Uzun otların arasında durduğunuzu ve gözlerinizin görebildiği her yerde rüzgarla sallanan 'çimler' olduğunu hayal edebiliyor musunuz? Pekala, Dünya'da öyle yerler var ki her yere çimenler yayılıyor - bu tür yerlere Çayır denir. Bu derste, gezegenimizdeki bu harika bölge hakkında bilgi edineceğiz.
Adından da anlaşılacağı gibi otlaklar, çeşitli ot türleri ile kaplı alanlardır. Geniş çimenlik alanlar var.
Çayırları koruyan üç faktör vardır:
1. Düşük yağış - Otlak bölgeleri, yalnızca otların büyümesine yetecek kadar, ancak ağaçlar gibi daha büyük bitkiler için yeterli olmayan düşük yağış alır. Ağaçlar mevcut olabilir, ancak seyrektirler.
2. Vahşi arazi yangınları - Yangın, otlak ekosisteminin doğal bir parçasıdır ve sağlığının ve canlılığının korunmasına yardımcı olur. Toprağı ısıtır ve her yıl biriken yaprak çöplerini azaltarak güneş ışığının nüfuz etmesini sağlar. Bir yangından sonra, kararmış tarlalar yeni, yeşil çimenler ve bol, gösterişli kır çiçekleri ile hızla canlanır. Otlak hayvanları da yangınlara hazırdır, alevlerin sönmesini beklemek için kaçar veya yeraltına girer.
3. Hayvanlar tarafından otlatma - Bu aynı zamanda bitkileri büyümeye teşvik ederek ekosistemin korunmasında önemli bir rol oynar. Bu, biyolojik aktiviteyi ve besin alışverişini tetikler. Geyik, bizon ve sığır gibi hayvanlar toynaklarıyla toprağı sıkıştırarak tohum ve bitki neslinin kök salması için yeni alanlar açar. Afrika filleri gibi büyük hayvanlar da toprağı çiğner ve ağaçların büyümesini engeller.
 | Biri hariç her kıtanın bir otlak biyomu olduğunu biliyor muydunuz - Antarktika? |
İki ana otlak türü vardır: tropikal ve ılıman - her birinin içinde alt kategoriler vardır.
tropikal otlaklar
Ilıman otlaklar
 | Bu iki otlak türü benzer görünebilir, ancak bazı önemli açılardan farklılık gösterirler. Örneğin filler, Afrika savanlarında bulunur, ancak Amerika Birleşik Devletleri'nin ılıman otlaklarında bulunmaz. Buna karşılık, çayır köpekleri gibi yuva yapan hayvanlar genellikle ılıman otlaklarda bulunur. |
otlaklardaki hayvanlar
Otlaklarda yaşayan hayvanlar kendilerini kuru ve rüzgarlı koşullara adapte etmişlerdir. Bu alanlardaki otlar, zebra, antilop ve bizon gibi yüksek yoğunlukta otlayan hayvanları destekler. Bu sürüler de aslanlar ve çitalar gibi yırtıcıları destekler. Birçok otlak hayvanının rengi bitkilerle karışarak av yakalamalarına veya bir yırtıcıdan kaçmalarına yardımcı olur.
Savvanah'taki hayvanların çoğunun uzun göçlere devam edebilmek için uzun bacakları veya kanatları vardır. Birçoğu sıcaktan kaçınmak veya yavrularını büyütmek için yeraltına girer. Hayvanlar vücut ısısını kaybetmek için terlemezler, bu yüzden nefes nefese kalarak veya filinki gibi geniş açıkta kalan deri veya kulaklardan ısı kaybederler.
Aşağıdaki üç faktör, Savvanah'ı şahin gibi yırtıcı kuşlar için mükemmel bir yer yapar:
Otlaklar ve hayvanlar arasındaki etkileşim ile otlakların varlığı mümkün hale gelir, çünkü Hayvanlar otlatmadan hızla çalılar tarafından kolonize edilecek ve ormanlık hale gelecektir.
