چرخه حیات توسعه نرم‌افزار روشی برای ساخت گام به گام برنامه‌های کامپیوتری است. این چرخه به ما می‌گوید که اول، بعد و آخر چه کاری را انجام دهیم. درست مانند زمانی که یک ساندویچ درست می‌کنید یا یک قلعه لگو می‌سازید، مراحلی را دنبال می‌کنید تا مطمئن شوید همه چیز خوب پیش می‌رود. در علم کامپیوتر، این روش مهم است زیرا به افراد کمک می‌کند نرم‌افزاری بسازند که به درستی کار کند و استفاده از آن آسان باشد.
نرم‌افزار مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها است که به کامپیوتر می‌گوید چه کاری انجام دهد. این می‌تواند یک بازی سرگرم‌کننده، یک ابزار نقاشی یا برنامه‌ای باشد که به شما در یادگیری چیزهای جدید کمک می‌کند. چرخه عمر توسعه نرم‌افزار یا SDLC فرآیندی است که متخصصان کامپیوتر هنگام ایجاد این برنامه‌ها دنبال می‌کنند. با دنبال کردن این مراحل، آنها مطمئن می‌شوند که نرم‌افزار برنامه‌ریزی، ساخته، آزمایش و در صورت نیاز بهبود یافته است.
نرم‌افزار مانند دستور پخت برای کامپیوتر است. به کامپیوتر می‌گوید که چگونه وظایف مختلف را انجام دهد. به عنوان مثال، وقتی روی تبلت بازی می‌کنید، نرم‌افزار به اجرای بازی کمک می‌کند. وقتی از یک برنامه ماشین حساب استفاده می‌کنید، نرم‌افزار محاسبات ریاضی را انجام می‌دهد. به عبارت ساده، نرم‌افزار مغز متفکر پشت اعمال کامپیوتر است.
تصور کنید که می‌خواهید یک نقاشی بکشید. به دستورالعمل‌هایی نیاز دارید که نشان دهد از چه رنگ‌هایی استفاده کنید و آنها را کجا قرار دهید. نرم‌افزار این دستورالعمل‌ها را به کامپیوتر می‌دهد. بدون نرم‌افزار، کامپیوتر نمی‌داند چگونه کار کند.
چرخه حیات، مجموعه‌ای از مراحل است که چیزی از ابتدا تا انتها طی می‌کند. یک پروانه را در نظر بگیرید. از یک تخم شروع می‌شود، سپس به کرم ابریشم تبدیل می‌شود، وارد پیله می‌شود و در نهایت به پروانه تبدیل می‌شود. هر مرحله برای رشد پروانه مهم است. چرخه حیات توسعه نرم‌افزار نیز مشابه است. مراحل زیادی دارد که به متخصصان کامپیوتر کمک می‌کند تا یک محصول نرم‌افزاری نهایی را ایجاد کنند.
این چرخه با تقسیم یک فرآیند پیچیده به بخش‌های کوچک‌تر و ساده‌تر، آن را آسان‌تر می‌کند. وقتی هر بخش را درک کنید، ساختن چیزی عالی آسان‌تر می‌شود.
SDLC از چندین مرحله مهم تشکیل شده است. هر مرحله وظیفه خاصی دارد که به ساخت صحیح نرم‌افزار کمک می‌کند. در اینجا مراحل اصلی آمده است:
در مرحله برنامه‌ریزی، متخصصان کامپیوتر روی ایده‌ها کار می‌کنند و تصمیم می‌گیرند که نرم‌افزار چه کاری باید انجام دهد. این مرحله مانند برنامه‌ریزی یک جشن تولد است. قبل از اینکه خوش بگذرانید، در مورد یک تم تصمیم می‌گیرید، فهرستی از چیزهایی که نیاز دارید تهیه می‌کنید و ترتیب رویدادها را برنامه‌ریزی می‌کنید. در توسعه نرم‌افزار، برنامه‌ریزی به همه کمک می‌کند تا هدف و آنچه برای دستیابی به آن لازم است را درک کنند. این امر شروع پروژه را آسان‌تر می‌کند.
برای مثال، تصور کنید که قصد دارید یک اپلیکیشن نقاشی جدید بسازید. در مرحله برنامه‌ریزی، توسعه‌دهندگان در مورد ویژگی‌هایی که اپلیکیشن باید داشته باشد - مانند مداد، رنگ و پاک‌کن - فکر می‌کنند. آنها ترتیب کار را تعیین کرده و اهداف را تعیین می‌کنند. این برنامه‌ریزی دقیق تضمین می‌کند که هیچ چیز مهمی بعداً از قلم نیفتد.
بعد از برنامه‌ریزی، مرحله بعدی مرحله تحلیل است. در اینجا، افرادی که روی پروژه کار می‌کنند، سوالاتی می‌پرسند تا بفهمند چه چیزی مورد نیاز است. این مانند تهیه لیست خرید قبل از پختن شام است. شما باید بدانید که چه موادی دارید و کدام یک را باید بخرید.
در طول تجزیه و تحلیل، توسعه‌دهندگان با کاربران و سایر اعضای تیم صحبت می‌کنند. آنها سوالاتی مانند «می‌خواهید این برنامه چه کاری انجام دهد؟» و «چه مشکلاتی را باید حل کند؟» می‌پرسند. با جمع‌آوری این اطلاعات، آنها می‌توانند مطمئن شوند که نرم‌افزار مفید و ساده برای استفاده خواهد بود.
مرحله طراحی جایی است که متخصصان کامپیوتر طرح اولیه نرم‌افزار را ترسیم می‌کنند. قبل از نقاشی، به کشیدن تصویر فکر کنید. در این مرحله، طراحان ظاهر و حس نرم‌افزار را برنامه‌ریزی می‌کنند. آنها تصمیم می‌گیرند که دکمه‌ها، تصاویر و متن چگونه روی صفحه نمایش داده شوند.
برای مثال، اگر تیم در حال ساخت یک بازی است، ممکن است طرح‌هایی از شخصیت‌های بازی، پس‌زمینه‌ها و منوها ترسیم کنند. این مرحله به همه کمک می‌کند تا بفهمند نرم‌افزار نهایی چگونه خواهد بود. همچنین تضمین می‌کند که نرم‌افزار کاربرپسند و آسان برای استفاده باشد، حتی برای افرادی که تازه شروع به استفاده از فناوری کرده‌اند.
کدنویسی مرحله‌ای است که متخصصان کامپیوتر شروع به نوشتن دستورالعمل‌های واقعی برای نرم‌افزار می‌کنند. این مانند دنبال کردن دستور پخت کیک است. در کدنویسی، ایده‌های مرحله طراحی به زبانی تبدیل می‌شوند که کامپیوتر بتواند آن را بفهمد.
در طول این مرحله، هر خط کد مهم است. همانطور که هر ماده تشکیل دهنده کیک در طعم آن نقش دارد، هر قطعه کد به عملکرد صحیح نرم افزار کمک می‌کند. کد به کامپیوتر می‌گوید که چگونه وظایفی مانند ترسیم تصویر روی صفحه یا پخش صدا هنگام کلیک روی یک دکمه را انجام دهد.
برای مثال، در مثال برنامه نقاشی ما، مرحله کدنویسی شامل نوشتن دستورالعمل‌هایی است که به کاربر اجازه می‌دهد رنگی را انتخاب کند، خطی را رسم کند یا اشتباهی را پاک کند. کد به زبان‌های برنامه‌نویسی خاصی نوشته شده است که به ساخت این قابلیت کمک می‌کنند.
پس از نوشتن کد، زمان بررسی اشتباهات فرا می‌رسد. این مرحله، مرحله آزمایش نامیده می‌شود. آزمایش بسیار مهم است زیرا به یافتن و رفع خطاها قبل از به اشتراک گذاشتن نرم‌افزار با دیگران کمک می‌کند. این مانند چشیدن یک کیک است تا ببینیم آیا به شکر بیشتری نیاز دارد یا آماده سرو است.
