شما فصل گذشته دوچرخه سواری یا شنا را یاد گرفتید. در این فصل می توانید این کار را به طور طبیعی انجام دهید. آیا تعجب می کنید که چگونه این اتفاق افتاد؟ مهارت‌هایی که آموخته‌اید و تمرین کرده‌اید در حافظه‌تان در مغز ذخیره می‌شوند و در صورت نیاز آنها را از حافظه‌تان بیرون می‌آورید. گاهی اوقات فراموش می کنید که یکی به شما گفته است. این زمانی اتفاق می افتد که اطلاعات در وهله اول به درستی در حافظه رمزگذاری نشده باشند. آیا ما اغلب نمی شنویم "اوه! چون شما درست گوش نکردید" ؟
آیا "حافظه" چیز جالبی نیست؟ بیایید در مورد آن بیشتر بدانیم.
حافظه فرآیند دریافت اطلاعات از دنیای اطرافمان، پردازش آن، ذخیره آن و بعداً یادآوری آن اطلاعات، گاهی اوقات چندین سال بعد است. به طور کلی می توان آن را به عنوان استفاده از تجربیات گذشته برای تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری بر رفتار فعلی در نظر گرفت، خواه بلافاصله پس از پردازش اطلاعات یا سال ها در آینده باشد.
حافظه انسان شامل توانایی حفظ و بازیابی اطلاعات است. این به ما توانایی یادآوری تجربیات گذشته و قدرت یا فرآیند یادآوری حقایق، تجربیات، برداشت‌ها، مهارت‌ها و عادت‌های قبلی را می‌دهد.
برخی کارها مانند مسواک زدن، بستن بند کفش، بستن دکمه های شلوار و پیراهن، یا شانه کردن موها، همگی کارهای خودکار هستند. شما دو بار در مورد چگونگی انجام آن فکر نمی کنید؟ هنگامی که چیزی تسلط یافت، خودکار می شود و نیازی نیست آگاهانه به مراحل مربوطه فکر کنید. این حافظه ضمنی است.
آیا می توانید نمونه های بیشتری از حافظه ضمنی در زندگی روزمره خود بیاندیشید؟
انواع مختلفی از خاطرات وجود دارد که برخی از آنها زودگذر هستند و برخی دیگر تا آخر عمر باقی می مانند. به طور معمول، وقتی در مورد حافظه یا به خاطر سپردن چیزها صحبت می کنیم، به حافظه صریح اشاره می کنیم که آگاهانه یادآوری می شود. خاطرات صریح می‌توانند اپیزودیک باشند، به این معنی که به تجربیات یا «قسمت‌های» زندگی شما مربوط می‌شوند (مثلاً یک تعطیلات خاص یا اولین باری که زنبور شما را نیش زد). یا معنایی هستند و به حقایق یا دانش عمومی مربوط می شوند (مثلاً مغز حدود 90 میلیارد نورون دارد). خاطرات صریح به وضوح تحت تأثیر بیماری های عصبی مانند بیماری آلزایمر قرار دارند.
حافظه آشکار یکی از انواع حافظه بلند مدت است. نوع دیگر حافظه بلند مدت حافظه ضمنی یا ناخودآگاه است. این خاطرات ناخودآگاه ممکن است رویه‌ای باشند و شامل مهارت‌های حرکتی آموخته‌شده باشند - برای مثال، یادگیری نحوه دوچرخه‌سواری یا نحوه تایپ کردن با استفاده از صفحه کلید.
خاطرات ضمنی همچنین می توانند از پرایمینگ ناشی شوند، که زمانی رخ می دهد که قرار گرفتن در معرض یک محرک بر پاسخ مغز شما به محرک دیگر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، در وظایف قضاوت کلمه، شرکت‌کنندگان جفت‌های کلمه مرتبط مانند نان-کره را سریع‌تر از جفت‌های غیرمرتبط مانند bread-doctor شناسایی می‌کنند.
