Literatuur betekent in de breedste zin van het woord elk geschreven werk. De term 'literatuur' is afgeleid van het Latijnse woord litaritura /litteratura "schrift gevormd met letters". Literatuur kan worden gedefinieerd als het geschreven werk van een specifieke cultuur, subcultuur, religie, filosofie of de studie van dergelijk geschreven werk dat kan voorkomen in poëzie of in proza.
In het westen ontstond literatuur in het oude Mesopotamië, bloeide in Egypte, later in Griekenland, en van daaruit naar Rome. Het schrijven lijkt onafhankelijk te zijn ontstaan in China vanuit religieuze praktijken, en onafhankelijk in Meso-Amerika en andere delen van de wereld.
Literatuur is een vorm van menselijke expressie. Niet alles wat opgeschreven staat, kwalificeert zich echter als literatuur. De meeste critici sluiten informatieve vormen van schrijven uit, zoals die welke technisch, wetenschappelijk en journalistiek van aard zijn.
Er zijn drie hoofdvormen van literatuur: poëzie, proza en drama.
1. Poëzie - Het gebruikt de esthetische en ritmische kwaliteiten van een taal om emoties en betekenis op te roepen, los van de bedoelde betekenis van de woorden. Traditioneel wordt poëzie onderscheiden van proza, omdat het als een vers is geschreven, terwijl proza paragrafen bevat, die een aantal zinnen bevatten, die een impliciete boodschap of idee hebben.
2. Proza - Het bestaat uit schrijven dat zich niet houdt aan bepaalde formele structuren (anders dan eenvoudige grammatica); 'niet-poëtisch schrijven', schrijven misschien. Het zegt iets zonder het per se op een mooie manier te willen zeggen of mooie woorden te gebruiken. Proza schrijven kan natuurlijk mooie vormen aannemen; maar minder vanwege de formele kenmerken van woorden (rijmpjes, alliteratie, metrum), maar eerder door stijl, plaatsing of opname van afbeeldingen.
Enkele andere veel voorkomende vormen van proza zijn essays en non-fictie .
Essays
Een essay bestaat uit een bespreking van een onderwerp vanuit het persoonlijke gezichtspunt van een auteur, geïllustreerd door werken van Francis Bacon of door Charles Lamb. Het woord 'essay' in het Engels is afgeleid van het Franse 'essai' dat 'poging' betekent. We kunnen open, provocerende en niet-overtuigende essays vinden. De term 'essays' werd voor het eerst toegepast op de zelfreflecterende geschriften van Michel de Montaigne, een belangrijke filosoof van de Franse Renaissance.
Genres met betrekking tot de essays kunnen zijn:
Non- fictie - Het is literatuur gebaseerd op feiten. Het is een vorm van literatuur die is gebaseerd op ware gebeurtenissen en informatie. Encyclopedieën, handleidingen en biografieën worden allemaal als non-fictie beschouwd.
| Proza | Poëzie |
| De meeste alledaagse teksten zijn in prozavorm. | Poëzie is meestal gereserveerd voor het uitdrukken van iets bijzonders op een artistieke manier. |
| De taal van proza is meestal eenvoudig zonder veel versiering. | De taal van poëzie is meestal expressiever of gedecoreerd, met vergelijkingen, rijm en ritme die bijdragen aan een ander geluid en gevoel. |
| Ideeën zijn vervat in zinnen die in alinea's zijn gerangschikt. | Ideeën zijn vervat in regels die al dan niet in zinnen staan. Regels zijn gerangschikt in strofen. |
| Proza ziet eruit als grote blokken woorden. | De vorm van poëzie kan variëren, afhankelijk van de regellengte en de bedoeling van de dichter. |
3. Drama - Het is literatuur die bedoeld is voor uitvoering. Het omvat over het algemeen dialoog tussen personages en is meestal gericht op dramatische/theatrale uitvoeringen in plaats van op lezen. In de 18e en 19e eeuw ontwikkelde opera zich als een combinatie van poëzie, drama en muziek.
De meest bekende auteur van drama was William Shakespeare - de schrijver van Macbeth , Hamlet en Romeo en Julia .
