W fali poprzecznej grzbiet i doliny są miejscami maksymalnego przemieszczenia w górę lub w dół.
Grzbiet jest najwyższym punktem fali.
Dolina jest najniższym punktem fali.
Odległość między dwoma kolejnymi grzbietami fal nazywana jest długością fali. Jest to odległość jednego pełnego cyklu fali. Na przykład odległość od grzbietu do grzbietu lub doliny do doliny wynosiłaby 1 długość fali.
Odległość od punktu środkowego lub położenia spoczynkowego fali do grzbietu lub doliny fali nazywana jest amplitudą. Jest to pomiar maksymalnego przemieszczenia.
W fali podłużnej obszary maksymalnego przemieszczenia nazywane są kompresjami i rozrzedzeniami. Im silniejsza fala, tym bardziej skompresowane i rozłożone staje się medium falowe.
1. Fala podłużna
2. Fala poprzeczna
Możemy obliczyć prędkość fali. Po pierwsze, musimy znać długość fali lub długość jednego pełnego cyklu fali. Można to mierzyć od szczytu do szczytu lub od doliny do doliny. Drugim aspektem, którego potrzebujemy, jest częstotliwość fal lub liczba fal lub wibracji wytwarzanych na sekundę. Częstotliwość mierzona jest w hercach, a długość fali w metrach.
Równanie do obliczania prędkości fali jest następujące: Prędkość (v) = Długość fali (λ) x Częstotliwość (f)
Lub v = λxf
To równanie działa dla dowolnego kształtu fali, wody, dźwięku lub fal radiowych.
Na przykład: fala ma długość 5 metrów i częstotliwość 10 Hz. Jaka jest jego prędkość?
Prędkość = 5 x 10 = 50 metrów na sekundę
Pojedynczy impuls spowodowany pojedynczym zaburzeniem lub wibracją nazywany jest impulsem falowym. Stała wibracja wytworzyłaby wtedy serię ciągłych impulsów określanych jako fala.
Czas jednego pełnego cyklu lub wibracji nazywany jest okresem. Symbolem okresu jest T.
Liczba cykli lub wibracji występujących w ciągu jednej sekundy jest znana jako częstotliwość. Jednostkami częstotliwości są herce (Hz).
1 Hz to jedna wibracja na sekundę. Symbolem częstotliwości jest f.
Okres i częstotliwość są powiązane następującym równaniem: T = 1/f
