فلسفه راهی برای اندیشیدن به پرسش‌های بزرگ است. فلسفه به ما کمک می‌کند تا درباره زندگی، طبیعت و نحوه رفتارمان بیاموزیم. در مناطق غیرغربی جهان، مردم ایده‌های خاص زیادی دارند. آنها داستان می‌گویند و خردی را به اشتراک می‌گذارند که با ایده‌های سنت‌های غربی متفاوت است. این ایده‌ها از دیرباز از طریق داستان‌ها، آهنگ‌ها و گفتگوهای ساده منتقل شده‌اند. امروز، ما به روشی ساده درباره برخی از این ایده‌های دوستانه خواهیم آموخت.
ما درباره ایده‌هایی از هند، چین، آفریقا، خاورمیانه و مردم بومی نقاط مختلف جهان صحبت خواهیم کرد. هر یک از این فرهنگ‌ها طرز فکر خاص خود را در مورد جهان دارند. حتی اگر کلمات متفاوت باشند، بسیاری از آنها به ما می‌آموزند که مهربان باشیم، با هم سهیم باشیم و در هماهنگی با طبیعت زندگی کنیم.
فلسفه به معنای تفکر در مورد سوالات مهم است. فلسفه می‌پرسد: «ما که هستیم؟» «درست و غلط چیست؟» و «چگونه باید زندگی کنیم؟» این سوالات برای همه یک پاسخ روشن ندارند. بسیاری از مردم ایده‌هایی برای پاسخ به آنها دارند. در سنت‌های غیر غربی، پاسخ‌ها از طبیعت، داستان‌ها و حتی تجربیات روزمره ناشی می‌شوند.
برای مثال، وقتی از خود می‌پرسید که چرا خورشید می‌درخشد یا چرا به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی‌ها مهم است، در حال پرسیدن سوالات فلسفی هستید. بسیاری از سنت‌های غیرغربی از داستان‌ها و طبیعت برای پاسخ به این سوالات استفاده می‌کنند. آنها معتقدند که هر چیز کوچکی در طبیعت درسی دارد. وقتی درختی را می‌بینید که به آرامی اما پیوسته رشد می‌کند، به شما در مورد صبر و مراقبت می‌آموزد.
در هند، مردم ایده‌های زیادی در مورد زندگی دارند. آنها در مورد وظیفه، مهربانی و نحوه‌ای که اعمال منجر به نتایج آینده می‌شوند صحبت می‌کنند. یکی از ایده‌های معروف، کارما است. این بدان معناست که اعمال خوب منجر به نتایج خوب و اعمال بد منجر به مشکلات می‌شوند. به عنوان مثال، اگر با یک دوست به اشتراک بگذارید، احساس خوشبختی می‌کنید و او را نیز خوشحال می‌کنید.
ایده مهم دیگر دارما است. دارما به معنای انجام کار درست است. به شما می‌آموزد که از خانواده و جامعه خود مراقبت کنید. فلسفه هند اغلب داستان‌هایی درباره قهرمانان شجاع و خدایان مهربان می‌گوید. این داستان‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا یاد بگیرند که چگونه محترم و منصف باشند.
سنت‌های هندی همچنین شامل بودیسم و جینیسم می‌شود. بودیسم در مورد اهمیت آرامش و مهربانی آموزش می‌دهد. این آیین توضیح می‌دهد که داشتن یک زندگی ساده و مراقبت از دیگران می‌تواند منجر به شادی شود. جینیسم به ما نشان می‌دهد که مهربان بودن و اجتناب از آسیب رساندن به دیگران بسیار مهم است. این ایده‌ها را می‌توان در زندگی روزمره مشاهده کرد، مانند کمک به یک دوست در مشکل یا مراقبت از یک حیوان خانگی.
داستانی را تصور کنید درباره پسر بچه‌ای که کرم ابریشمی را در حال تقلا روی برگی می‌بیند. او به جای خندیدن، کرم ابریشم را به آرامی روی برگی امن قرار می‌دهد. این عمل ساده مانند پیروی از ایده کارما و دارما است. این راهی برای مراقبت از همه موجودات زنده است.
فلسفه چینی بسیار قدیمی و سرشار از حکمت است. دو ایده معروف در چین ، کنفوسیوس و تائوئیسم هستند. در کنفوسیوس، مردم یاد می‌گیرند که به خانواده، بزرگان و معلمان خود احترام بگذارند. این فلسفه می‌آموزد که رفتار خوب و مهربانی، جامعه‌ای قوی می‌سازد.
برای مثال، در کلاس درس وقتی به معلم خود گوش می‌دهید و به دوستانتان احترام می‌گذارید، در حال تمرین این ایده‌ها هستید. اعمال روزمره، مانند گفتن «لطفاً» و «متشکرم»، نشان دهنده احترام است. ایده‌های کنفوسیوس به ما یادآوری می‌کنند که اعمال کوچک مهربانی می‌توانند محیطی دوستانه ایجاد کنند.
تائوئیسم یکی دیگر از سنت‌های مهم است. این آیین به ما می‌گوید که در هماهنگی با طبیعت زندگی کنیم. یکی از نمادهای آن ایده یین-یانگ است. این ایده توضیح می‌دهد که بسیاری از چیزها در زندگی به صورت جفت هستند. درست مانند روز و شب یا گرما و سرما، نیروهای مختلف یکدیگر را متعادل می‌کنند.
