فلسفه سیاسی مطالعه چگونگی زندگی مردم در کنار هم است. این فلسفه درباره قوانین، انصاف و انتخاب کردن است. در زندگی روزمره خود، قوانینی را در خانه، مدرسه و زمین بازی میبینیم. فلسفه سیاسی به ما کمک میکند تا بفهمیم چرا این قوانین را داریم و چگونه آنها همه را ایمن و شاد نگه میدارند. اگرچه این موضوع میتواند بزرگ به نظر برسد، اما میتوانیم با استفاده از ایدهها و مثالهای سادهای که هر روز میبینیم، در مورد آن بیاموزیم.
وقتی درباره فلسفه سیاسی صحبت میکنیم، سوالات بزرگی مانند «چه چیزی منصفانه است؟»، «چگونه باید با دیگران رفتار کنیم؟» و «چه کسی تصمیماتی را میگیرد که بر همه ما تأثیر میگذارد؟» میپرسیم. با فکر کردن به این سوالات، یاد میگیریم که چگونه با هم کار کنیم و ایدههای خود را به اشتراک بگذاریم. در کلاسهای درس، خانوادهها و جوامع خود، از این ایدهها برای تصمیمگیریهایی استفاده میکنیم که به همه کمک میکند.
فلسفه سیاسی مطالعه ایدههایی درباره حکومت و قوانین است. این فلسفه به ما کمک میکند تا در مورد چگونگی زندگی مردم در کنار هم فکر کنیم. به سؤالاتی مانند «چه چیزی باید منصفانه باشد؟» و «چگونه تصمیم میگیریم چه چیزی درست است؟» پاسخ میدهد. این ایدهها در مدارس، خانوادهها و شهرها مهم هستند.
برای مثال، در کلاس درس، ما قوانینی داریم که باید از آنها پیروی کنیم. ما یاد میگیریم که با دیگران به اشتراک بگذاریم، گوش دهیم و نوبت را رعایت کنیم. این قوانین به ما کمک میکنند تا یاد بگیریم چگونه با دیگران با مهربانی رفتار کنیم. فلسفه سیاسی به ما کمک میکند تا ببینیم که قوانین برای جلوگیری از خوشگذرانی ما وضع نشدهاند. در عوض، آنها به ما کمک میکنند تا منصفانه رفتار کنیم و احساس امنیت کنیم.
قوانین به ما کمک میکنند تا با مهربانی و نظم در کنار هم زندگی کنیم. تصور کنید اگر در مدرسه هیچ قانونی وجود نداشت و هر کسی بدون توجه به دیگران هر کاری که میخواست انجام میداد. ممکن است هرج و مرج ایجاد شود و برخی از کودکان احساس ناراحتی یا ناامنی کنند. قوانین تضمین میکنند که همه میدانند از آنها چه انتظاری میرود.
در خانه، ما قوانینی در مورد زمان خواب و تمیز کردن داریم و در مدرسه، در طول بازیها و درسها از قوانین پیروی میکنیم. این قوانین وضع شدهاند تا همه بتوانند اوقات خوبی داشته باشند و هیچ کس آسیب نبیند. در یک کشور، بسیاری از مردم با هم همکاری میکنند تا قوانینی در مورد نحوه به اشتراک گذاشتن چیزها، نحوه دریافت کمک و نحوه تصمیمگیریهای منصفانه ایجاد کنند.
انصاف یعنی با همه به یک شکل رفتار کردن. عدالت یعنی به همه حق و انصاف داده شود. در مدرسه ما، انصاف یعنی اینکه به همه نوبت صحبت کردن داده شود. انصاف این است که به همه بچهها فرصت مساوی برای بازی با اسباببازی در طول بازی داده شود.
