چرا از پشه می ترسیم؟ آنها موجودات کوچکی هستند که ما را گاز می گیرند. به نظر می رسد نیش آنها ضرر زیادی ندارد، اما آیا می دانید که آنها ناقل بیماری هستند؟ یکی از بیماری های ناشی از نیش پشه، مالاریا است. بیایید یاد بگیریم - مالاریا چیست، چگونه گسترش می یابد و چه تاثیری دارد؟
مالاریا یک بیماری عفونی است که توسط انگل ها (و نه ویروس ها یا باکتری ها) ایجاد می شود و با نیش پشه از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. عفونت منجر به لرز، تب و سایر علائم مشابه آنفولانزا می شود و در برخی موارد، مالاریا می تواند کشنده باشد (معمولاً زمانی که درمان نشود). هر کسی ممکن است به مالاریا مبتلا شود. بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که در کشورهای مبتلا به مالاریا زندگی می کنند. افرادی که از کشورهایی که مالاریا ندارند می توانند در سفر به کشورهای مبتلا به مالاریا (مثلاً کشورهای جنوب صحرای آفریقا، کنیا، تانزانیا و غیره) آلوده شوند. مالاریا یک عفونت بسیار شایع است که سالانه بیش از 200 میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا می کند.
اکنون می دانیم که مردم با گزش پشه به مالاریا مبتلا می شوند. اما، هر پشه ای نمی تواند باعث مالاریا شود. معمولاً افراد با گزش پشه های ماده عفونی از جنس آنوفل به مالاریا مبتلا می شوند. اینها تنها پشه هایی هستند که می توانند مالاریا را منتقل کنند.
پشه آنوفل
پنج گونه انگل تک سلولی به نام پلاسمودیوم می توانند انسان را آلوده کرده و باعث بیماری شوند. آنها هستند:
راه دیگر انتقال مالاریا از طریق انتقال خون، پیوند اعضا یا استفاده مشترک از سوزن ها یا سرنگ های آلوده به خون است. به این دلیل که انگل مالاریا در گلبول‌های قرمز خون فرد مبتلا یافت می‌شود.
مالاریا همچنین ممکن است قبل یا در حین زایمان از مادر به نوزاد متولد نشده اش منتقل شود. این مالاریا مادرزادی نامیده می شود.
مالاریا یک بیماری مسری نیست. این بیماری مانند سایر بیماری های عفونی (مثل آنفولانزا) از فردی به فرد دیگر سرایت نمی کند. همچنین از راه جنسی قابل انتقال نیست.
عوامل آب و هوایی مانند دما، رطوبت و بارندگی برای مالاریا بسیار مهم هستند. مالاریا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری منتقل می شود، جایی که پشه های آنوفل می توانند زنده بمانند و تکثیر شوند، همچنین انگل های مالاریا می توانند چرخه رشد خود را در پشه ها کامل کنند. یک عامل مهم دما است. به عنوان مثال، در دمای کمتر از 20 درجه سانتیگراد (68 درجه فارنهایت)، پلاسمودیوم فالسیپاروم (که باعث مالاریا شدید می شود) نمی تواند چرخه رشد خود را در پشه آنوفل تکمیل کند و در نتیجه قابل انتقال نیست.
علائم و نشانه های مالاریا معمولاً در عرض چند هفته پس از گزش توسط پشه آلوده شروع می شود. آنها عبارتند از:
مالاریا ممکن است باعث کم خونی و زردی (رنگ زرد پوست و چشم) به دلیل از بین رفتن گلبول های قرمز خون شود.
برخی از افراد مبتلا به مالاریا چرخه‌های «حملات» مالاریا را تجربه می‌کنند. حمله معمولاً با لرز و لرز شروع می شود و به دنبال آن تب شدید و به دنبال آن تعریق و بازگشت به دمای طبیعی رخ می دهد.
هنگامی که این علائم و نشانه‌ها رخ می‌دهند، آزمایش‌های تشخیصی قابل اعتماد می‌توانند تأیید کنند که آیا عفونت ناشی از انگل دارید یا خیر. چندین آزمایش خون وجود دارد که می تواند به تشخیص مالاریا کمک کند، اما مالاریا با بررسی میکروسکوپی نمونه خون به طور قطعی تشخیص داده می شود.
مالاریا با داروهای تجویزی قابل درمان است. نوع داروها و طول درمان به نوع مالاریا، محل ابتلای فرد، سن، باردار بودن و میزان بیماری در شروع درمان بستگی دارد.
آیا مالاریا قابل پیشگیری است؟
مالاریا اغلب با استفاده از داروهای ضد مالاریا و استفاده از اقدامات محافظتی در برابر نیش پشه قابل پیشگیری است، مانند:
