همه ما احتمالاً داستان، افسانه، افسانه یا آهنگی را شنیده ایم که به ما در مورد زندگی در گذشته، در مورد یک رویداد تاریخی یا چیز مهمی در زندگی می آموزد. آن داستان ها، افسانه ها، اسطوره ها همه بخشی از سنت هستند. سنت انتقال اطلاعات، باورها یا آداب و رسوم از نسلی به نسل دیگر است. و این داستان ها، اسطوره ها، افسانه ها یا ترانه ها به دلیل نحوه انتقال آنها بخشی از سنت شفاهی است.
در این درس با سنت شفاهی آشنا می شویم و درباره آن بحث خواهیم کرد
سنت شفاهی نوعی ارتباط انسانی است که در آن دانش، هنر، ایده‌ها و مطالب فرهنگی به صورت شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. سنت شفاهی بدون سیستم نوشتاری، از طریق گفتار، با گفتن داستان یا ترانه منتقل می شود. سنت شفاهی را افسانه شفاهی نیز می نامند.
سنت شفاهی اولین و گسترده ترین شیوه ارتباط بشری تلقی می شود. این شامل سنت های تاریخی و فرهنگی، ادبیات و حقوق می شود. برخی از نمونه های سنت شفاهی افسانه ها، ضرب المثل ها، افسانه های عامیانه، آداب و رسوم، ترانه ها (به ویژه ترانه ها و اشعار حماسی)، معماها و غیره هستند.
هدف سنت شفاهی انتقال دانش از نسلی به نسل دیگر بدون نوشتن است. به این ترتیب آنها به مردم کمک می کنند تا جهان و همچنین جنبه های مهم فرهنگ خود را درک کنند.
روایات شفاهی را می توان به انواع مختلفی دسته بندی کرد که عبارتند از:
افسانه ها معمولاً داستان های بسیار قدیمی درباره وقایع یا اعمال انسانی هستند که در تاریخ واقعی ثابت نشده و مستند نشده اند. افسانه ها به گونه ای بازگو می شوند که گویی رویدادهای واقعی هستند و اعتقاد بر این است که روایت های تاریخی هستند. برخی از افسانه های معروف مربوط به کشتی نوح، آتلانتیس، پاگنده است.
اسطوره ها داستان هایی هستند که معمولاً درباره تاریخ اولیه مردم صحبت می کنند یا برخی از پدیده های طبیعی یا اجتماعی را توضیح می دهند و موجودات یا رویدادهای ماوراء طبیعی را در بر می گیرند. برخی از اسطوره های معروف جعبه پاندورا، ددالوس و ایکاروس و غیره هستند.
قصه های عامیانه نوعی داستان است که نسل به نسل منتقل می شود و نویسنده ای ندارد. آنها همانطور که افراد مختلف در طول زمان به آنها می گویند رشد می کنند. به این ترتیب، آنها مخلوقات مردم (مردم) هستند. بسیاری از داستان های عامیانه بسیار قدیمی هستند. برخی از داستان های عامیانه معروف عبارتند از : طلایی و سه خرس، فیل سفید، جک و ساقه لوبیا و غیره.
یک رسم یک روش رایج برای انجام کارها یا یک رفتار خاص است که عمدتاً بین افرادی که از یک فرهنگ آمده اند، می باشد. نمونه ای از عرف: در برخی کشورها باید قبل از ورود به خانه کفش های خود را درآورید.
ضرب المثل یک ضرب المثل سنتی و ساده و روشنگر است که حقیقت درک شده را بر اساس حس مشترک یا تجربه بیان می کند. ضرب المثل ها اغلب استعاری هستند و از زبان فرمولی استفاده می کنند. یک مثال این است: یک سیب در روز پزشک را دور نگه می دارد.
معما عبارت، سوال یا عبارتی است که معنایی دوگانه یا پنهان دارد و به عنوان معما مطرح می شود تا حل شود. بسیاری از معماها در بسیاری از کشورها به اشکال مشابه ظاهر می شوند. نمونه ای از معما این است: سه چشم دارند من، همه در یک ردیف. وقتی قرمز باز می شود، همه مثل برف یخ می زنند. (جواب: چراغ راهنمایی).
سنت شفاهی در همه جوامع مهم است زیرا تاریخ را به سنت های بعدی منتقل می کند. این سنت‌ها نشان می‌دهند که چیزها چگونه هستند و اغلب آن‌طور که باید باشند. سنت شفاهی مهم است زیرا درس های مهمی در مورد گذشته و زندگی می آموزد. همچنین به ما کمک می کند تا بفهمیم افراد و جوامع چگونه نیروهای تاریخ را تجربه کردند.
سنت‌های شفاهی با چالش انتقال دقیق و تأیید نسخه دقیق مواجه هستند، به‌ویژه زمانی که فرهنگ فاقد زبان نوشتاری است یا دسترسی محدودی به ابزار نوشتاری دارد. فرهنگ های شفاهی راهبردهای مختلفی را به کار گرفته اند که بدون نوشتن به این امر می رسند.
سنت های شفاهی به شدت به حافظه انسان بستگی دارد.