یک بازی در زمین بازی را در نظر بگیرید. اگر یک نفر همیشه برنده شود زیرا قوانین منصفانه نیستند، بسیاری از دوستان ممکن است احساس کنند که کنار گذاشته شدهاند. انصاف و عدالت به معنای تقسیم نوبت و اطمینان از اجرای قوانین برای همه است. این ایدهها به افراد کمک میکند تا احساس امنیت و شادی کنند.
حقوق چیزهایی هستند که هر فردی دارد. برای مثال، هر کودکی حق دارد یاد بگیرد، بازی کند و در امنیت باشد. آزادی یعنی شما میتوانید نشان دهید که چه کسی هستید و چه فکری میکنید. در کلاس درس ما، ما آزادی داریم که ایدههای خود را به اشتراک بگذاریم و سوال بپرسیم.
ایده حقوق و آزادی به ما میگوید که همه مهم هستند. به ما کمک میکند تا درک کنیم که هیچکس نباید آسیب ببیند یا با او ناعادلانه رفتار شود. وقتی از قوانینی پیروی میکنیم که از حقوق همه محافظت میکند، جهانی مهربانتر خلق میکنیم. حتی وقتی مخالفیم، میتوانیم از آزادی خود برای صحبت کردن و گوش دادن به دیگران با مهربانی استفاده کنیم.
برابری یعنی همه افراد برابرند. این ایده به ما میگوید که همه افراد خاص و مهم هستند. در مدرسه، هر دانشآموزی برابر است و ایده هر دوست مهم است. برابری همچنین به ما کمک میکند تا درک کنیم که هیچکس نباید به دلیل اینکه چه کسی است یا از کجا آمده است، کنار گذاشته شود.
وقتی دو دوست را در حال بازی میبینیم، برابری به این معنی است که هر دو فرصت یکسانی برای بازی و تفریح دارند. این به ما یادآوری میکند که هیچکس از دیگری بهتر نیست. این ایده در فلسفه سیاسی بسیار مهم است زیرا به تصمیمگیریهایی کمک میکند که به همه مردم کمک میکند.
مسئولیتپذیری یعنی انجام کاری که قرار است انجام دهید. در کلاس درس ما، مسئولیتپذیری به معنای ایمن نگه داشتن اسباببازیهایمان، تمیز کردن بعد از بازی و گوش دادن به صحبتهای معلم است. در یک جامعه، هر کسی مسئولیت دارد که به زیبا و امن کردن آن مکان کمک کند.
فلسفه سیاسی به ما میآموزد که با حقوق و آزادیها، مسئولیتهایی نیز به همراه میآید. مراقبت از خانواده، دوستان و دنیای اطرافمان مهم است. وقتی هر فرد مسئولیتی را میپذیرد، جامعه ما بهتر عمل میکند. درست مانند هر قطعه در یک پازل، هر یک از ما در تکمیل کل تصویر نقش داریم.
تصمیمگیری بخش مهمی از فلسفه سیاسی است. در بسیاری از جوامع، تصمیمات با پرسیدن نظر همه گرفته میشود. در مدرسه ما، ممکن است برای انتخاب یک دستیار کلاس رأیگیری داشته باشیم. رأیگیری به این معنی است که هر فرد فرصتی برای انتخاب دارد و تصمیمی که بیشترین رأی را کسب کند، اجرا میشود.
روشهای مختلفی برای تصمیمگیری وجود دارد. گاهی اوقات معلم یا والدین در انتخاب کمک میکنند و گاهی اوقات همه میتوانند ایدههای خود را به اشتراک بگذارند. روشی که ما تصمیم میگیریم را میتوان یک فرآیند «دموکراتیک» نامید. در یک دموکراسی، بسیاری از مردم افکار خود را به اشتراک میگذارند و سپس با هم تصمیم میگیرند.
