W tej lekcji omówimy 8 celów edukacyjnych
Bardzo często określiłbyś coś mianem „politycznego” lub użyłbyś wyrażenia „wszystko o polityce”. Na bardzo podstawowym poziomie odnosi się do walki o władzę między ludźmi lub grupami. Podstawową ideą jest to, że polityka jest procesem manewrowania w celu potwierdzenia rywalizujących interesów.
Zbiór działań, za pomocą których ludzie podejmują decyzje w grupach lub tworzą relacje władzy między jednostkami, takie jak dystrybucja zasobów lub status, to polityka. Poprzez politykę ludzie tworzą, zachowują i zmieniają ogólne zasady, według których żyją. Jest to zasadniczo działalność społeczna, która wiąże się z jednej strony z istnieniem różnorodności i konfliktów, a z drugiej strony z chęcią współpracy i wspólnego działania.
Polityka jest również postrzegana jako poszukiwanie rozwiązania konfliktu, a nie faktyczne rozwiązanie konfliktu, ponieważ nie wszystkie konflikty można rozwiązać. Termin „polityka” może być używany pozytywnie w kontekście rozwiązania politycznego, które jest pokojowe i kompromisowe, lub z negatywnymi konotacjami, jak w przypadku „sztuki lub nauki o rządzeniu lub partiach politycznych”.
Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie „Czym jest polityka?”. Podobnie jak wiele koncepcji politycznych, polityka sama w sobie jest koncepcją sporną.
Gałąź nauk społecznych, która bada politykę, nazywa się naukami politycznymi.
W życiu codziennym termin „polityka” odnosi się do sposobu rządzenia krajami oraz do sposobu, w jaki rządy ustanawiają zasady i prawa. Politykę można również dostrzec w innych grupach, takich jak firmy, kluby, szkoły i kościoły.
Słowo polityka pochodzi od starożytnego greckiego słowa politikos , które oznacza „obywatela”. Pierwotnie polityka odnosiła się do relacji publicznych między samymi obywatelami; nie miało to nic wspólnego z partiami ani politykami. Polityka dotyczyła sposobów, w jakie zwykli obywatele angażowali się nawzajem ponad podziałami, w sprawach będących przedmiotem publicznego lub wspólnego zainteresowania.
Przyjrzyjmy się starszemu, bogatszemu spojrzeniu na politykę.
Słynny grecki filozof Arystoteles napisał, że człowiek jest zwierzęciem politycznym. W swojej książce Polityka przekonywał, że kluczowym elementem polityki jest pluralizm lub różnorodność interesów i poglądów. Ludzie są różni i mają różne zainteresowania. Polityka to sposób, w jaki ludzie z różnych środowisk i o różnych poglądach potrafią negocjować sprzeczne interesy w celu rozwiązania problemów publicznych. W tym sensie polityka może być wszędzie i dotyczyć wszystkich.
W 1532 roku Niccolo Machiavelli napisał w swoim Księciu, że polityka polega przede wszystkim na posiadaniu i utrzymywaniu władzy. Powiedział, że bez władzy przywódca nie może nic zrobić.
W 1651 roku Thomas Hobbes napisał Lewiatana, książkę o polityce. Napisał, że ludzie żyjący w grupach często rezygnują z części swoich praw w zamian za ochronę ze strony rządu.
W XIX wieku John Stuart Mill rozwinął „liberalną” ideę polityki. Mill powiedział, że demokracja jest najważniejszym osiągnięciem politycznym XIX wieku. Powiedział, że powinno być więcej ochrony praw jednostki przed rządem.
Około XIX wieku partie polityczne zaczęły dominować w działalności politycznej społeczeństwa. Stopniowo partie polityczne zaczęły organizować się w oparciu o różne ideologie, takie jak socjalizm, konserwatyzm, liberalizm, marksizm itp. Te ideologie odzwierciedlają różne ideały społeczeństwa i tego, jak powinno ono funkcjonować. Gdy obywatele decydują się sprzymierzyć się z jedną partią polityczną, rozwijają również silne uprzedzenia wobec innych partii i ich zwolenników. W ten sposób przynależność polityczna tworzy silne tożsamości grupowe i głębokie podziały w społeczeństwie.
W 1832 roku Bernard Crick sporządził listę cnót politycznych, które dotyczyły najlepszych praktyk samej polityki. Obejmowały one między innymi:
Oprócz nich istnieją inne sugerowane cnoty, takie jak humor, inicjatywa, empatia i współczucie.
Więcej cnót doprowadzi do mniej konfliktów. Żadnej z tych cnót nie można nikomu narzucić.
Bardzo ważne jest, aby interesować się polityką, ponieważ powinieneś wiedzieć, co dzieje się wokół ciebie. Rząd i polityka wpływają na niemal każdy aspekt naszego życia. Czy nam się to podoba, czy nie, rząd określa wysokość podatku, jaki płacimy od rodzajów rzeczy, które wolno nam kupować. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak działa rząd. To zrozumienie pomaga określić najlepszy sposób postępowania dla nas i naszej rodziny, w odniesieniu do szerokiego zakresu problemów.
Znajomość polityki pomoże ci w świadomym głosowaniu. Nie oznacza to, że musisz przeczytać każdy artykuł w gazecie lub obejrzeć każdy wywiad telewizyjny, ale przeprowadzenie niezależnych badań może uzbroić cię w odpowiednie fakty, aby oddać głos.
Rząd to system rządzenia państwem lub społecznością. Istnieją trzy główne cele rządu:
Obaj badają ludzkie zachowanie i ustalają dla niego prawa. Jednak polityka ustanawia prawa do organizowania jednostek i grup w celu wprowadzenia masowych ulepszeń; z drugiej strony etyka jest bardziej abstrakcyjnym badaniem dobra i zła.
Celem etyki jest osiągnięcie najwyższego dobra jednostki. Można powiedzieć, że prawa polityczne powinny mieć taki charakter, aby w jak największym stopniu ułatwiały osiągnięcie dobra ostatecznego. Wiele osób uważa, że etyka nie jest praktyczna, ale bez pewnego porozumienia w sprawie etyki prawdopodobnie nie ma nawet sposobu na debatę, ustanowienie prawa lub wybory. W systemie politycznym musi istnieć jakaś zgoda co do etyki i postępowania osobistego.
W ten sposób etyka nie jest gałęzią nauk politycznych, a politologia nie jest działem etyki, ale są one ze sobą powiązane. Polityka powinna kierować się zasadami etycznymi.
Istnieją różne sposoby konceptualizacji polityki:
A. Rozbudowane i ograniczone
B. Moralizm i realizm
C. Konflikt i współpraca
Istnieją trzy poziomy polityki
Opisuje kwestie polityczne, które wpływają na cały system polityczny (np. państwo narodowe) lub odnoszą się do interakcji między systemami politycznymi (np. stosunki międzynarodowe)
Opisuje politykę struktur pośredniczących w systemie politycznym, takich jak krajowe partie lub ruchy polityczne.
Opisuje działania poszczególnych aktorów w systemie politycznym. Jest to często określane jako partycypacja polityczna. Udział polityczny może przybierać różne formy, w tym bojkot, aktywizm, petycje itp.
