Onze melkweg is een klein deel van dit enorme universum. Maar heb je je ooit afgevraagd hoe dit universum is ontstaan?
De oorsprong van het universum is de oorsprong van alles. Meerdere wetenschappelijke theorieën plus scheppingsmythen van over de hele wereld hebben geprobeerd het mysterieuze ontstaan ervan te verklaren. De meest algemeen aanvaarde verklaring is echter de oerknaltheorie.
De meeste astronomen geloven dat het heelal ongeveer 14 miljard jaar geleden in een oerknal is begonnen. In die tijd bevond het hele universum zich in een heel klein heet punt dat duizenden keren kleiner was dan een speldenknop. Het was heter en dichter dan we ons kunnen voorstellen. Dit punt barstte langzaam open om het universum te creëren.
Tijd, ruimte en materie begonnen allemaal met de oerknal. Onder extreme hitte verspreiden alle materie en energie waaruit het universum bestaat zich om ruimte te creëren. En het bleef in een fantastisch tempo groeien. Het breidt zich vandaag nog steeds uit. Toen het heelal uitdijde en afkoelde, veranderde de energie in materiedeeltjes en antimaterie. Deze twee tegengestelde soorten deeltjes vernietigden elkaar grotendeels. Maar sommige zaken hebben het overleefd. Stabielere deeltjes genaamd protonen en neutronen begonnen zich te vormen toen het heelal een seconde oud was.
De volgende drie minuten daalde de temperatuur tot onder de 1 miljard graden Celsius. Het was nu koel genoeg voor de protonen en neutronen om samen te komen en waterstof- en heliumkernen te vormen. Atoomkernen zouden eindelijk elektronen kunnen vangen om atomen te vormen. Het heelal is gevuld met wolken van waterstof en heliumgas. Die atomen vormden later sterren, wat leidde tot het ontstaan van planeten.
Big Bang-gebeurtenissen vonden plaats in de volgende volgorde:
Welk bewijs is er om de oerknaltheorie te ondersteunen?
Twee belangrijke wetenschappelijke ontdekkingen bieden sterke ondersteuning voor de oerknaltheorie:
