سازمان تجاری به نهادی اطلاق می شود که توسط یک یا چند نفر برای تولید کالاها و خدمات با هدف کسب سود تشکیل شده است. نمونه‌هایی از سازمان‌های تجاری شامل شرکتهای انحصاری، تعاونی‌ها، شرکتهای تضامنی، شرکت‌ها، نیمه دولتی و شرکتهای دولتی است. از یک سازمان تجاری می توان به عنوان یک واحد تجاری نیز یاد کرد. در این درس با یکی از این سازمان ها به نام شرکت های دولتی آشنا خواهید شد.
اهداف یادگیری
در پایان این مبحث، شما باید بتوانید:
- اشکال شرکت های سهامی عام را توضیح دهید
- ویژگی های اشکال مختلف شرکت های دولتی را شرح دهید
یک شرکت سهامی عام ممکن است به:
1. شرکت دولتی. به این شرکت دولتی نیز می گویند. این یک شرکت تجاری است که به طور قابل توجهی تحت کنترل دولت یا دولت است. توسط دولت از طرق قانونی تشکیل می شود تا بتواند دولت را در فعالیت های تجاری مشارکت دهد. همچنین ممکن است در سیاست های دولتی مشارکت داشته باشد، به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت راه آهن یا راه آهن دولتی برای سهولت حمل و نقل و دسترسی به آن تأسیس شود. دلیل اصلی تأسیس شرکت های دولتی، پرکردن خلأ انحصارات طبیعی است. انحصار طبیعی به انحصار در صنایع با هزینه های بالای زیرساخت و سایر موانع اشاره دارد که در نتیجه تعداد ورود را محدود می کند. این شامل شرکت های راه آهن، تاسیسات هسته ای و خدمات پستی می شود.
2. شرکت سهامی عام. این شرکت با مسئولیت محدود و مالکیت آن به صورت سهام سازماندهی شده است. سهام آن برای فروش در بورس یا در بازار بورس به افرادی که آزادانه معامله می کنند عرضه می شود. مزایای شرکت های دولتی عبارتند از: توانایی جمع آوری وجوه و سرمایه با سهولت از طریق فروش سهام، سود سهام را می توان در سود تقسیم کرد یا به عنوان سود سرمایه به سهامداران واگذار کرد، شرکت ممکن است به دلیل تعداد زیاد اعضای آن نسبت به شرکت خصوصی شناخته شده و محبوب تر باشد. ریسک توسط اولین سهامداران از طریق فروش سهام به مردم تقسیم می شود. یکی از معایب عمده شرکت های دولتی فقدان حریم خصوصی است. طبق قانون، حسابرسی شرکت های سهامی عام و انتشار اطلاعات به سهامداران الزامی است. این اطلاعات ممکن است توسط رقبا علیه یک شرکت عمومی استفاده شود.
ویژگی های شرکت سهامی عام
- نهاد قانونی مجزا. این یک شخص حقوقی مجزا از اعضا/سهامداران آن است.
- تعهدات محدود سهامداران شخصاً در قبال بدهی ها یا ضررهای متحمل شده توسط شرکت مسئول نیستند.
- نامگذاری. استفاده از پیشوند LTD در انتهای شرکت های دولتی استفاده می شود.
- حداکثر تعداد اعضایی که یک شرکت سهامی عام را تشکیل می دهند وجود ندارد. حداقل 7 عضو درخواست می کنند.
- شرکت سهامی عام توسط هیئت مدیره ای که توسط سهامداران انتخاب می شود اداره می شود.
3. شرکت قانونی شرکتی است که توسط دولت یا ایالت ایجاد شده است. ماهیت خاص این نوع شرکت با صلاحیت قضایی تغییر می کند. بنابراین، یک شرکت قانونی می تواند یک شرکت سهامی عادی باشد، متعلق به دولت/دولت، با یا بدون سهامداران. همچنین می‌تواند نهادی بدون سهامدار باشد و توسط دولت کنترل شود، همانطور که در قانون ایجاد شده مشخص شده است.
ویژگی های یک شرکت قانونی
- این یک بدنه شرکتی است. این بدان معنی است که یک شخص حقوقی است که توسط قانون ایجاد شده است. شرکت های قانونی معمولاً توسط هیئت مدیره ای اداره می شوند که معمولاً توسط ایالت تشکیل می شود.
- متعلق به دولت/دولت است. دولت مالکیت کامل را در اختیار می گیرد و به سرمایه یا به طور جزئی یا کامل کمک می کند.
