برای اینکه ما سالم باشیم، بدن ما باید به درستی کار کند. برای اینکه بدن به درستی کار کند، به مواد مغذی نیاز دارد. مواد مغذی ترکیباتی در غذاها هستند که برای زندگی و سلامتی ضروری هستند و انرژی را برای ما تامین می کنند. آنها بلوک های ساختمانی برای ترمیم و رشد و مواد لازم برای تنظیم فرآیندهای شیمیایی هستند. شش ماده مغذی ضروری عبارتند از ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین، چربی ها، آب و کربوهیدرات ها. این مواد مغذی بسته به مقدار مورد نیاز بدن ما به دو گروه اصلی تقسیم می شوند.
مهم است که این تمایز قائل شویم که کلان و ریز مغذی ها مواد مغذی موجود در غذاها و گروه های غذایی هستند و غذا یا گروه های غذایی نیستند.
در این درس، ما از نزدیک درباره ریز مغذی‌ها بحث خواهیم کرد و می‌خواهیم بفهمیم:
ریز مغذی ها عناصر ضروری مورد نیاز بدن در مقادیر بسیار کم هستند. به همین دلیل است که به آنها برچسب "میکرو" داده شده است. اما، حتی در مقادیر کم، تاثیر آنها بر سلامت بدن بسیار مهم است. ریزمغذی ها برای رشد سالم، پیشگیری از بیماری ها و تندرستی حیاتی هستند. کمبود هر یک از ریزمغذی ها می تواند باعث ایجاد شرایط شدید و حتی تهدید کننده زندگی شود. اصطلاح "ریز مغذی ها" برای توصیف ویتامین ها و مواد معدنی به طور کلی استفاده می شود.
مقادیر مورد نیاز در بدن نشانه ای از اهمیت آنها نیست.
اگرچه هر دو به عنوان ریز مغذی‌ها در نظر گرفته می‌شوند، اما ویتامین‌ها و مواد معدنی از جنبه‌های اساسی متفاوت هستند. ویتامین ها ارگانیک هستند و می توانند توسط گرما، هوا یا اسید تجزیه شوند. مواد معدنی غیر آلی هستند و ساختار شیمیایی خود را حفظ می کنند.
این مهم است زیرا به این معنی است که مواد معدنی می توانند به راحتی از طریق گیاهان، ماهی ها، حیوانات و مایعاتی که مصرف می کنید به بدن شما راه پیدا کنند. اما برای ویتامین‌های غذا و سایر منابع سخت‌تر است، زیرا در طول پخت، نگهداری یا قرار گرفتن در معرض ساده، می‌توانند غیرفعال شوند.
ریزمغذی ها در متابولیسم و حفظ عملکرد بافت نقش اساسی دارند. آنها به تولید پروتئین ها، هورمون ها، آنزیم هایی که برای عملکرد بدن و مغز حیاتی هستند کمک می کنند.
ویتامین ها برای عملکرد سیستم ایمنی، تولید انرژی، لخته شدن خون و برخی عملکردهای دیگر ضروری هستند. مواد معدنی برای رشد، سلامت استخوان، تعادل مایعات و سایر فرآیندها ضروری هستند.
ریز مغذی ها ویتامین ها و مواد معدنی هستند.
ویتامین ها به دو دسته محلول در چربی یا محلول در آب طبقه بندی می شوند. این تفاوت بین دو گروه بسیار مهم است. نحوه عملکرد هر ویتامین در بدن را تعیین می کند.
این مواد معدنی برای انواع فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند ساخت خون و استخوان، ساخت هورمون ها، تنظیم ضربان قلب و غیره استفاده می شود. دو نوع کانی وجود دارد: ماکرومینرال ها و کانی های کمیاب.
بنابراین، ریز مغذی‌ها را می‌توان به چهار گروه تقسیم کرد: ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌های محلول در چربی، ماکرومینرال‌ها و مواد معدنی کمیاب.
ویتامین های محلول در آب
ویتامین های محلول در آب آنهایی هستند که در آب حل شده و برای استفاده فوری به آسانی در بافت ها جذب می شوند. اینها در روده جذب می شوند، مستقیماً به خون منتقل می شوند و به بافت هایی که در آن مورد استفاده قرار می گیرند منتقل می شوند.
