Ekonomia to nauka o tym, jak ludzie wykorzystują zasoby, aby zaspokoić swoje potrzeby i pragnienia. Jedną z ważnych części ekonomii jest zrozumienie wskaźników ekonomicznych. Wskaźniki ekonomiczne to statystyki, które pokazują, jak dobrze radzi sobie gospodarka kraju. Pomagają nam zrozumieć, czy gospodarka rośnie, kurczy się, czy pozostaje taka sama.
Istnieją trzy główne rodzaje wskaźników ekonomicznych:
Produkt Krajowy Brutto, czyli PKB, jest jednym z najważniejszych wskaźników ekonomicznych. Mierzy całkowitą wartość wszystkich dóbr i usług wytworzonych w kraju w określonym okresie, zwykle roku. PKB pomaga nam zrozumieć wielkość gospodarki i sposób jej wzrostu lub kurczenia się.
Na przykład, jeśli kraj produkuje samochody, komputery i żywność, wartość wszystkich tych produktów razem daje nam PKB. Jeśli PKB rośnie, oznacza to, że gospodarka rośnie. Jeśli maleje, gospodarka się kurczy.
Stopa bezrobocia jest kolejnym kluczowym wskaźnikiem ekonomicznym. Mierzy odsetek osób, które szukają pracy, ale nie mogą jej znaleźć. Wysoki wskaźnik bezrobocia oznacza, że wiele osób jest bezrobotnych, co może być oznaką problemów gospodarczych. Niski wskaźnik bezrobocia oznacza, że większość osób, które chcą mieć pracę, może ją znaleźć, co jest oznaką zdrowej gospodarki.
Na przykład, jeśli w mieście mieszka 100 osób i 10 z nich szuka pracy, ale jej nie znajduje, stopa bezrobocia wynosi 10%.
Inflacja to tempo, w jakim wzrasta ogólny poziom cen dóbr i usług. Stopa inflacji jest ważnym wskaźnikiem ekonomicznym, ponieważ wpływa na koszt utrzymania. Gdy inflacja jest wysoka, ceny rosną, a ludzie potrzebują więcej pieniędzy, aby kupić te same rzeczy. Gdy inflacja jest niska, ceny pozostają takie same lub nawet spadają.
Na przykład, jeśli bochenek chleba w tym roku kosztuje 1 dolara, a w przyszłym roku 1,10 dolara, to stopa inflacji chleba wynosi 10%.
Stopy procentowe to koszt pożyczania pieniędzy. Są ustalane przez bank centralny kraju. Gdy stopy procentowe są niskie, pożyczanie pieniędzy jest tańsze, co może zachęcać ludzi do wydawania i inwestowania. Gdy stopy procentowe są wysokie, pożyczanie pieniędzy jest droższe, co może spowalniać wydawanie i inwestowanie.
Na przykład, jeśli pożyczysz 100 dolarów z banku przy stopie procentowej 5%, będziesz musiał oddać 105 dolarów. Jeśli stopa procentowa wynosi 10%, będziesz musiał oddać 110 dolarów.
Wskaźnik zaufania konsumentów mierzy, jak optymistyczni lub pesymistyczni są konsumenci w stosunku do gospodarki. Gdy konsumenci są pewni siebie, chętniej wydają pieniądze, co może pomóc gospodarce się rozwijać. Gdy nie są pewni siebie, chętniej oszczędzają pieniądze, co może spowolnić wzrost gospodarczy.
Na przykład, jeśli ludzie czują się dobrze ze swoim bezpieczeństwem pracy i przyszłymi dochodami, mogą kupić nowy samochód lub pojechać na wakacje. Jeśli martwią się utratą pracy, mogą zamiast tego oszczędzać pieniądze.
Bilans handlowy mierzy różnicę między eksportem kraju (towary sprzedawane do innych krajów) a importem (towary kupowane od innych krajów). Dodatni bilans handlowy, czyli nadwyżka handlowa, oznacza, że kraj eksportuje więcej niż importuje. Ujemny bilans handlowy, czyli deficyt handlowy, oznacza, że kraj importuje więcej niż eksportuje.
Na przykład, jeśli kraj eksportuje towary warte 100 milionów dolarów i importuje towary warte 80 milionów dolarów, ma nadwyżkę handlową w wysokości 20 milionów dolarów. Jeśli eksportuje towary warte 50 milionów dolarów i importuje towary warte 70 milionów dolarów, ma deficyt handlowy w wysokości 20 milionów dolarów.
Indeks giełdowy mierzy wyniki grupy akcji. Daje nam pojęcie o tym, jak radzi sobie rynek akcji. Kiedy indeks giełdowy rośnie, oznacza to, że wartość akcji rośnie, co może być oznaką zdrowej gospodarki. Kiedy indeks spada, oznacza to, że wartość akcji spada, co może być oznaką problemów gospodarczych.
Na przykład Dow Jones Industrial Average (DJIA) to indeks giełdowy, który mierzy wyniki 30 dużych firm w Stanach Zjednoczonych. Jeśli DJIA rośnie, oznacza to, że wartość akcji tych firm rośnie.