در این مرحله، متخصصان کامپیوتر روش‌های مختلف استفاده از نرم‌افزار را امتحان می‌کنند تا ببینند آیا همه چیز به خوبی کار می‌کند یا خیر. آنها به دنبال مشکلاتی مانند اشکالات یا بخش‌هایی هستند که مطابق انتظار رفتار نمی‌کنند. وقتی خطاها پیدا شدند، آنها برمی‌گردند و آنها را برطرف می‌کنند. آزمایش تضمین می‌کند که نرم‌افزار ایمن و استفاده از آن آسان است.
برای مثال، اگر یک بازی گاهی اوقات از کار می‌افتد یا کرش می‌کند، مرحله آزمایش به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا دلیل آن را پیدا کنند. سپس آنها اشتباهات را اصلاح می‌کنند تا بازی برای همه به راحتی اجرا شود.
مرحله استقرار زمانی است که نرم‌افزار نهایی با کاربرانش به اشتراک گذاشته می‌شود. این مانند دعوت از دوستانتان برای دیدن خانه درختی است که ساخته‌اید. نرم‌افزار منتشر می‌شود تا افراد بتوانند از آن در رایانه‌ها، تبلت‌ها یا تلفن‌های خود استفاده کنند.
در این مرحله، توسعه‌دهندگان مطمئن می‌شوند که نرم‌افزار به درستی در مکانی که کاربران می‌توانند آن را دانلود یا نصب کنند، راه‌اندازی شده است. این مکان می‌تواند یک وب‌سایت یا یک فروشگاه اپلیکیشن باشد. اکنون نرم‌افزار در دسترس است و افراد بیشتری می‌توانند از ویژگی‌های آن لذت ببرند.
در ادامه مثال اپلیکیشن نقاشی، پس از اتمام آزمایش و آماده شدن اپلیکیشن، منتشر می‌شود تا کودکان، معلمان و دوستان بتوانند از آن برای ایجاد نقاشی‌های خود استفاده کنند. استقرار مرحله بسیار هیجان‌انگیزی است زیرا تمام کارهای سخت در دستان کاربران به واقعیت تبدیل می‌شود.
پس از اینکه نرم‌افزار مستقر شد و توسط بسیاری از افراد مورد استفاده قرار گرفت، ممکن است هنوز نیاز به بهبود داشته باشد. مرحله نگهداری جایی است که متخصصان کامپیوتر نرم‌افزار را به‌روزرسانی می‌کنند و مشکلات جدیدی را که ممکن است ظاهر شوند، برطرف می‌کنند. این مانند مراقبت از یک باغ است. شما گیاهان را آبیاری می‌کنید، علف‌های هرز را از بین می‌برید و گاهی اوقات انواع جدیدی از گل‌ها را اضافه می‌کنید.
در مرحله‌ی نگهداری، بازخورد کاربران مهم است. اگر کاربران متوجه شوند که کلیک کردن روی یک دکمه دشوار است یا یک ویژگی وجود ندارد، توسعه‌دهندگان برای رفع این مشکلات تلاش می‌کنند. این مرحله تضمین می‌کند که نرم‌افزار مفید باقی بماند و به مرور زمان به رشد خود ادامه دهد.
برای مثال، اگر کاربران برنامه نقاشی ما درخواست رنگ‌های جدید یا ابزارهای بیشتری داشته باشند، تیم توسعه این ویژگی‌ها را در به‌روزرسانی‌های بعدی اضافه خواهد کرد. نگهداری یک فرآیند مداوم است، درست مانند نگه داشتن اسباب‌بازی مورد علاقه‌تان در شرایط خوب.
روش‌های مختلفی برای پیروی از SDLC وجود دارد. دو مورد از رایج‌ترین روش‌ها، مدل آبشاری و مدل چابک هستند. هر کدام روش خاص خود را برای سازماندهی کار دارند.
مدل آبشاری ساده است و از یک نظم دقیق پیروی می‌کند، مانند خواندن یک کتاب داستان. در مدل آبشاری، هر مرحله یکی پس از دیگری اتفاق می‌افتد. پس از اتمام یک مرحله، مرحله بعدی شروع می‌شود. بازگشت به مرحله قبل کم یا هیچ بازگشتی وجود ندارد. این مدل زمانی خوب کار می‌کند که طرح از همان ابتدا مشخص باشد.
تصور کنید که در حال رنگ‌آمیزی یک تصویر هستید. ابتدا طرح کلی نقاشی را مشخص می‌کنید، سپس آن را رنگ‌آمیزی می‌کنید و در نهایت جزئیات را اضافه می‌کنید. پس از شروع رنگ‌آمیزی، طرح کلی را تغییر نمی‌دهید. این مانند مدل آبشاری است که در آن هر مرحله را به ترتیب دنبال می‌کنید.
مدل چابک انعطاف‌پذیرتر است و امکان تغییر را فراهم می‌کند. در مدل چابک، کار به قطعات کوچک تقسیم می‌شود. یک بخش کوچک برنامه‌ریزی، ساخته و آزمایش می‌شود و سپس تیم به سراغ بخش بعدی می‌رود. این فرآیند تا زمانی که نرم‌افزار تمام شود تکرار می‌شود. اگر چیزی نیاز به تغییر داشته باشد، می‌توان آن را در هر زمانی به‌روزرسانی کرد.
تصور کنید که با گِل بازی می‌کنید. یک شکل کوچک می‌سازید و سپس اگر بخواهید آن را تغییر می‌دهید. می‌توانید گِل بیشتری اضافه کنید، فرم را تنظیم کنید یا اشتباهات را به راحتی برطرف کنید. این انعطاف‌پذیری همان چیزی است که مدل چابک را برای بسیاری از پروژه‌هایی که ممکن است در طول مسیر نیاز به تغییر داشته باشند، محبوب می‌کند.
هر دو مدل مزایای خاص خود را دارند. مدل آبشاری زمانی خوب است که همه چیز از قبل به خوبی برنامه‌ریزی شده باشد. مدل چابک زمانی بهتر است که تغییرات به طور مکرر اتفاق می‌افتند و پروژه نیاز به انطباق‌پذیری دارد.
بیایید برای درک بهتر SDLC ، به درست کردن ساندویچ مورد علاقه‌تان فکر کنیم. ابتدا، شما برنامه‌ریزی می‌کنید که چه نوع ساندویچی می‌خواهید. آیا کره بادام زمینی و ژله می‌خواهید یا شاید ژامبون و پنیر؟
سپس، مواد لازم را جمع‌آوری می‌کنید . آشپزخانه خود را بررسی می‌کنید تا ببینید آیا تمام اقلام مورد نیاز را دارید یا خیر، درست مانند جمع‌آوری الزامات در مرحله تجزیه و تحلیل.
سپس، شما طراحی می‌کنید که چگونه ساندویچ را سرهم کنید. شما تصمیم می‌گیرید که کدام تکه نان اول قرار گیرد و مواد داخل آن را کجا قرار دهید. این شبیه به مرحله طراحی در توسعه نرم‌افزار است.
بعد از آن، با کنار هم قرار دادن مواد، ساندویچ را می‌سازید . این مرحله مانند مرحله کدنویسی است که در آن تمام دستورالعمل‌ها اجرا می‌شوند.
سپس می‌توانید یک لقمه کوچک از ساندویچ را بچشید تا ببینید آیا به اندازه‌ای که برنامه‌ریزی کرده‌اید خوشمزه است یا خیر. این مرحله آزمایشی به شما کمک می‌کند تا بررسی کنید که آیا همه چیز درست است یا خیر. اگر چیزی طعم بدی داشت، می‌توانید آن را درست کنید یا یک ماده اولیه را تغییر دهید.
در نهایت، وقتی ساندویچ درست شد، آن را با خانواده یا دوستانتان به اشتراک می‌گذارید . این اشتراک‌گذاری مانند مرحله‌ی آماده‌سازی است و بعداً، ممکن است دفعه‌ی بعد ساندویچ را حتی بهتر کنید، که مانند تعمیر و نگهداری است.
در علوم کامپیوتر، چرخه عمر توسعه نرم‌افزار نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. این چرخه، اساس نحوه ساخت برنامه‌ها، اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌های جدید است. با پیروی از SDLC ، توسعه‌دهندگان می‌توانند مطمئن شوند که کارشان سازماندهی شده و محصول نهایی تا حد امکان خوب است.
