اهداف یادگیری
در پایان این درس، شما باید بتوانید:
- احیای قلبی ریوی را تعریف کنید.
- روند انجام احیای قلبی ریوی را شرح دهید.
- اهمیت احیای قلبی ریوی را شرح دهید.
احیای قلبی ریوی به یک روش اورژانسی اشاره دارد که شامل فشرده سازی قفسه سینه عمدتاً همراه با تهویه مصنوعی است. این کار به منظور حفظ عملکرد صحیح مغز به صورت دستی، قبل از انجام اقدامات بیشتر به منظور بازگرداندن تنفس خود به خود و گردش خون در فردی که دچار ایست قلبی است، انجام می شود. این روش برای افرادی که از تنفس غیر طبیعی رنج می برند یا تنفس ندارند توصیه می شود.
احیای قلبی ریوی شامل فشرده سازی قفسه سینه در عمق پنج تا شش سانتی متری و با سرعت 100 تا 120 فشار در دقیقه است.
امدادگر اغلب تهویه مصنوعی نیز فراهم می کند. در صورت عدم وجود ونتیلاتور، این کار را می توان با بازدم هوا به داخل بینی یا دهان فرد انجام داد. ونتیلاتور وسیله‌ای است که هوا را به داخل ریه‌های فرد می‌فرستد تا از تنفس پشتیبانی کند. توصیه های فعلی تاکید بیشتری بر فشرده سازی قفسه سینه با کیفیت بالا به جای تهویه (مصنوعی) دارند.
بعید است که احیای قلبی ریوی به تنهایی قلب را دوباره راه اندازی کند. هدف اصلی این روش بازگرداندن جریان خون اکسیژن دار به قلب و مغز است. این به تاخیر در مرگ بافت کمک می کند. همچنین پنجره فرصت را برای احیای کامل بدون خطر آسیب دائمی مغز گسترش می دهد.
برای بازگرداندن ریتم قلب ممکن است شوک الکتریکی به قلب فرد وارد شود. این فرآیند دفیبریلاسیون نامیده می شود. توجه داشته باشید که همه ریتم های قلب را نمی توان شوکه کرد، اما احیای قلبی ریوی ممکن است ریتم قلب را تغییر دهد و واجد شرایط دفیبریلاسیون شود.
به طور کلی، احیای قلبی ریوی باید تا زمانی که گردش خون خود به خود بازیابی شود یا فرد مرده اعلام شود، ادامه یابد.
احیای قلبی ریوی می تواند به نجات جان افراد در صورت اورژانس تنفسی یا قلبی کمک کند. بنابراین درک مراحل اجرای آن مهم است. در زیر راهنمایی برای کمک به درک مراحل انجام احیای قلبی ریوی آورده شده است:
- بررسی کنید که آیا صحنه ایمن است و از تجهیزات حفاظت فردی استفاده کنید.
- تنفس، پاسخ دهی، خونریزی، یا هر شرایط تهدید کننده زندگی را بررسی کنید.
- اگر پاسخی از طرف شخص دریافت نشد، یا نفس نفس زدن داشت، فوراً با شماره اضطراری مورد استفاده در کشور خود تماس بگیرید.
- فرد را روی یک سطح صاف و محکم، روی پشت خود قرار دهید.
- 30 فشار قفسه سینه انجام دهید. در حین انجام این کار، دست ها باید در مرکز قفسه سینه، شانه ها روی دست ها، در عمق حداقل 5 سانتی متری و با سرعت 100 تا 200 فشار در دقیقه قرار گیرند. اطمینان حاصل کنید که اجازه می دهید قفسه سینه قبل از فشرده سازی بعدی به وضعیت طبیعی خود بازگردد.
- 2 نفس بدهید. هر نفس باید تقریباً 1 ثانیه طول بکشد. قبل از دادن نفس بعدی باید اجازه دهید هوا از ریه ها خارج شود.
- ست های 30 تایی فشرده سازی قفسه سینه و 2 نفس را تا بازیابی گردش خون ادامه دهید. در اسرع وقت از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کنید.
اهمیت احیای قلبی ریوی
- جان ها را نجات می دهد. ایست قلبی ممکن است در هر زمانی برای فرد اتفاق بیفتد. قربانیان ایست قلبی ناگهانی باید فورا تحت درمان قرار گیرند، در غیر این صورت خطر از دست دادن جان خود را دارند. انجام احیای قلبی ریوی شانس بقا را تا حد زیادی افزایش می دهد.
- احیای قلبی ریوی از مرگ مغزی جلوگیری می کند. در طول ایست قلبی، خون اکسیژن دار به مغز نمی رسد. در چنین شرایطی مغز ممکن است آسیب ببیند. احیای قلبی ریوی به حفظ جریان خون در مغز کمک می کند.
- احیای قلبی ریوی به سرعت بخشیدن به بهبودی بیمار کمک می کند. فردی که دچار ایست قلبی می شود و احیای قلبی ریوی روی او انجام می شود سریعتر از فردی که هرگز احیای قلبی ریوی انجام نشده بهبود می یابد.
- یادگیری احیای قلبی ریوی آسان است. هر کسی می تواند روشی را بیاموزد که مهارت را در زندگی روزمره ما در دسترس قرار می دهد، بنابراین همه را ایمن می کند.