Otlaklardaki bitkiler
Bilindiği üzere meralarda otlaklar baskın bitkilerdir. Ağaçlar ve büyük çalılar otlak alanlarda nadiren bulunur. Bu biyomda yaşayan birçok ot türü vardır. Nerede büyüdükleri genellikle o bölgenin aldığı yağmur miktarına bağlıdır. Daha nemli otlaklarda, 1,8 metre yüksekliğe kadar büyüyebilen uzun otlar vardır. Kuru alanlarda, çimler kısalır, belki sadece bir veya iki fit uzunluğundadır.
Tropikal otlaklardaki yaygın otlar arasında Bermuda otu, fil otu, mavi çayır otu, tüy otu, Rodos otu, kırmızı yulaf otu ve limon otu bulunur. Bu otlar genellikle kuru dönemde uykuda kalır ve ardından yağışlı sezonda hızla büyür. Tropikal otlaklar diğer bölgeler gibi soğuk dönemlerden geçmediği, bunun yerine büyüme ve dinlenme dönemlerinden geçtiği için diğer otlaklara göre daha fazla ağaç ömrüne sahip olma eğilimindedir. Tropikal otlaklardaki ağaçların, gözenekli, verimsiz topraklara, birçok kuraklığa ve sık sık yangınlara sahip bu bölgeye özel olarak adapte edilmesi gerekir. Ayrıca bu bölgelerde daha büyük ve çeşitli hayvanlar var, bu nedenle ağaçların kendilerini otlayanlardan koruması gerekiyor. Sonuç olarak, bu bölgelerdeki birçok ağacın derin kökleri, kalın kabuğu ve hayvanların seyrek bitki örtüsünü sıyırmasını önlemek için zehirli özü vardır. Bu biyomdaki yaygın ağaçlar arasında şamdan ağacı, ıslık dikeni, çakal ağacı, şemsiye dikeni akasya, kanguru pençesi ağacı, boabab, maketti ağacı, nehir çalısöğüdü ve siyah chokeberry bulunur.
Ilıman otlaklar, yüksek yoğunlukta çimen ve kır çiçeklerine sahiptir. Bunun nedeni, çimenlerin ve kır çiçeklerinin her ikisinin de aşağıdan yukarıya doğru hızla büyüme eğilimindeyken, ağaçlar ve çalıların yangınlarda kolayca ölmesi ve genellikle büyümek için çok fazla su gerektirmesidir. Bu bölgelerdeki yaygın çiçekler arasında yanan yıldızlar, altın başaklar, asterler, süt otu, acı bakla, mor koni çiçeği, yoncalar, ayçiçeği ve yabani indigolar bulunur.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ılıman otlaklar, zengin toprakları nedeniyle insani gelişme için başlıca hedeflerdir. İnsanlar, buğday ve diğer mahsulleri ekmek, vahşi yaşamı evcil hayvanlarla değiştirmek ve yırtıcıları ve avları benzer şekilde öldürmek için otlakları sürüyor. Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri'nde tarım nedeniyle otlakların kaybı, bizon gibi ikonik yaban hayatının bir kısmını neredeyse yok etti. Başka bir örnek, hükümdar kelebeklerinin popülasyonunun azalmasıdır. Kral kelebekleri, Meksika'ya uzun göçleri sırasında yemek için otlakların kır çiçeklerine bağımlıdır. Amerika Birleşik Devletleri'nde giderek daha fazla otlak tarım arazisine dönüştürüldükçe, kral kelebeği popülasyonları kaybolmaya başladı. Afrika savanlarında yasadışı avlanma, filler de dahil olmak üzere birçok büyük hayvanın kaybına neden oldu. Filler ağaçları ve çalıları ezerek otları korur. Etrafta ağaçları ezecek büyük hayvanlar olmadığında, otları daha kolay sollayarak savanların ormana dönüşmesine neden olabilirler. Ortaya çıkan ot kaybı, zebralar ve zürafalar gibi otlayan hayvanlar için daha az yiyecek anlamına gelir.
otlakların önemi
Çayırlar, doğal dünyamızın sağlığı için kritik öneme sahiptir.
Nesli tükenmekte olan bitki ve hayvanların yanı sıra kalan otlakları denemek ve kurtarmak için koruma çabaları var.