بسیاری از برنامه‌هایی که هر روز استفاده می‌کنید - مانند بازی‌های روی تبلت، برنامه‌های آموزشی یا حتی ابزارهای طراحی - با استفاده از SDLC ساخته شده‌اند. بازی مورد علاقه خود را تصور کنید. در پشت صحنه، توسعه‌دهندگان بازی را برنامه‌ریزی کرده‌اند، شخصیت‌ها را طراحی کرده‌اند، کد نوشته‌اند، آن را برای یافتن خطاها آزمایش کرده‌اند و سپس آن را برای بازیکنانی مانند شما منتشر کرده‌اند.
این فرآیند نه تنها برای ساخت بازی‌ها استفاده می‌شود؛ بلکه برای برنامه‌های اداری، وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌هایی که به افراد کمک می‌کنند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند نیز استفاده می‌شود. SDLC به همه کمک می‌کند تا در قالب تیم‌ها با هم کار کنند. برخی افراد برنامه‌ریزی و طراحی می‌کنند، برخی دیگر کد می‌نویسند و برخی دیگر نرم‌افزار را برای یافتن اشتباهات آزمایش می‌کنند. وقتی همه این نقش‌ها با هم کار می‌کنند، نتیجه نهایی یک محصول نرم‌افزاری روان و لذت‌بخش است.
حتی وقتی از یک اپلیکیشن برای انجام تکالیف یا کشیدن نقاشی استفاده می‌کنید، به یاد داشته باشید که شخصی این مراحل را دنبال کرده تا مطمئن شود اپلیکیشن به خوبی کار می‌کند. چرخه عمر توسعه نرم‌افزار مانند تیمی از دستیاران است که در پشت صحنه کار می‌کنند.
یکی از بخش‌های مهم SDLC کار گروهی است. ساخت نرم‌افزار کار یک نفر به تنهایی نیست. برنامه‌ریزان، طراحان، کدنویسان، آزمایش‌کنندگان و کارکنان تعمیر و نگهداری در این کار دخیل هستند. هر فرد نقش ویژه‌ای دارد. کار گروهی آنها شبیه به یک پروژه کلاسی است که در آن هر دانش‌آموز روی بخش متفاوتی از پروژه کار می‌کند.
متخصصان کامپیوتر در طول دوره SDLC از ابزارهای زیادی استفاده می‌کنند. آنها ممکن است از برنامه‌های طراحی برای ایجاد طرح‌ها، از برنامه‌های کدنویسی برای نوشتن دستورالعمل‌ها و از وب‌سایت‌ها برای به اشتراک گذاشتن نرم‌افزارهای خود استفاده کنند. این ابزارها به آنها کمک می‌کند تا سریع‌تر کار کنند و اشتباهات کمتری مرتکب شوند. درست همانطور که شما از مداد شمعی، کاغذ و خط‌کش برای نقاشی استفاده می‌کنید، توسعه‌دهندگان نرم‌افزار نیز از کامپیوتر، نرم‌افزارهای تخصصی و اینترنت برای ساخت پروژه‌های خود استفاده می‌کنند.
چرخه عمر توسعه نرم‌افزار در اطراف ما وجود دارد. وقتی ویدیو تماشا می‌کنید، پیام ارسال می‌کنید یا بازی می‌کنید، از این فرآیند بهره‌مند می‌شوید. به لطف SDLC ، نرم‌افزاری که استفاده می‌کنید قابل اعتمادتر و لذت‌بخش‌تر است. این چرخه تضمین می‌کند که ایده‌های جدید به طور مداوم آزمایش و بهبود می‌یابند.
برای مثال، برنامه‌های آب و هوا از SDLC استفاده می‌کنند. توسعه‌دهندگان ویژگی‌هایی را که برنامه باید داشته باشد برنامه‌ریزی می‌کنند، آیکون‌های واضحی طراحی می‌کنند، کدی می‌نویسند که داده‌های آب و هوا را دریافت می‌کند، برنامه را برای اطمینان از دقت آزمایش می‌کنند و سپس هر روز آن را به‌روزرسانی می‌کنند تا آخرین اطلاعات را در اختیار شما قرار دهند. بدون یک SDLC مناسب، برنامه ممکن است به‌روزرسانی‌های آب و هوایی اشتباهی ارائه دهد یا به طور غیرمنتظره‌ای از کار بیفتد.
در مدارس، بسیاری از برنامه‌های یادگیری با استفاده از SDLC ساخته می‌شوند. معلمان و توسعه‌دهندگان با هم همکاری می‌کنند تا برنامه‌هایی ایجاد کنند که به دانش‌آموزان در یادگیری ریاضی، علوم و زبان‌ها کمک می‌کند. این برنامه‌ها با دقت برنامه‌ریزی شده‌اند و از طریق آزمایش، توسعه‌دهندگان اطمینان حاصل می‌کنند که سرگرم‌کننده و آسان برای استفاده هستند. این تأثیر مثبت به این معنی است که می‌توانید از یادگیری در یک محیط امن و تعاملی لذت ببرید.
چرخه عمر توسعه نرم‌افزار مهم است زیرا یک برنامه مشخص برای ساخت نرم‌افزار ارائه می‌دهد. هنگام تهیه کلوچه‌های مورد علاقه خود، به دنبال کردن یک دستور غذا فکر کنید. اگر یک مرحله را از دست بدهید یا یک ماده را فراموش کنید، ممکن است کلوچه‌ها طعم خوبی نداشته باشند. به طور مشابه، اگر یک مرحله در توسعه نرم‌افزار از دست برود یا به طور ضعیف انجام شود، ممکن است برنامه به خوبی کار نکند.
با دنبال کردن هر مرحله از SDLC ، توسعه‌دهندگان می‌توانند مطمئن باشند که هیچ چیز مهمی از قلم نیفتاده است. این فرآیند به کار نظم می‌بخشد و درک آنچه باید انجام شود را برای اعضای تیم آسان‌تر می‌کند. همچنین به یافتن و رفع اشتباهات در مراحل اولیه کمک می‌کند، بنابراین محصول نهایی برای همه کاربرانش ایمن و سرگرم‌کننده است.
علاوه بر این، از آنجا که SDLC یک چرخه تکرارشونده است، توسعه‌دهندگان می‌توانند به طور مداوم نرم‌افزار را در طول زمان بهبود بخشند. با ظهور ایده‌های جدید یا با استفاده بیشتر افراد از نرم‌افزار، مرحله نگهداری تضمین می‌کند که محصول رشد کرده و با نیازهای جدید سازگار می‌شود. این مانند مراقبت از یک اسباب‌بازی یا باغ مورد علاقه است؛ کمی به‌روزرسانی گاه به گاه تضمین می‌کند که برای همه لذت‌بخش و مفید باقی بماند.
چرخه حیات توسعه نرم‌افزار، مسیری راهنما برای ایجاد برنامه‌های کامپیوتری است. این چرخه با برنامه‌ریزی آغاز می‌شود، جایی که ایده‌ها و اهداف تعیین می‌شوند. سپس، از طریق تجزیه و تحلیل و طراحی، الزامات جمع‌آوری شده و یک طرح اولیه تهیه می‌شود. مرحله کدنویسی، این ایده‌ها را به زبانی قابل فهم برای کامپیوترها تبدیل می‌کند. آزمایش تضمین می‌کند که همه چیز بدون اشتباه اجرا می‌شود و استقرار، نتیجه را با کاربران به اشتراک می‌گذارد. در نهایت، نگهداری، نرم‌افزار را به‌روز نگه می‌دارد و هرگونه مشکل جدیدی را که ظاهر می‌شود، برطرف می‌کند.
این روش در علوم کامپیوتر در سراسر جهان استفاده می‌شود. چه یک برنامه کوچک باشد و چه یک بازی بزرگ، پیروی از این مراحل، ایجاد نرم‌افزار را قابل پیش‌بینی‌تر و قابل مدیریت‌تر می‌کند. همچنین به تیم‌ها کمک می‌کند تا به راحتی با هم کار کنند و اطمینان حاصل شود که به هر بخش از پروژه توجه می‌شود.