برای مثال، اگر کلاس شما نیاز به انتخاب یک بازی برای زنگ تفریح دارد، میتوانید همه شما بازیهای مختلفی را پیشنهاد دهید و سپس در مورد اینکه کدام یک بازی شود رأیگیری کنید. به این ترتیب، نظر همه شمرده میشود. این ایده ساده نشان میدهد که چگونه از فلسفه سیاسی در زندگی روزمره برای کمک به تصمیمگیریهای منصفانه استفاده میشود.
در مکانهای مختلف، مردم روشهای متفاوتی برای انتخاب رهبران خود دارند. برخی کشورها پادشاه یا ملکهای دارند که تصمیمات زیادی میگیرد. در جاهای دیگر، مردم برای انتخاب رهبران خود رأی میدهند. حتی در کلاس درس ما، ممکن است با رأی دادن، مبصر کلاس را انتخاب کنیم، مشابه نحوه انتخاب رهبران در یک کشور توسط مردم.
هر روش رهبری قوانین خاص خود را دارد. وقتی مردم رأی میدهند، از ایدههای فلسفه سیاسی برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی به نظرشان کار خوبی انجام میدهد، استفاده میکنند. این انتخاب به گونهای انجام میشود که صدای همه شنیده شود. این ایده به کشور ما کمک میکند تا به خوبی کار کند و همه چیز را برای همه عادلانه نگه دارد.
فلسفه سیاسی فقط یک موضوع در کتابها نیست - هر روز مورد استفاده قرار میگیرد. قوانین مدرسه، بحثهای خانه و تصمیماتی که در محله ما گرفته میشود، همگی از ایدههای فلسفه سیاسی استفاده میکنند. در اینجا چند مثال آورده شده است:
در هر موقعیتی، ایدههای انصاف، حقوق، برابری و مسئولیتپذیری، نحوهی انتخاب افراد را هدایت میکنند. این ایدهها به ایجاد جامعهای کمک میکنند که در آن همه با هم کار میکنند و احساس ارزشمندی میکنند.
بسیاری از افراد باهوش در طول تاریخ در مورد چگونگی زندگی مشترک مردم اندیشیدهاند. آنها ایدههایی را به اشتراک گذاشتهاند که به ما در درک عدالت و قوانین کمک میکند. اگرچه این متفکران مدتها پیش زندگی میکردند، اما ایدههای آنها هنوز هم به ما کمک میکند. در اینجا چند نام مهم آورده شده است:
این متفکران به شکلگیری درک ما از حکومت و قوانین کمک کردند. ایدههای آنها بخشی از تاریخ فلسفه سیاسی است و به ما یادآوری میکنند که تفکر در مورد انصاف و مهربانی بسیار مهم است.
شهروند خوب بودن به معنای همکاری با دیگران و پیروی از قوانین برای کمک به همه در زندگی شاد است. راههای زیادی برای شهروند خوب بودن وجود دارد. در اینجا چند ایده ارائه شده است:
همه این اقدامات در فلسفه سیاسی مهم هستند. آنها نشان میدهند که زندگی مشترک به معنای مراقبت از یکدیگر است. با تمرین این ایدهها، شما به ایجاد مدرسه و خانوادهای شاد کمک میکنید.
صحبت کردن و گوش دادن مهارتهای مهمی در فلسفه سیاسی هستند. وقتی درباره ایدههایمان صحبت میکنیم، از یکدیگر یاد میگیریم. در بحثهای کلاسی، همه فرصتی برای صحبت کردن پیدا میکنند. این به ما کمک میکند تا دیدگاههای مختلف را درک کنیم.
در خانوادههای ما، اغلب در مورد اینکه چه چیزی منصفانه است یا چگونه میتوان یک مشکل را حل کرد، بحث میکنیم. برای مثال، اگر شما و خواهر و برادرتان هر دو یک اسباببازی میخواهید، یک بحث آرام میتواند به هر دوی شما کمک کند تا در مورد نحوهی به اشتراک گذاشتن آن به توافق برسید.