ویتامین های محلول در آب عملکردهای زیادی در بدن دارند، مانند کمک به آزادسازی انرژی موجود در غذایی که می خورید و کمک به حفظ سلامت بافت ها.
ویتامین های محلول در آب عبارتند از:
ویتامین‌های محلول در آب در بدن ذخیره نمی‌شوند، آزادانه در بدن حرکت می‌کنند و مقادیر اضافی معمولاً از طریق کلیه‌ها دفع می‌شوند. به همین دلیل است که کمتر احتمال دارد به سطوح سمی این ویتامین ها برسد. ویتامین های محلول در آب در غذاهای گیاهی و حیوانی یا مکمل های غذایی یافت می شود و مصرف روزانه آن الزامی است.
این ویتامین ها به بدن شما کمک می کنند تا انرژی دریافت کند، سلول ها از جمله گلبول های قرمز را تقویت کند.
ویتامین های محلول در چربی
ویتامین های محلول در چربی در چربی ها حل می شوند. آنها همراه با چربی در رژیم غذایی جذب می شوند و در بافت چربی بدن و در کبد ذخیره می شوند.
ویتامین های محلول در چربی شامل A، D، E و K هستند که در غذاهای حاوی چربی وجود دارند.
ویتامین های محلول در چربی در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند بینایی، سلامت استخوان، عملکرد سیستم ایمنی و غیره نقش اساسی دارند. برای حفظ سلامتی، مقادیر کمی از این ویتامین ها مورد نیاز است. آنها نیازی به مصرف بیشتر ویتامین های محلول در آب ندارند، زیرا در بدن ذخیره می شوند. وقتی چربی با آنها مصرف شود بهتر جذب می شوند. از آنجا که آنها می توانند در بدن انباشته شوند، بیش از حد آنها می تواند منجر به مسمومیت شود. در حالی که نادر است، مصرف بیش از حد ویتامین A، D یا E می تواند منجر به عوارض جانبی بالقوه مضر شود.
آنها برای سلامت چشم و حمایت از سیستم ایمنی مهم هستند. آنها همچنین به بدن شما برای بهبود جراحات کمک می کنند.
ماکرومینرال ها
تعدادی از مواد معدنی در مقادیر زیاد برای حفظ عملکرد صحیح یک ارگانیسم مورد نیاز است. به آنها ماکرومینرال می گویند.
ماکرومینرال ها عبارتند از:
آنها برای سلامت ماهیچه ها و استخوان ها بسیار مهم هستند. آنها همچنین در کنترل فشار خون شما نقش دارند.
مواد معدنی کمیاب
مواد معدنی کمیاب نیز میکرومینرال نامیده می شوند. آنها مواد معدنی ضروری هستند که ما باید از غذا دریافت کنیم، اما برخلاف مواد معدنی کلان، به مقادیر کمتری از آنها نیاز داریم.
مواد معدنی کمیاب عبارتند از:
مواد معدنی کمیاب برای سلامت ماهیچه ها، عملکرد سیستم عصبی و ترمیم آسیب به سلول ها حیاتی هستند.
از آنجایی که ما ریز مغذی ها را از غذایی که می خوریم دریافت می کنیم، بیایید ببینیم منابع غذایی هر گروه از ریز مغذی ها چیست.
ریز مغذی ها | منابع غذایی |
| ویتامین های محلول در آب | مرکبات، فلفل دلمه ای، غلات کامل، تخم مرغ، سبزیجات با برگ تیره، ماهی و گوشت بدون چربی |
| ویتامین های محلول در چربی | سبزیجات برگ دار، سویا، بادام، سیب زمینی شیرین و شیر |
| ماکرومینرال ها | محصولات لبنی، لوبیا سیاه و عدس، موز و ماهی |
| مواد معدنی کمیاب | صدف، اسفناج، مغزها مانند بادام هندی، حبوبات مانند بادام زمینی |
بیماری کمبود را می توان به عنوان بیماری تعریف کرد که به دلیل کمبود مواد مغذی ضروری یا عناصر غذایی مانند ویتامین ها و مواد معدنی در بدن انسان ایجاد می شود.
بیماری های ناشی از کمبود را می توان به دو نوع دسته بندی کرد.
بیماری های ناشی از کمبود ویتامین
بیماری های ناشی از کمبود مواد معدنی
بیماری های ناشی از کمبود ویتامین
بیماری های ناشی از کمبود مواد معدنی