حافظه کوتاه مدت مغز را قادر می سازد تا مقدار کمی از اطلاعات را برای مدت کوتاهی به خاطر بسپارد. کوتاه ترین نوع حافظه به عنوان حافظه کاری شناخته می شود که می تواند تنها چند ثانیه دوام بیاورد. این همان چیزی است که ما برای نگهداری اطلاعات در ذهن خود در حالی که درگیر سایر فرآیندهای شناختی هستیم استفاده می کنیم. یک مثال، به خاطر سپردن اعدادی است که یک دوست جدید هنگام پیمایش در سیستم منوی تلفن خود برای افزودن یک مخاطب می گوید. ظرفیت حافظه کاری یک فرد یکی از بهترین پیش بینی کننده های هوش عمومی است که توسط تست های روانشناختی استاندارد اندازه گیری می شود.
حال بیایید بفهمیم که خاطرات چگونه شکل می گیرند و چرا گاهی اوقات فراموش می شوند.
خاطرات چگونه شکل می گیرند؟
خاطرات در سه مرحله ساخته می شوند:
آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا کودک بودن را به یاد نمی آورید؟ یا چرا می توانید به راحتی تمام کلمات آهنگی را که چندین سال پیش یاد گرفته اید به خاطر بسپارید؟ پاسخ به این سؤالات ممکن است در نحوه رشد سیستم حافظه ما از کودکی به نوجوانی و رسیدن به اوایل بزرگسالی باشد. مغز ما در زمان تولد به طور کامل رشد نکرده است - در این دوره مهم از زندگی ما به رشد و تغییر ادامه می دهد. و همانطور که مغز ما رشد می کند، حافظه ما نیز رشد می کند.
خاطرات در بخش‌های مختلف مغز ذخیره می‌شوند. خاطرات فقط در یک مکان در مغز ذخیره نمی شوند. در عوض، بخش‌های مختلف (به هم پیوسته) مغز در انواع مختلف خاطرات تخصص دارند. به عنوان مثال، ناحیه ای از مغز به نام هیپوکامپ برای ذخیره خاطرات چیزهای خاصی که در زندگی شما اتفاق افتاده مهم است، که به عنوان خاطرات اپیزودیک شناخته می شوند.
یادگیری و حافظه مفاهیمی نزدیک به هم هستند. یادگیری کسب مهارت یا دانش است، در حالی که حافظه بیان چیزهایی است که شما به دست آورده اید. تفاوت دیگر سرعت وقوع این دو اتفاق است. اگر مهارت یا دانش جدیدی را به آرامی و با زحمت به دست آورید، آن یادگیری است. اگر اکتساب فورا اتفاق بیفتد، باعث ایجاد یک خاطره می شود. به عنوان مثال، ما زبان جدیدی را با مطالعه آن یاد می گیریم، اما سپس با استفاده از حافظه خود و پس از آن بازیابی کلماتی که برای بیان خود آموخته ایم، به آن صحبت می کنیم.
حافظه به یادگیری بستگی دارد زیرا به ما امکان می دهد اطلاعات آموخته شده را ذخیره و بازیابی کنیم. اما یادگیری نیز تا حدی به حافظه و فرآیند بازیابی بستگی دارد، زیرا دانش ذخیره شده در حافظه ما چارچوبی را فراهم می کند که دانش جدید از طریق تداعی و استنتاج به آن مرتبط می شود. این توانایی انسان برای فراخوانی خاطرات گذشته به منظور تصور آینده و برنامه ریزی مسیرهای عملی آینده، یک ویژگی بسیار سودمند در بقا و رشد ما به عنوان یک گونه است.
آیا تا به حال احساس کرده اید که بخشی از اطلاعات به تازگی از حافظه شما ناپدید شده است؟ "فراموش کردن" است - از دست دادن یا تغییر در اطلاعاتی که قبلاً در حافظه کوتاه مدت یا بلند مدت ذخیره شده بود. دلایل اصلی فراموشی گذر زمان، عدم تمرین یا مرور کافی، یا برخی بیماری ها یا آسیب های مغزی است.
به طور کلی، ما دوست نداریم فراموش کنیم، اما فراموش کردن اهداف مهمی را دنبال می کند. گاهی اوقات به افراد کمک می کند تا تجربیات دردناک را پشت سر بگذارند. مغز اطلاعاتی را که دیگر به آنها نیازی ندارد فراموش می کند، بنابراین فضایی برای یادگیری اطلاعات جدید ایجاد می کند.
در اینجا چند راه برای تقویت حافظه وجود دارد:
