LEERDOELEN
Aan het einde van deze les zou je in staat moeten zijn om:
Het bruto binnenlands product is een monetaire maatstaf voor de marktwaarde van alle finale goederen en diensten die in een bepaalde periode in een land of staat zijn geproduceerd. Hoewel het BBP doorgaans op jaarbasis wordt berekend, wordt het soms op kwartaalbasis berekend. In de VS publiceert de overheid bijvoorbeeld een BBP-raming op jaarbasis voor elk fiscaal kwartaal en ook voor het kalenderjaar. In de VS berekent het Bureau of Economic Analysis (BEA) het BBP aan de hand van gegevens die zijn verzameld via enquêtes bij detailhandelaren, fabrikanten en bouwers, en door te kijken naar handelsstromen.
De berekening van het BBP van een land omvat alle particuliere en openbare consumptie, investeringen, toevoegingen aan particuliere voorraden, betaalde bouwkosten en de buitenlandse handelsbalans. Van alle componenten waaruit het BBP van een land bestaat, is vooral de buitenlandse handelsbalans belangrijk. Het BBP van een land neemt meestal toe wanneer de totale waarde van goederen en diensten die binnenlandse producenten aan het buitenland verkopen, groter is dan de totale waarde van buitenlandse goederen en diensten die binnenlandse klanten kopen. Wanneer dit gebeurt, zou een land een handelsoverschot hebben. Als het omgekeerde zich voordoet en het bedrag dat binnenlandse consumenten aan buitenlandse producten besteden veel groter is dan de totale som van wat binnenlandse producenten aan buitenlandse consumenten verkopen, wordt dit een handelstekort genoemd. In dit geval neigt het BBP van een land af te nemen.
Het BBP kan worden berekend op nominale of reële basis, waarbij de laatste rekening houdt met inflatie. Over het algemeen is het reële bbp een betere methode om de nationale economische prestaties op lange termijn uit te drukken, aangezien er constante dollars worden gebruikt.
SOORTEN BRUTO BINNENLANDS PRODUCT
Het BBP kan op verschillende manieren worden gerapporteerd. Zij zijn:
Nominaal BBP
Het nominale BBP is een beoordeling van de economische productie in een economie die de huidige prijzen in de berekening omvat. Het neemt niet de inflatie weg, of het tempo van stijgende prijzen, die het groeicijfer kunnen opdrijven. Alle goederen en diensten die in het nominale BBP worden geteld, worden gewaardeerd tegen de prijzen waarvoor in dat specifieke jaar daadwerkelijk wordt verkocht. Het nominale bbp wordt gebruikt bij het vergelijken van verschillende kwartalen van de productie binnen hetzelfde jaar. Bij het vergelijken van het BBP van twee of meer jaren wordt het reële BBP gebruikt, omdat het wegnemen van de invloed van inflatie het in feite mogelijk maakt om de verschillende jaren met elkaar te vergelijken en zich uitsluitend op het volume te concentreren.
Reële BBP
Het reële bbp is een voor inflatie gecorrigeerde maatstaf die de hoeveelheid goederen en diensten weerspiegelt die in een bepaald jaar door een economie worden geproduceerd, waarbij de prijzen van jaar tot jaar constant worden gehouden om de impact van inflatie of deflatie te scheiden van de trend in output in de tijd . Het BBP is onderhevig aan inflatie omdat het gebaseerd is op de geldwaarde van goederen en diensten. Economen gebruiken een proces dat zich aanpast aan inflatie om te komen tot het reële BBP van een economie. Het reële bbp wordt berekend met behulp van een bbp-prijsdeflator, wat het verschil is tussen het lopende jaar en het basisjaar. Het nominale BBP wordt gedeeld door deze deflator, wat het reële BBP oplevert. Het nominale bbp is meestal hoger dan het reële bbp, omdat inflatie doorgaans een positief getal is. Het reële bbp houdt rekening met veranderingen in marktwaarde en verkleint daarom het verschil tussen de outputcijfers van jaar tot jaar.
BBP per inwoner
BBP per hoofd van de bevolking is een meting van het BBP per persoon in de bevolking van een land. Het BBP per hoofd van de bevolking kan worden uitgedrukt in nominale, reële of PPP-termen (koopkrachtpariteit) - een algemene maatstaf die door economische analisten wordt toegepast om de valuta's van verschillende landen te vergelijken. Het geeft aan dat de hoeveelheid output of inkomen per persoon in een economie de gemiddelde productiviteit of gemiddelde levensstandaard kan aangeven. Het laat zien hoeveel economische productiewaarde aan elke individuele burger kan worden toegekend. Het BBP per hoofd van de bevolking wordt vaak geanalyseerd naast meer traditionele maten van het BBP.
Groei van het BBP
Het BBP-groeipercentage vergelijkt de jaar-op-jaar verandering in de economische output van een land om te meten hoe snel een economie groeit. Het wordt meestal uitgedrukt als een percentage. Deze maatstaf is populair bij economische beleidsmakers omdat de bbp-groei nauw verband houdt met belangrijke beleidsdoelen zoals werkloosheidscijfers en inflatie.
METHODEN VOOR HET BEREKENEN VAN HET BBP
Het BBP kan worden bepaald via drie primaire methoden, namelijk:
Het is ook bekend als de bestedingsbenadering, het berekent de uitgaven van de verschillende groepen die deelnemen aan de economie. Deze benadering kan worden berekend met behulp van de volgende formule:
BBP= C + G + I + NX
Waar;
C= verbruik
G= overheidsuitgaven
ik = investering
NX=netto export
Consumptie verwijst naar particuliere consumptieve bestedingen of consumentenbestedingen. Consumenten geven geld uit om goederen en diensten te verwerven. De consumentenbestedingen vormen de grootste component van het BBP.
De overheidsuitgaven vertegenwoordigen de consumptieve bestedingen van de overheid en de bruto-investeringen. De overheid geeft geld uit aan apparatuur, salarisadministratie en infrastructuur.
Investeringen verwijzen naar particuliere binnenlandse investeringen of kapitaaluitgaven. Bedrijven geven geld uit om te investeren in hun bedrijfsactiviteiten. Bedrijfsinvesteringen zijn een zeer kritieke component van het BBP, aangezien ze de productiecapaciteit van een economie vergroten en de werkgelegenheid stimuleren.
Netto export is de totale export minus de totale import (NX= Exports- Imports)
De productie (output) benadering
Het is meestal het omgekeerde van de uitgavenbenadering. In plaats van de inputkosten te meten die bijdragen aan de economische activiteit, schat de productiebenadering de totale waarde van de economische output en minus de kosten van intermediaire goederen die in het proces worden verbruikt.
De inkomensbenadering
De inkomensbenadering berekent het inkomen dat wordt verdiend door alle productiefactoren in een economie, inclusief de huur die over land wordt betaald, het rendement op kapitaal in de vorm van rente.
OVERZICHT
