هنگام راه اندازی یک کسب و کار، باید در مورد شکل مالکیتی که قصد دارید تصمیم بگیرید. در انجام این کار، توجه به عوامل زیر ضروری است:
در این مبحث قصد دارید با اشکال مختلف سازمان های تجاری آشنا شوید.
اهداف یادگیری
در پایان این مبحث، شما باید بتوانید:
کسب و کارها در واحدهای قابل شناسایی به نام سازمان های تجاری سازماندهی می شوند. این واحدها بر اساس ساختار مالکیت یا وضعیت کنترل قانونی گروه بندی می شوند. سازمان های تجاری از نظر اندازه متفاوت هستند، برخی کوچک و برخی دیگر بسیار بزرگ هستند. هر واحد از نظر مالکیت، تشکیل و مدیریت منحصر به فرد است.
برخی از ویژگی های اصلی سازمان های رسمی عبارتند از:
واحدهای تجاری را می توان در تمام بخش های اقتصاد یافت. آنها می توانند متعلق به یک یا چند نفر باشند و ویژگی های متفاوتی داشته باشند. این واحدها می توانند کالا یا خدمات ارائه دهند. این شرکت ها در تولید، توزیع و همچنین فروش کالاها و خدمات به منظور کسب سود یا رفاه اجتماعی فعالیت می کنند.
سازمان های تجاری به طور کلی به دو دسته دولتی یا خصوصی تقسیم می شوند. این دسته بندی بر اساس مالکیت کسب و کار است. واحدهای تجاری تحت بخش خصوصی عبارتند از: سهامی خاص، تضامنی، شرکت های تعاونی و شرکت های سهامی خاص. واحدهای تجاری تحت بخش دولتی عبارتند از: شرکت های دولتی، شرکت های ایالتی و مشاغل تحت شهرستان یا ایالت.
یک سازمان تجاری می تواند به
شرکت
شرکتی که به اختصار co. به یک شخص حقوقی اشاره دارد که نماینده انجمنی از مردم است. این ارتباط می تواند طبیعی، قانونی یا هر دو با هدفی خاص باشد. اعضای یک شرکت هدف یکسانی دارند. شرکت ها می توانند اشکال مختلفی داشته باشند مانند:
شرکت‌ها می‌توانند به صورت جمعی به‌عنوان شرکت‌های جدید مرتبط شوند و ثبت نام کنند و نهادهایی به نام گروه‌های شرکتی تشکیل دهند.
شرکت ها در سراسر جهان متفاوت هستند. به عنوان مثال، در چین شرکت‌ها عمدتاً توسط دولت یا با حمایت دولت اداره می‌شوند. در ایالات متحده یک شرکت همیشه یک شرکت نیست
انجمن تجارت
انجمن صنفی به انجمن تجاری، بدنه صنعت، انجمن بخش یا گروه تجاری صنعتی نیز گفته می شود. این سازمانی است که توسط مشاغلی که در یک صنعت خاص فعالیت می کنند تأسیس و تأمین مالی می شود. یک انجمن صنفی صنعتی در فعالیت‌های روابط عمومی مانند آموزش، تبلیغات، انتشارات و کمک‌های سیاسی مشارکت دارد. با این حال، هدف اصلی آن همکاری بین شرکت ها است.
سازمان های کارفرمایی
سازمان کارفرمایی که به عنوان انجمن کارفرما نیز شناخته می شود، سازمانی است که در مجموع از تولیدکنندگان، خرده فروشان و کارفرمایان تشکیل شده است. هدف سازمان های کارفرمایی هماهنگ کردن رفتار شرکت های عضو است. آنها همچنین شرکت های خود را در مذاکرات با نهادهای عمومی یا اتحادیه های کارگری نمایندگی می کنند. سازمان های کارفرمایی مانند اتحادیه های کارگری کار می کنند. آنها منافع اجتماعی و اقتصادی اعضای آن را ترویج می کنند.
