Gjatë Luftës së Dytë Botërore, qeveria e Shteteve të Bashkuara mori një vendim që preku shumë japonezë amerikanë. Ky vendim ishte që ata të zhvendoseshin nga shtëpitë e tyre në kampe speciale. Ky mësim do t'ju ndihmojë të kuptoni pse ndodhi kjo, si ishte jeta në kampe dhe si ndikoi te njerëzit.
Në fillim të viteve 1940, Shtetet e Bashkuara u përfshinë në Luftën e Dytë Botërore. Më 7 dhjetor 1941, Japonia sulmoi Pearl Harbor, një bazë detare në Hawaii. Kjo ngjarje bëri shumë amerikanë të frikësuar dhe të zemëruar. Ata ishin të shqetësuar se njerëzit me origjinë japoneze që jetonin në SHBA mund të ndihmonin Japoninë.
Në shkurt 1942, Presidenti Franklin D. Roosevelt nënshkroi Urdhrin Ekzekutiv 9066. Ky urdhër i lejoi ushtrisë të krijonte zona ku njerëzit mund të përjashtoheshin. Kjo preku kryesisht amerikanët japonezë që jetonin në Bregun Perëndimor. Qeveria vendosi t'i zhvendoste këta njerëz në kampe internimi.
Kampet e internimit ishin vende ku amerikanët japonezë u detyruan të jetonin gjatë luftës. Këto kampe ndodheshin në zona të thella, larg qyteteve. Qeveria ndërtoi dhjetë kampe kryesore në shtete si Kalifornia, Arizona, Wyoming, Kolorado, Utah dhe Arkansas.
Jeta në kampet e internimit ishte shumë e vështirë. Familjet jetonin në dhoma të vogla e të mbushura me njerëz. Ndërtesat nuk ishin të ndërtuara mirë, kështu që ato ishin të nxehta në verë dhe të ftohtë në dimër. Njerëzit duhet të ndajnë banjot dhe zonat e ngrënies. Ata kishin pak privatësi.
Edhe pse jeta ishte e vështirë, njerëzit u përpoqën ta bënin më të mirën. Ata krijuan shkolla për fëmijë, filluan kopshte dhe organizuan ngjarje komunitare. Ata punuan së bashku për të mbështetur njëri-tjetrin.
Disa njerëz të rëndësishëm folën kundër internimit të amerikanëve japonezë. Njëri prej tyre ishte Fred Korematsu. Ai refuzoi të shkonte në kampe dhe e çoi çështjen e tij në Gjykatën e Lartë. Edhe pse e humbi çështjen gjatë luftës, shumë vite më vonë, qeveria pranoi se internimi ishte i gabuar.
Kampet e internimit u mbyllën në fund të vitit 1945, pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore. Njerëzit u lejuan të ktheheshin në shtëpitë e tyre, por shumë zbuluan se shtëpitë dhe bizneset e tyre ishin zhdukur. Ata duhej të fillonin përsëri jetën e tyre.
Në vitin 1988, qeveria amerikane kërkoi zyrtarisht falje për internimin e amerikanëve japonezë. Ata pranuan se ishte një gabim dhe se shkaktoi shumë dëme. Qeveria gjithashtu u dha para të mbijetuarve si një mënyrë për të kompensuar atë që ndodhi.
Për ta përmbledhur, internimi japonez në SHBA gjatë Luftës së Dytë Botërore ishte një kohë e vështirë dhe e padrejtë për shumë njerëz. Filloi për shkak të frikës dhe zemërimit pas sulmit në Pearl Harbor. Presidenti Roosevelt nënshkroi një urdhër që çoi në krijimin e kampeve të internimit. Jeta në këto kampe ishte e vështirë, por njerëzit përpiqeshin ta bënin më të mirën. Figura të rëndësishme si Fred Korematsu luftuan kundër internimit. Pas luftës, kampet u mbyllën dhe shumë vite më vonë, qeveria kërkoi falje dhe ofroi dëmshpërblime.
Kuptimi i kësaj pjese të historisë na ndihmon të mësojmë rëndësinë e trajtimit të të gjithëve në mënyrë të drejtë dhe të mos lejojmë që frika të çojë në veprime të padrejta.