- پاسخ به قانونگذار. علیرغم اینکه مجلس به هیچ وجه حق دخالت در اداره این شرکت ها را ندارد، این شرکت ها در مقابل مجلس پاسخگو هستند.
- کارکنان شرکت های قانونی خدمه دولت نیستند.
- استقلال مالی. یک شرکت قانونی مشمول کنترل های حسابداری، بودجه و حسابرسی دولت نیست. از استقلال مالی برخوردار است.
تفاوت بین شرکت های سهامی عام و سهامی عام چیست؟
- شرکت سهامی عام بر اساس قانون مجلس تشکیل می شود و شرکت سهامی عام بر اساس قانون شرکت تاسیس می شود.
- شرکت های دولتی به طور کامل تحت مالکیت دولت هستند در حالی که شرکت های سهامی عام متعلق به صاحبان سهام خصوصی هستند.
- سرمایه اولیه شرکت های سهامی عام توسط دولت تامین می شود در حالی که سرمایه اولیه شرکت های سهامی عام از فعالیت هایی مانند فروش سهام تامین می شود.
- تیم مدیریت در شرکت های سهامی عام (هیئت مدیره) توسط دولت منصوب می شود و هیئت مدیره توسط سهامداران در شرکت های سهامی عام انتخاب می شود.
- شرکت های سهامی عام قرار است خدمات اساسی را به اعضای عمومی ارائه دهند در حالی که شرکت های سهامی عام برای کسب سود هستند.
تفاوت بین شرکت های دولتی و خصوصی چیست؟
- شرکت های دولتی آزادانه در بورس معامله می کنند در حالی که شرکت های خصوصی سهام خود را در داخل معامله می کنند. شرکت های خصوصی به صورت علنی با افراد عمومی معامله نمی کنند.
- شرکت های دولتی منابع سرمایه زیادی دارند در حالی که شرکت های خصوصی منابع سرمایه محدودی دارند. به عنوان مثال، شرکت های دولتی می توانند از منابعی مانند فروش اوراق قرضه سرمایه تولید کنند، که شرکت های خصوصی نمی توانند.
نمونه هایی از شرکت های دولتی امروز
راه آهن بریتانیا این سیستم راه آهن ملی بریتانیا است. این قانون توسط قانون حمل و نقل در سال 1947 ایجاد شد. این امر مالکیت عمومی راه آهن را افتتاح کرد.
ایر ایندیا. این شرکت در سال 1932 با نام خطوط هوایی تاتا تاسیس شد. سپس رشد کرد و به پرچمدار خطوط هوایی بین المللی در هند تبدیل شد. خطوط هوایی تاتا به یک شرکت سهامی عام تبدیل و به ایر-ایندیا لیمیتد تغییر نام داد. دو سال بعد، Air India International Limited راه اندازی شد.
ویژگی های شرکت های دولتی
- شرکت سهامی عام توسط قانون ساخته شده است. یک مصوبه قانونی خاص یک شرکت سهامی عام را تشکیل می دهد. این مصوبه اهداف، سبک مدیریت، امتیازات و اختیارات یک شرکت را شکل می دهد. همچنین رابطه بین شرکت و دولت را تعریف می کند.
- شرکت سهامی عام یک نهاد واحد است. یک شرکت سهامی عام می تواند ملکی را خریداری یا بفروشد یا به نام خود شکایت کند و مورد شکایت قرار گیرد.
- شرکت سهامی عام از نزدیک توسط ایالت اداره می شود. دولت برای یک شرکت سهامی عام سرمایه تامین می کند. با این حال، سرمایه گذاران فردی نیز می توانند مشارکت های جزئی داشته باشند.
- شرکت های دولتی عاری از کنترل دولت هستند. شرکت های دولتی عاری از دخالت های سیاسی و پارلمانی هستند.
- انگیزه خدمت هدف شرکت های دولتی ارائه خدمات است. سود یک فکر ثانویه است.
- پاسخگویی عمومی اگرچه شرکت های دولتی از استقلال کامل برخوردار هستند، اما حساب های آن حسابرسی شده و عمومی می شود.
مزایای شرکت های دولتی
- سبک مؤثر سازمان.
- شرکت های دولتی از استقلال برخوردارند.
- انگیزه شرکت های دولتی ارائه خدمات است.
- دریافت وجوه برای شرکت های دولتی آسان است.
- شرکت های دولتی توسط کارشناسان اداره می شوند.
- شرکت های دولتی از مزایای صرفه جویی در مقیاس بزرگ برخوردار هستند.
محدودیت های شرکت های دولتی
- شرکت های دولتی استقلال محدودی دارند.
- دخالت سیاسی