سایر اشکال سازمان های تجاری عبارتند از:
مالکیت انحصاری . این یک سازمان تجاری است که متعلق به یک نفر است. مالک بیشتر کسب و کار را به تنهایی اداره می کند اما ممکن است کارمندانی را استخدام کند. کلیه دارایی های تجاری متعلق به مالک انحصاری است. مالک حق تمام سودها را دارد اما تمام مسئولیت بدهی ها را بر عهده دارد. مالک مسئولیت نامحدود دارد. این ساده‌ترین شکل مالکیت کسب‌وکار است، زیرا متعلق به یک نفر است که ممکن است توسط خانواده یا کارکنان کمک شود. نمونه‌های مشخصی از مالکان انفرادی شامل مغازه‌داران ساده و تاجرانی است که خدمات مستقیم ارائه می‌دهند.
مشارکت . شراکت یک سازمان تجاری است که متعلق به دو یا چند نفر است. این افراد با هدف کسب سود به عنوان مالکان مشترک تجارت عمل می کنند. همه شرکا به شکل پول، دارایی و مهارت (نیروی کار) به تجارت کمک می کنند. همه شرکا در سود و زیان کسب و کار در رابطه با سهم خود سهیم هستند. دو نوع عمده از مشارکت در تجارت وجود دارد. شرکت تضامنی و تضامنی. در شرکت تضامنی همه شرکا مسئولیت نامحدود دارند. به این معنی که در صورتی که شرکت تضامنی نتواند تمام بدهی های خود را تسویه کند، برای تسویه بدهی باید اموال شخصی شرکا فروخته شود. در شرکت تضامنی، شرکا دارای مسئولیت محدود هستند. این بدان معناست که اموال شخصی آنها را نمی توان برای پرداخت بدهی های تجاری فروخت. در این مشارکت یک شریک باید دارای تعهدات نامحدود باشد.
شرکت . این یک سازمان است، عمدتاً یک شرکت یا گروهی از افراد که از طرف دولت اجازه فعالیت به عنوان یک نهاد واحد را دارند. این یک شخصیت حقوقی مجزا از صاحبان آن است که دارای مسئولیت محدود هستند. هدف برخی از شرکت ها کسب سود است در حالی که برخی دیگر سازمان های غیرانتفاعی هستند. شرکتی با هدف کسب سود متعلق به سهامداران است. سهامداران هیئت مدیره ای را برای مدیریت شرکت انتخاب می کنند. شرکت هایی که مجاز به انتشار سهام هستند، شرکت سهامی نامیده می شوند. نمونه ای از شرکت های سهامی عام در جهان امروز، شرکت مک دونالد است.
تعاونی . این یک سازمان تجاری با مسئولیت محدود است که می تواند انتفاعی یا غیر انتفاعی باشد. تفاوت تعاونی با شرکت سهامی در این است که تعاونی به جای سهامداران دارای اعضا است. این اعضا همچنین اختیارات تصمیم گیری مشترک دارند. انواع عمده تعاونی ها تعاونی های مصرف و تعاونی های کارگری هستند. تعاونی ها عمدتاً بر ایدئولوژی دموکراسی اقتصادی متمرکز هستند.
دولت نیمه دولتی . Parastatal یک نهاد حقوقی است که توسط یک دولت برای انجام فعالیت های تجاری از طرف یک دولت مالک ایجاد شده است. وضعیت حقوقی آنها از عضویت در دولت گرفته تا شرکت های سهامی با یک ایالت به عنوان سهامدار عادی متفاوت است. نیمه دولتی به طور کامل تحت مالکیت و مدیریت دولت است. با مصوبه مجلس تشکیل می شود.
توجه داشته باشید که شرکت های دولتی و شرکت های دولتی تحت مالکیت و اداره دولت هستند. هدف اصلی آنها ارائه خدمات حیاتی به مردم بر خلاف سایر واحدهای تجاری است که هدف آنها کسب سود است. آنها خدماتی مانند ساخت جاده ها، مدارس، بیمارستان ها و سدها را ارائه می دهند.
خلاصه
ما یاد گرفتیم که:
