیم کرد.
غذاشناسی مطالعه غذا و فرهنگ است، با تمرکز ویژه بر غذاهای لذیذ.
تا زمانی که غذا وجود داشته است، خوراک شناسی به شکلی بوده است. با این حال، تا سال 1800 بود که غذا شناسی به عنوان یک رشته مطالعاتی واقعی شروع به توسعه کرد.
اصطلاح «غذا» شامل تکنیک‌های پخت و پز، حقایق تغذیه‌ای، علوم غذایی، و خوش‌مزه بودن به‌علاوه کاربردهای طعم و بو در زمان مصرف مواد غذایی توسط انسان است. اصطلاح «غذا» برای اولین بار در سال 1801 در شعری با عنوان «غذا» اثر ژوزف برشو ظاهر شد.
بین غذا و فرهنگ رابطه عمیقی وجود دارد. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چرا مردم از نقاط مختلف جهان انواع مختلفی از غذاها را مصرف می کنند؟ مردم از طریق الگوهای غذایی مشابه به گروه فرهنگی یا قومی خود متصل می شوند.
این شامل تکنیک های پخت و پز، حقایق تغذیه ای، علوم غذایی، و خوش طعم بودن به علاوه کاربردهای طعم و بو در زمان مصرف مواد غذایی توسط انسان است. رابطه بین غذا و فرهنگ، هنر تهیه و سرو غذاهای غنی یا لطیف و اشتها آور، سبک پخت یک منطقه خاص و علم خوب غذا خوردن را مطالعه می کند.
در روزهای قدیم، مردم به سادگی یاد می گرفتند که چگونه غذا درست کنند تا زنده بمانند. آهسته آهسته، آنها شروع به تمرکز بر این کردند که چگونه غذا خوردن می تواند یک تجربه باشد. آنها شروع به درک چگونگی تعامل حواس خود کردند تا یک وعده غذایی کامل را ایجاد کنند تا از آن لذت ببرند. بعدها، آشپزی بیشتر به سلیقه، مناسبت ها، مناطق و حالات خاص تبدیل شد. کتاب‌های آشپزی و کارآموزی نیز برای ارائه آموزش در مورد تهیه غذا شروع به توسعه کردند.
با غذا شناسی، تهیه غذا با توجه به ویژگی های حسی و همچنین تمرکز تغذیه شروع شد. از زمان انتشار کتاب "فیزیولوژی طعم" توسط بریلات-ساوارین، مشتق شده "گورمت" مورد استفاده قرار گرفت. «غذا» یک ایده‌آل فرهنگی است که با هنر آشپزی غذاها و نوشیدنی‌های خوب، یا غذاهای عالی مرتبط است، که با آماده‌سازی‌های ظریف، حتی مفصل و ارائه غذاهای متعادل از چندین غذای متضاد و اغلب کاملاً غنی مشخص می‌شود. به گفته Brillat-Savarin ، "غذاشناسی دانش و درک همه چیزهایی است که به انسان در هنگام غذا خوردن مربوط می شود. هدف آن اطمینان از حفظ انسان با استفاده از بهترین غذای ممکن است."
غذا شناسی زمینه گسترده و بین رشته ای را در بر می گیرد. یکی از این شاخه های غذا شناسی "غذا شناسی مولکولی" است.
معده شناسی مولکولی چیست؟
این شاخه ای از علوم غذایی است که دانش بیولوژیکی و شیمیایی را در آشپزی به کار می برد. غذا شناسی مولکولی بر فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی که هنگام پخت و پز ایجاد می شود تمرکز دارد. این فرآیندها و فعل و انفعالات پخت و پز را بررسی و دستکاری می کند تا نتایجی خوش طعم و هنری ایجاد کند. تکنیک های غذای مولکولی معمولاً توسط رستوران ها استفاده می شود یا در خانه آزمایش می شود.
غذا شناسی مولکولی از این جهت مهم است که پیامدهای اجتماعی، هنری و فنی تهیه غذا و غذا را پیوند می دهد. با مطالعه علم پشت فرآیندهای مختلف آشپزی یا روش های رایج مورد استفاده، سرآشپزها و دانشمندان می توانند بفهمند که چرا نتایج خاصی رخ می دهد. به این ترتیب، آنها بهتر می توانند اثرات مطلوب را بازتولید کنند.
غذا برای گردشگری مهم است.
اخیراً بر تجربیات و جاذبه های مرتبط با غذا تأکید فزاینده ای شده است. گردشگری غذا، نمونه‌ای از گردشگری آشپزی، به این صورت تعریف می‌شود: «بازدید از تولیدکنندگان غذا، جشنواره‌های غذا، رستوران‌ها و مکان‌های خاص برای چشیدن نوع خاصی از غذا، تماشای غذای در حال تولید یا خوردن غذای پخته شده توسط یک سرآشپز معروف. این دلیل اصلی این سفر است و در غیر این صورت به آن گردشگری غذا یا گردشگری آشپزی می گویند.
بسیار محبوب است. گردشگران مانند بازدید از موزه‌ها، لذت بردن از موسیقی و تحسین معماری یک مقصد، انگیزه‌ای برای تجربه غذا و غذا دارند. از این نظر، غذا شناسی پتانسیل قوی برای آوردن گردشگران بیشتر به مقصد، ترویج فرهنگ ها و کمک به بخش های دیگر مانند کشاورزی و تولید مواد غذایی دارد. همچنین به ایجاد فرصت های اقتصادی کمک می کند.