Terwijl de kunstenaar verschillende kleuren, penselen, doeken, mediums en technieken gebruikt, gebruikt de schrijver verschillende genres en literaire technieken die 'literaire apparaten' worden genoemd. Literaire apparaten zijn technieken die schrijvers gebruiken om hun ideeën uit te drukken en hun schrijven te verbeteren. Literaire apparaten benadrukken belangrijke concepten in een tekst, versterken het verhaal en helpen lezers verbinding te maken met de personages en thema's. Er zijn honderden literaire apparaten, maar enkele van de meest voorkomende zijn:
| metaforen | beschrijft een object of actie op een manier die niet letterlijk waar is, maar helpt een idee uit te leggen of een vergelijking te maken | Het leven is een achtbaan |
| vergelijkingen | vergelijkt twee dingen op een interessante en levendige manier. Woorden zoals "zoals" en "als" worden gebruikt om de twee onderwerpen te vergelijken | Ze is als een engel |
| verpersoonlijking | een idee of ding krijgt menselijke eigenschappen en/of gevoelens of er wordt over gesproken alsof het menselijk is | Bliksem danste door de lucht |
| beeldspraak | stelt schrijvers in staat om afbeeldingen in de hoofden van lezers te schilderen, zodat ze zich gemakkelijker de situaties, personages, emoties en instellingen van een verhaal kunnen voorstellen | De vacht van het kitten is melkachtig |
Werken die literair zijn, hebben de neiging om meesterlijk genreconventies en literaire apparaten te gebruiken om een wereld in de geest van de lezer te creëren. Werken die minder literair zijn, zijn meestal voor praktische en / of amusementsdoeleinden, en de schrijver besteedt minder gerichte energie aan het kunstzinnig gebruik van literaire apparaten.
Maar alleen omdat een werk niet zo literair is als een ander, betekent niet dat er niet van kan worden genoten. Hamlet bijvoorbeeld, het populaire toneelstuk geschreven door William Shakespeare, is van zeer hoge literaire kwaliteit. Ook al is zoiets als een verhaal geschreven in een lifestylemagazine of een essay geschreven op een website niet van hoge literaire kwaliteit, toch zijn ze waardevol voor een bepaald publiek of doel.
Een literair criticus is een persoon die literatuur bestudeert en analyseert. Een literair criticus produceert wetenschap die literaire kritiek wordt genoemd.
Wanneer officieel wordt besloten dat een werk literatuur wordt, komt het in iets dat de Canon wordt genoemd. De Literaire Canon is een verzameling werken die worden beschouwd door de machten die literatuur moeten vormen. Een werk dat onder deze aanduiding valt, wordt canoniek genoemd.
Neem bijvoorbeeld de cursus Amerikaanse literatuur uit de 19e eeuw. De ene wordt blootgesteld aan een versie van een groep teksten die op de een of andere manier is vastgesteld als vertegenwoordiger van de essentiële auteurs, bewegingen en historische gebeurtenissen in Amerika tijdens de jaren 1800.
In de loop van het onderwijs, wanneer iemand wordt gevraagd een roman, essay, gedicht of een ander soort tekst te lezen, is het omdat een leraar of een andere entiteit heeft besloten dat de tekst heilig moet worden verklaard. Canons kunnen dus worden opgevat als waardebepalende lijsten die, misschien onvermijdelijk, ingebakken zitten in ons onderwijssysteem. Het politieke proces om te beslissen wat het tot een bepaalde canon maakt en wat niet, is echter al lang een onderwerp van onderzoek en debat voor wetenschappers van alle academische disciplines.
Literatuur is mooi; het verruimt onze geest. Het belang van literatuur en haar impact op de samenleving wordt treffend beschreven door deze woorden van een Britse geleerde en romanschrijver, Carol Lewis: " Literatuur voegt toe aan de realiteit, het beschrijft het niet alleen. Het verrijkt de noodzakelijke competenties die het dagelijks leven vereist en verschaft; en in dit opzicht bevloeit het de woestijnen die ons leven al is geworden.
Lees of luister je graag naar verhalen of volksverhalen? Hoe voel je je bij het lezen van een interessant verhaal? Wordt je geest volledig ondergedompeld in de dialoog en ervaringen van een ander? Lezen kan ons naar verschillende sferen brengen en de creatieve denkprocessen van andere mensen zien. Literaire werken verbeelden denkpatronen en sociale normen die in de samenleving heersen. Ze verbeelden verschillende facetten van het leven van de gewone man en dienen daarom als stof tot nadenken en stimuleren de verbeelding en creativiteit. Zich blootstellen aan goede literaire werken is uitstekende educatieve mogelijkheden die iemand helpen om te leren en te groeien.
Boeken kunnen je overal en elke plaats brengen. Literatuur is een geweldige manier om verbinding te maken met verschillende regio's, rassen, samenlevingen en perioden. Ze helpen ons goed te kijken naar de facetten van het leven die verschillen van de onze. Dit kan onze perspectieven veranderen.
We krijgen een beter begrip van levens op verschillende tijdstippen en hebben er meer waardering voor. We leren door de manier waarop de geschiedenis wordt vastgelegd, in de vorm van manuscripten en door de toespraak zelf. Literatuur is een weerspiegeling van de mensheid en een manier om elkaar te begrijpen. Door naar de stem van een andere persoon te luisteren, kunnen we erachter komen hoe die persoon denkt. Literatuur is belangrijk vanwege haar doel en in een samenleving, die steeds meer los staat van menselijke interactie, creëert literatuur een gesprek. Literatuur functioneert ook breder in de samenleving als een middel om culturele waarden zowel te bekritiseren als te bevestigen.