SDLC نه تنها یک ابزار فنی است، بلکه یک روش تفکر نیز هست. به ما می‌آموزد که وظایف بزرگ را به بخش‌های کوچک‌تر و آسان‌تر برای مدیریت تقسیم کنیم. این مهارت در بسیاری از زمینه‌های زندگی، از پروژه‌های مدرسه گرفته تا مرتب کردن اتاقتان، مفید است. با بررسی گام به گام مشکلات، می‌توانید آنها را راحت‌تر حل کنید و مطمئن شوید که چیزی از قلم نیفتاده است.
نرم‌افزار: مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها که یک کامپیوتر از آنها پیروی می‌کند، مانند یک دستور غذا.
چرخه زندگی: مجموعه‌ای از مراحل که چیزی از آن عبور می‌کند، مانند چرخه زندگی پروانه.
مراحل SDLC : این مراحل شامل برنامه‌ریزی، تحلیل، طراحی، کدنویسی، آزمایش، استقرار و نگهداری می‌شود. هر مرحله نقش منحصر به فردی در اطمینان از عملکرد خوب نرم‌افزار نهایی ایفا می‌کند.
برنامه‌ریزی: تصمیم‌گیری در مورد ساخت و ساز و تعیین اهداف، درست مانند برنامه‌ریزی برای یک مهمانی یا سفر تفریحی.
تجزیه و تحلیل: جمع‌آوری تمام جزئیات و الزامات برای دانستن آنچه مورد نیاز است، دقیقاً مانند تهیه لیست خرید قبل از آشپزی.
طراحی: ترسیم نقشه‌ها و طرح‌های اولیه، شبیه به طرح اولیه ایده‌ها قبل از نقاشی کردن یک تصویر.
کدنویسی: نوشتن دستورالعمل‌هایی که نرم‌افزار را اجرا می‌کنند، مانند دنبال کردن گام به گام یک دستور غذا.
آزمایش: بررسی نرم‌افزار برای یافتن اشتباهات، درست مانند چشیدن یک غذا برای اطمینان از آماده بودن آن.
استقرار: به اشتراک گذاری محصول نهایی با کاربران، که مانند دعوت از دوستان برای لذت بردن از کار شماست.
نگهداری: به‌روزرسانی و رفع مشکلات نرم‌افزار در صورت نیاز، درست مانند مراقبت از یک باغ برای حفظ زیبایی آن.
از دیگر ایده‌های کلیدی می‌توان به دانستن این نکته اشاره کرد که مدل‌های SDLC مختلفی مانند مدل آبشاری (یک فرآیند گام به گام دقیق) و مدل چابک (یک فرآیند انعطاف‌پذیر و سازگار با تغییر) وجود دارد.
کار تیمی در توسعه نرم‌افزار بسیار مهم است. متخصصان مختلف با هم کار می‌کنند، هر کدام با یک کار خاص، تا یک محصول نرم‌افزاری ایجاد کنند که هم مفید و هم لذت‌بخش باشد.
این چرخه هر روز در بسیاری از برنامه‌ها، از بازی‌های روی تبلت گرفته تا برنامه‌هایی که به شما در یادگیری و برقراری ارتباط کمک می‌کنند، استفاده می‌شود. SDLC مانند دستور پختی است که تضمین می‌کند همه چیز به طور کامل کنار هم قرار می‌گیرد تا نرم‌افزار بتواند شادی و کمک را برای کاربران خود به ارمغان بیاورد.
به طور خلاصه، چرخه حیات توسعه نرم‌افزار به ما نشان می‌دهد که چگونه برنامه‌ها را گام به گام ایجاد کنیم. این چرخه به ما یادآوری می‌کند که برنامه‌ریزی، طراحی، کدنویسی، آزمایش، استقرار و نگهداری، همگی بخش‌های مهمی از عملکرد خوب چیزی هستند. با دنبال کردن این مراحل، توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری قابل اعتماد و سرگرم‌کننده تولید می‌کنند که دنیای ما را کمی بهتر می‌کند.
همیشه به یاد داشته باشید که هر پروژه نرم‌افزاری عالی با یک ایده شروع می‌شود، از طریق مراحل ساده، مسیری مشخص را طی می‌کند و با یک محصول مفید برای همه به پایان می‌رسد. این روش سازمان‌یافته یکی از راه‌های متعددی است که علوم کامپیوتر به بهبود زندگی روزمره ما کمک می‌کند.
