چندین نوع گیاه و جانور را دیده اید. با این حال، موجودات زنده دیگری در اطراف ما وجود دارند که ما معمولا نمی توانیم آنها را ببینیم. اینها را میکروارگانیسم یا میکروب می نامند. میکرو به معنای کوچک و ارگانیسم به معنای موجود زنده است. میکروارگانیسم ها یا میکروب ها آنقدر کوچک هستند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند. برخی از اینها مانند قارچی که روی نان رشد می کند را می توان با ذره بین دید. برخی دیگر بدون کمک میکروسکوپ قابل مشاهده نیستند.
گیاهان نمی توانند بدون میکروب هایی که در خاک کار می کنند، تغذیه مورد نیاز خود را از خاک دریافت کنند. میکروب ها زنده هستند و برای زنده ماندن باید تغذیه داشته باشند و این تغذیه از مواد آلی ناشی می شود. همانطور که آنها مواد مغذی مورد نیاز خود را مصرف می کنند، میکروب ها غذاهایی مانند نیتروژن، کربن، اکسیژن، هیدروژن و مواد معدنی کمیاب را برای گیاهان ما ایجاد می کنند. این میکروب ها هستند که مواد معدنی موجود در خاک را به شکلی تبدیل می کنند که گیاهان ما می توانند از آن برای رشد و تولید غذا و گل برای ما استفاده کنند. اکثر میکروارگانیسم‌ها وقتی در مکان مناسب قرار می‌گیرند، برای افراد مضر نیستند و اغلب فواید زیادی مانند تجزیه ضایعات و تهیه نان دارند. تنوع بسیار زیادی از میکروارگانیسم ها وجود دارد. آنها می توانند به تنهایی یا در مستعمرات کار کنند. آنها می توانند به ما کمک کنند یا به ما آسیب برسانند. مهمتر از همه، آنها بیشترین تعداد موجودات زنده روی کره زمین را تشکیل می دهند.
میکروارگانیسم ها به پنج گروه عمده طبقه بندی می شوند:
باکتری ها موجودات میکروسکوپی تک سلولی هستند که در اطراف شما و درون شما وجود دارند. اگرچه آنها می توانند باعث بیماری و بیماری شوند، اما برای زندگی روی زمین بسیار مهم هستند. ما برای کمک به هضم غذا، رشد گیاهان و کمک به ما در ساختن غذاها و داروها به باکتری ها وابسته هستیم. باکتری ها بخش مهمی از خاک هستند. آنها قادر به جذب برخی از مواد مغذی هستند که گیاهان نمی توانند. وقتی موجودات زنده می میرند، باکتری ها به عنوان تجزیه کننده ها، باکتری ها و قارچ ها نقش بسیار مهمی ایفا می کنند که از مواد گیاهی و جانوری تغذیه و تجزیه می کنند. بدون این تجزیه کننده ها، بدن همه موجوداتی که تا کنون زندگی کرده اند همچنان باقی می ماند. این کثیف خواهد بود. هنگامی که باکتری ها موجودات مرده را تجزیه می کنند، موادی را آزاد می کنند که می تواند توسط سایر موجودات در اکوسیستم استفاده شود.
باکتری ها می توانند بدن ما را به روش های مختلفی تحت تاثیر قرار دهند. باکتری‌های مضر می‌توانند ما را بیمار کنند، اما خوشبختانه، بدن ما با آن مقابله خواهد کرد. هنگامی که باکتری استرپتوکوک به ما گلودرد استرپتوکوکی می دهد، می توانیم دارویی مصرف کنیم که به بهبود سریعتر ما کمک کند. برخی از باکتری ها همیشه در بدن ما زندگی می کنند. آنها در دستگاه گوارش یافت می شوند و به هضم غذا کمک می کنند. باکتری های دیگر در غذای ما وجود دارد. وقتی ماست یا پنیر می خورید، باکتری می خورید.
باکتری ها کوچکترین میکروارگانیسم ها هستند.
قارچ‌ها میکروارگانیسم‌هایی هستند که نه گیاهی و نه حیوانی هستند، اما ویژگی‌های هر دو را دارند و از هر منبعی که در آن رشد می‌کنند، غذا را جذب می‌کنند. یک قارچ رایج قارچ است. شبیه گیاه است اما سبز نیست. قارچ ها نمی توانند غذای خود را درست کنند و باید از یک منبع غذایی زندگی کنند. برخی از آنها سمی هستند و فقط یک متخصص می تواند آنها را شناسایی کند. یکی دیگر از قارچ ها مخمر است که برای بلند کردن نان و طعم دادن به آن استفاده می شود. پای ورزشکار در اثر یک قارچ ایجاد می شود. برخی از انواع قارچ ها چوب خانه ها را می پوسند. قارچ ها همچنین مکان های مرطوب گرم را برای رشد دوست دارند. یک راه خوب برای جلوگیری از قارچ خشک نگه داشتن چیزهایی مانند انگشتان پا است.
تک یاخته ها موجودات میکروسکوپی هستند که معمولا در آب زندگی می کنند. آنها با بازوهای ریز مو مانند به نام مژه در آب حرکت می کنند. مژک ها در اطراف بدن کیسه مانند تک یاخته قرار دارند و برای حرکت تک یاخته در آب به جلو و عقب حرکت می کنند. تک یاخته ها منبع غذایی مهمی برای بسیاری از موجودات آبگیر هستند. برخی از تک یاخته ها برای انسان مضر هستند. شاید شنیده باشید که نوشیدن آب از یک نهر ایده خوبی نیست. گاهی اوقات جریان ها حاوی تک یاخته ای به نام ژیاردیا هستند که می تواند شما را بیمار کند.
جلبک ها نوعی موجودات تک سلولی هستند که معمولا در آب زندگی می کنند و می توانند غذای خود را تولید کنند. برخی از جلبک ها بسیار بزرگ هستند، در حالی که برخی دیگر میکروسکوپی هستند. جلبک ها می توانند قرمز، قهوه ای، زرد یا سبز باشند. برخی از بزرگترین جلبک ها کلپ هستند. آنها می توانند تا 60 متر رشد کنند. جلبک ها بخش مهمی از اکوسیستم اقیانوس ها هستند. آنها غذای ماهی ها، نهنگ ها و بسیاری دیگر از حیوانات دریایی را فراهم می کنند.
ویروس ها میکروارگانیسم های بسیار ساده ای هستند که به تنهایی نمی توانند کار زیادی انجام دهند. آنها به یک میزبان (ارگانیسم زنده دیگر) نیاز دارند که هر آنچه را که برای کار کردن نیاز دارند در اختیارشان بگذارد. آنها انگل هستند به این معنی که آنها فقط می توانند در داخل سلول های موجودات زنده زنده بمانند. آنها میکروارگانیسم های سلولی هستند که به این معنی است که از سلول تشکیل نشده اند. بیماری های رایج مانند سرماخوردگی، آنفولانزا (آنفولانزا) و بیشتر سرفه ها توسط ویروس ها ایجاد می شوند. آنها می توانند باعث بیماری های عفونی مانند آبله مرغان یا سرخک شوند. و سایر بیماری های جدی مانند فلج اطفال. بیماری هایی مانند اسهال خونی و مالاریا توسط تک یاخته ها (پرتو یاخته ها) ایجاد می شوند در حالی که حصبه و سل (TB) بیماری های باکتریایی هستند.
