Wiele osób uważa, że Australia i Oceania to to samo. To nieprawda. Podczas tej lekcji dowiedzmy się nieco więcej o Oceanii.
Więc zacznijmy.
Co to jest Oceania?
Oceania jest czasami opisywana jako kontynent, jednak jest to rozległy region, w którym wody Oceanu Spokojnego – a nie granice lądowe – oddzielają narody. To bardziej przypomina „pseudo-kontynent”. Jest to region geograficzny składający się z wielu krajów i terytoriów - głównie wysp - na Oceanie Spokojnym.
Podstawowym zastosowaniem terminu „Oceania” jest opisanie regionu kontynentalnego (takiego jak Europa lub Afryka), który leży między Azją a Amerykami, z Australią jako głównym lądem.
Oceania rozciąga się na rozległym obszarze od 28 stopni szerokości geograficznej północnej na półkuli północnej do 55 stopni szerokości geograficznej południowej na półkuli południowej.
Używa się nazwy „Oceania”, a nie „Australia”, ponieważ w przeciwieństwie do innych grup kontynentalnych to raczej ocean niż kontynent łączy narody.
| Australia | Oceania |
Australia to kraj w Oceanii | Oceania to region składający się z tysięcy małych wysp |
Gdy Australia nie jest częścią Oceanii, jest opisywana jako „Wyspy Pacyfiku”, tj. Oceania bez Australii.
Oceania leży między Azją, Antarktydą i Ameryką. Małe narody wyspiarskie są rozsiane po całym środkowym i południowym Pacyfiku.
Te małe narody wyspiarskie obejmują Australię, Nową Zelandię i Papuę Nową Gwineę, które są zdecydowanie największymi krajami, a także rozległe skupiska wyspiarskich narodów Polinezji (rozciągającej się od Nowej Zelandii na północ i wschód), Melanezji (na zachodzie i na południe od równika) i Mikronezji (prawie w całości na północ od równika). Australia jest jedynym krajem kontynentalnym, a Papua-Nowa Gwinea i Timor Wschodni to jedyne kraje, które mają granice lądowe, oba z Indonezją.
Wyspy oceaniczne dzielą się na cztery podstawowe typy:
| Wyspy kontynentalne | Są to części szelfu kontynentalnego, które nie są zanurzone i są całkowicie otoczone wodą. Wiele większych wysp świata jest typu kontynentalnego. |
| Wysokie wyspy lub wyspy wulkaniczne | Są to wyspy pochodzenia wulkanicznego. Różnią się od niskich wysp, które powstały w wyniku sedymentacji lub wypiętrzenia raf koralowych. Wysokie wyspy są pochodzenia wulkanicznego, a wiele z nich zawiera aktywne wulkany. Wśród nich są Bougainville, Hawaje i Wyspy Salomona. |
| rafy koralowe | Są to tropikalne wyspy zbudowane z materiału organicznego pochodzącego ze szkieletów koralowców oraz wielu innych zwierząt i roślin związanych z koralowcami. |
| Podniesione platformy koralowe lub podniesiony atol koralowy | Powstają one, gdy rafa koralowa rośnie na podwodnym wulkanicznym szczycie, który następnie wznosi się nad poziom morza. Może się to zdarzyć zarówno w wyniku ruchów ziemi, jak i spadków na poziomie morza. |
Narody Oceanii mają różny stopień niezależności od swoich mocarstw kolonialnych i wynegocjowały szeroki zakres ustaleń konstytucyjnych dostosowanych do ich okoliczności:
Australia
Melanezja
Mikronezja
Polinezja
Kraina oceaniczna jest jedną z dziedzin biogeograficznych Światowego Funduszu na rzecz Przyrody i jest wyjątkowa, ponieważ nie obejmuje żadnego lądu kontynentalnego. Ma najmniejszy obszar lądowy ze wszystkich królestw Światowego Funduszu na rzecz Przyrody.
Oceania obejmuje różnorodne ekosystemy, od raf koralowych po lasy wodorostów, namorzyny po lasy górskie i tereny podmokłe po pustynie.
Klimat
Klimat wysp Oceanii jest tropikalny lub subtropikalny i waha się od wilgotnego do okresowo suchego.