وقتی افراد یک جامعه برای صحبت در مورد قوانین یا تصمیمگیری دور هم جمع میشوند، از ایدههای فلسفه سیاسی استفاده میکنند. آنها افکار خود را به اشتراک میگذارند، با دقت گوش میدهند و با هم تصمیم میگیرند. این روش برقراری ارتباط به همه کمک میکند تا احساس ارزشمندی کنند و تضمین میکند که قوانین برای همه منصفانه است.
فلسفه سیاسی در مورد ساختن یک جامعه عادلانه است که در آن به همه احترام گذاشته میشود. یک جامعه خوب به همه صداها گوش میدهد و برای حل مشکلات با هم همکاری میکند. درست مانند یک پازل، هر قطعه مهم است. هر فرد در جامعه، چه جوان و چه پیر، نقشی برای ایفا کردن دارد.
یک پازل بزرگ را تصور کنید که ایده هر دوست، یک قطعه از آن است. وقتی همه قطعات را کنار هم قرار میدهید، تصویر زیبایی از مهربانی و انصاف خلق میکنید. این همان چیزی است که یک جامعه خوب به نظر میرسد. با پیروی از ایدههای انصاف، مسئولیتپذیری و احترام، مطمئن میشویم که هر فرد احساس میکند در آن سهیم است.
در یک جامعهی عادلانه، حتی اگر برخی افراد نظرات متفاوتی داشته باشند، همه مجاز به اشتراک گذاشتن افکار خود هستند. با گوش دادن، بحث و انتخاب مشترک، جامعه قویتر میشود. فلسفهی سیاسی به ما میآموزد که هر ایده و هر فردی مهم است.
بیایید به چند مثال ساده و روزمره از ایدههای سیاسی در عمل نگاهی بیندازیم:
این مثالها فلسفه سیاسی را واقعی میکنند. آنها نشان میدهند که چگونه ایدههای بزرگی مانند انصاف، حقوق و مسئولیت در زندگی روزمره ما کار میکنند. وقتی این ایدهها را در عمل میبینید، میفهمید که چگونه همه میتوانند به بهتر شدن جهان کمک کنند.
اگرچه فلسفه سیاسی در ابتدا ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما چیزی است که در اطراف خود میبینید. هر روز، شما میبینید که چگونه والدین، معلمان و دوستانتان در مورد قوانین و انصاف تصمیم میگیرند. با نگاه کردن به این اقدامات، یاد میگیرید که در مورد انتخابهای خودتان فکر کنید.
برای مثال، وقتی با دوستتان در مورد نوبت گرفتن برای تاب بازی بحث میکنید، در حال یادگیری انصاف هستید. وقتی معلمتان از کلاس ایدههایی برای حل یک مشکل میخواهد، دموکراسی را در عمل میبینید. این لحظات کوچک به شما کمک میکنند تا بفهمید که تصمیمات خوب زمانی گرفته میشوند که به همه گوش داده شود و به آنها احترام گذاشته شود.
با یادگیری فلسفه سیاسی از طریق کارهایی که در خانه، مدرسه و زمین بازی انجام میدهید، میتوانید شروع به درک این موضوع کنید که چگونه باید با همه با مهربانی رفتار شود. این به شما میآموزد که قوانین برای جلوگیری از تفریح وجود ندارند، بلکه برای کمک به تقویت دوستیها و ایمن نگه داشتن جوامع هستند.
فلسفه سیاسی مطالعه ایدههایی درباره چگونگی زندگی مردم در کنار هم با رعایت قوانین و انصاف است. در اینجا نکات کلیدی آموخته شده آمده است:
با به خاطر سپردن این ایدهها، خواهید دانست که زندگی مشترک به معنای مراقبت از یکدیگر و کار تیمی است. هر بار که با دیگران به اشتراک میگذارید، گوش میدهید و منصفانه رفتار میکنید، در حال تمرین فلسفه سیاسی هستید و دنیای خود را به مکانی مهربانتر تبدیل میکنید.