ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 รัฐบาลสหรัฐอเมริกาได้ตัดสินใจบางอย่างที่ส่งผลกระทบต่อชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่นจำนวนมาก นั่นคือการย้ายพวกเขาออกจากบ้านไปยังค่ายพิเศษ บทเรียนนี้จะช่วยให้คุณเข้าใจว่าทำไมเหตุการณ์นี้จึงเกิดขึ้น ชีวิตในค่ายเป็นอย่างไร และส่งผลกระทบต่อผู้คนอย่างไร
ในช่วงต้นทศวรรษ 1940 สหรัฐอเมริกาเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 1941 ญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ ซึ่งเป็นฐานทัพเรือในฮาวาย เหตุการณ์นี้ทำให้ชาวอเมริกันจำนวนมากหวาดกลัวและโกรธแค้น พวกเขากังวลว่าคนเชื้อสายญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาอาจช่วยเหลือญี่ปุ่น
ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485 ประธานาธิบดีแฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ได้ลงนามในคำสั่งฝ่ายบริหารหมายเลข 9066 คำสั่งดังกล่าวอนุญาตให้กองทัพสร้างพื้นที่ที่อนุญาตให้ผู้คนถูกกีดกันออกไปได้ คำสั่งนี้ส่งผลกระทบต่อชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่บนชายฝั่งตะวันตกเป็นหลัก รัฐบาลจึงตัดสินใจย้ายผู้คนเหล่านี้ไปยังค่ายกักกัน
ค่ายกักกันเป็นสถานที่ที่ชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่นถูกบังคับให้อาศัยอยู่ระหว่างสงคราม ค่ายเหล่านี้ตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างไกลจากเมือง รัฐบาลได้สร้างค่ายกักกันหลัก 10 แห่งในรัฐต่างๆ เช่น แคลิฟอร์เนีย แอริโซนา ไวโอมิง โคโลราโด ยูทาห์ และอาร์คันซอ
ชีวิตในค่ายกักกันนั้นยากลำบากมาก ครอบครัวต่างๆ อาศัยอยู่ในห้องเล็กๆ ที่แออัด อาคารต่างๆ ไม่ได้สร้างอย่างดี จึงร้อนอบอ้าวในฤดูร้อนและหนาวเย็นในฤดูหนาว ผู้คนต้องใช้ห้องน้ำและพื้นที่รับประทานอาหารร่วมกัน พวกเขาแทบไม่มีความเป็นส่วนตัว
แม้ว่าชีวิตจะยากลำบาก แต่ผู้คนก็พยายามใช้ชีวิตให้ดีที่สุด พวกเขาก่อตั้งโรงเรียนสำหรับเด็ก สร้างสวน และจัดกิจกรรมชุมชน พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อสนับสนุนซึ่งกันและกัน
บุคคลสำคัญหลายคนออกมาพูดต่อต้านการกักขังชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น หนึ่งในนั้นคือเฟร็ด โคเรมัตสึ เขาปฏิเสธที่จะไปที่ค่ายกักกันและนำคดีของเขาขึ้นสู่ศาลฎีกา แม้ว่าเขาจะแพ้คดีในช่วงสงคราม แต่หลายปีต่อมารัฐบาลก็ยอมรับว่าการกักขังดังกล่าวเป็นเรื่องผิด
ค่ายกักกันถูกปิดลงในช่วงปลายปี 1945 หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง ผู้คนได้รับอนุญาตให้กลับบ้าน แต่หลายคนพบว่าบ้านเรือนและธุรกิจของพวกเขาหายไป พวกเขาต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง
ในปี 1988 รัฐบาลสหรัฐฯ ได้ออกมาขอโทษอย่างเป็นทางการต่อการกักขังชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น โดยพวกเขายอมรับว่าเป็นความผิดพลาดและก่อให้เกิดอันตรายมากมาย นอกจากนี้ รัฐบาลยังมอบเงินให้กับผู้รอดชีวิตเพื่อเป็นการชดเชยให้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
สรุปแล้ว การกักขังชาวญี่ปุ่นในสหรัฐอเมริการะหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากและไม่ยุติธรรมสำหรับหลายๆ คน สาเหตุเริ่มต้นจากความกลัวและความโกรธแค้นหลังจากการโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ ประธานาธิบดีรูสเวลต์ลงนามในคำสั่งที่นำไปสู่การจัดตั้งค่ายกักขัง ชีวิตในค่ายกักขังเหล่านี้ยากลำบาก แต่ผู้คนก็พยายามใช้ชีวิตให้ดีที่สุด บุคคลสำคัญอย่างเฟร็ด โคเรมัตสึ ต่อสู้เพื่อต่อต้านการกักขัง หลังจากสงคราม ค่ายกักขังเหล่านี้ก็ถูกปิดลง และหลายปีต่อมา รัฐบาลก็ได้ออกมาขอโทษและเสนอการชดใช้ค่าเสียหาย
การทำความเข้าใจส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ช่วยให้เราเรียนรู้ถึงความสำคัญของการปฏิบัติต่อทุกคนอย่างยุติธรรมและไม่ปล่อยให้ความกลัวนำไปสู่การกระทำที่ไม่ยุติธรรม