Niezliczone małe wyspy Oceanii słyną z białego piasku z kołyszącymi się palmami, zdumiewającymi rafami koralowymi i skalistymi wulkanami. Oceania obejmuje również pustynie Australii i górskie lasy deszczowe Papui-Nowej Gwinei, a także współistniejące społeczności tubylcze i nowoczesne miasta.
Flora i fauna
Jest to jeden z najbardziej bioróżnorodnych regionów świata pod względem flory.
Flora i fauna wysp Oceanii dotarła na wyspy zza oceanu, ponieważ wyspy nigdy nie były połączone lądem z kontynentem.
Rośliny podróżowały między wyspami, poruszając się z wiatrem lub prądami oceanicznymi. W Oceanii można znaleźć paprocie, mchy, rośliny kwitnące i drzewa. Zarodniki i nasiona paproci, mchów i roślin kwitnących pozostają w powietrzu na duże odległości. Ważnymi roślinami kwitnącymi pochodzącymi z Oceanii są jakaranda, hibiskus, pohutukawa i kowhai. Rdzennymi drzewami są eukaliptusy , banyan , chlebowiec , palmy kokosowe i namorzyny są również powszechne. Ich nasiona mogą unosić się na słonej wodzie tygodniami.
Kiedy zwierzęta docierają na wyspy zza oceanu, dostosowują się do środowiska na wyspach. Dlatego wiele gatunków wyewoluowało ze wspólnego przodka, a każdy gatunek przystosował się do innej niszy ekologicznej. Ze względu na swoją izolację od reszty świata Oceania ma niewiarygodnie dużą liczbę gatunków endemicznych lub gatunków, których nie ma nigdzie indziej na Ziemi.
Oto wyjątkowa przyroda Oceanii:
Kultura ludzi żyjących na tych wyspach różniła się od kultury Azji i Ameryki przed Kolumbem, stąd brak związków z którymkolwiek z nich. Jednak z powodu imigracji z Europy od XVII wieku na współczesną kulturę oceaniczną wpłynęła kultura zachodnia. W Australii i Nowej Zelandii ludzie mówią językami kolonialnymi, takimi jak angielski; francuski w Nowej Kaledonii i Polinezji Francuskiej; Japoński na Wyspach Bonin i hiszpański na Wyspach Wielkanocnych i Wyspach Galapagos. Imigranci przynieśli własne języki, takie jak mandaryński, włoski, arabski, grecki i inne.
Przodkowie współczesnych kultur Pacyfiku przybyli do regionów Polinezji, Mikronezji, Australii i Melanezji w dwóch odrębnych falach:
Lapita
Około 1500 roku p.n.e. na Archipelagu Bismarcka w Bliskiej Oceanii pojawiła się kultura znana jako Lapita (przodkowie Polinezyjczyków, w tym Maorysi). Lud Lapita pochodził z Tajwanu i innych regionów Azji Wschodniej. Byli bardzo mobilnymi odkrywcami i kolonistami morskimi i uważa się ich za przodków współczesnych kultur Polinezji, Mikronezji i niektórych części Melanezji. Między 1100 a 800 pne szybko rozprzestrzenili się z Melanezji na Fidżi i Zachodnią Polinezję, w tym na Tonga i Samoa.
Lapitowie mieszkali w wioskach na małych wyspach w pobliżu dużych lub na wybrzeżach większych wysp. Niektórzy mieli domy zbudowane na palach nad wodą. Podróżując z wyspy na wyspę, transportowali rośliny do uprawy, w tym taro, ignam, chlebowiec, banan i kokos. Zabierali też udomowione świnie, psy i drób. Znane są również z pozostałości ich wypalanej ceramiki, używanej przede wszystkim do gotowania, podawania i przechowywania żywności. Wiele odłamków ceramiki jest również ozdobionych geometrycznymi wzorami i obrazami antropomorficznymi.
Języki
Rodzime języki Oceanii dzielą się na trzy główne grupy geograficzne:
W obecnych czasach głównym celem grup kulturowych i praktyk w tych krajach wyspiarskich jest zjednoczenie ludzi i konsolidacja władzy w obliczu ich odizolowanych lokalizacji i małych populacji.