به روزتان فکر کنید. صبح، احساس می‌کنید فعال و سرزنده هستید. بعداً، ساکت و آرام می‌شود. این تغییر مانند نماد یین-یانگ است. تائوئیسم می‌آموزد که هر دو بخش خاص هستند و هر کدام برای یک روز کامل مورد نیاز است. به عبارت ساده، به ما می‌گوید که احساسات و لحظات مختلف زندگی را بپذیریم.
فلسفه آفریقایی سرشار از داستان‌ها و ترانه‌هاست. در بسیاری از فرهنگ‌های آفریقایی، خرد از طریق سنت‌های شفاهی به اشتراک گذاشته می‌شود. این داستان‌ها به مردم کمک می‌کنند تا در مورد اهمیت اجتماع، احترام و طبیعت بیاموزند. آنها اغلب از حیوانات برای آموزش درس‌هایی در مورد چگونگی خوب زندگی کردن استفاده می‌کنند.
برای مثال، داستانی ممکن است درباره خرگوش باهوشی باشد که نشان می‌دهد چگونه با شوخ‌طبعی و بذله‌گویی مشکلات را حل کند. داستان دیگری ممکن است فیل خردمندی را توصیف کند که با به اشتراک گذاشتن دانش و مراقبت از بچه‌های جنگل به همه کمک می‌کند. این داستان‌ها به ما یادآوری می‌کنند که اجتماع و دوستی بسیار مهم هستند.
در سنت‌های آفریقایی، بزرگان بسیار مورد احترام هستند. آنها قصه‌گوها و معلمانی هستند که کوچکترها را راهنمایی می‌کنند. در بسیاری از روستاها، رایج است که کودکان دور یک بزرگتر جمع می‌شوند و در حالی که زیر یک درخت بزرگ نشسته‌اند، به داستان گوش می‌دهند. این عمل نشان می‌دهد که یادگیری از با هم بودن و به اشتراک گذاشتن تجربیات حاصل می‌شود.
دوران مدرسه خودتان را تصور کنید. وقتی معلمتان داستانی را می‌خواند، شما در مورد اشتراک‌گذاری، صبر و احترام یاد می‌گیرید. این بسیار شبیه به نحوه انتقال خرد از نسلی به نسل دیگر در سنت‌های آفریقایی است.
در مناطقی از خاورمیانه، مردم ایده‌های زیبایی در مورد زندگی به اشتراک گذاشته‌اند. در سنت‌های اسلامی، بسیاری از محققان عمیقاً در مورد طبیعت، حقوق بشر و معنای زندگی اندیشیده‌اند. آنها می‌آموزند که دانش، عدالت و شفقت بسیار مهم هستند.
یکی از ایده‌های رایج، وحدت همه موجودات است. این بدان معناست که همه چیز در جهان به هم مرتبط است. وقتی به یک دوست کمک می‌کنید یا از یک گیاه مراقبت می‌کنید، این ارتباط را نشان می‌دهید. حتی کارهای ساده‌ای مانند تقسیم میان وعده‌تان می‌تواند نشان دهد که به دیگران اهمیت می‌دهید.
فلسفه اسلامی یادگیری و تفکر را تشویق می‌کند. بسیاری از خردمندان کتاب‌هایی نوشتند که نه تنها دین، بلکه طبیعت و رفتار انسان را نیز توضیح می‌دادند. آنها معتقد بودند که پرسیدن سوال به ما کمک می‌کند تا خردمند شویم. این بسیار شبیه به نحوه پرسیدن سوال در مدرسه برای درک ایده‌های جدید است.
یک شب ساده را در نظر بگیرید که خانواده بعد از شام دور هم جمع می‌شوند. آنها در مورد روزشان صحبت می‌کنند و آنچه را که آنها را خوشحال یا ناراحت کرده است به اشتراک می‌گذارند. این به اشتراک گذاشتن تجربیات، راهی برای زندگی کردن با ایده وحدت و ارتباط است.
فلسفه‌های بومی از جوامعی سرچشمه می‌گیرند که سال‌ها از نزدیک با طبیعت زندگی کرده‌اند. این سنت‌ها اغلب از داستان‌هایی درباره زمین، حیوانات و آسمان برای آموزش درس‌هایی استفاده می‌کنند. آنها به ما یادآوری می‌کنند که طبیعت یک دوست زنده است که باید از آن مراقبت کنیم.
بسیاری از مردم بومی معتقدند که همه موجودات زنده دارای روح هستند. این باور، احترام به گیاهان، حیوانات و تمام بخش‌های زمین را آموزش می‌دهد. اگر یک گل زیبا یا یک سنجاب بازیگوش می‌بینید، می‌توانید آن را به عنوان دوستی که شایسته مراقبت است، در نظر بگیرید.
داستان‌های سنت‌های بومی اغلب شامل درس‌هایی در مورد تعادل هستند. آنها نشان می‌دهند که هر کاری که ما با زمین انجام می‌دهیم به خودمان بازمی‌گردد. برای مثال، اگر به یک دانه آب بدهید، به گیاهی دوست‌داشتنی تبدیل می‌شود که به همه زیبایی و سایه می‌بخشد.
یک باغچه کوچک در خانه را تصور کنید. وقتی به آبیاری گیاهان و کندن علف‌های هرز کمک می‌کنید، از چیزی مراقبت می‌کنید که بعداً به شما میوه یا گل می‌دهد. این عمل ساده مانند درس‌هایی است که فلسفه‌های بومی به ما می‌دهند.
با وجود مکان‌ها و داستان‌های بسیار متفاوت، بسیاری از سنت‌های غیرغربی مضامین مشترکی دارند. یک ایده قوی، هماهنگی است. هماهنگی به این معنی است که همه چیز با هم کار می‌کند، مانند یک تیم در یک بازی. هر عضو مهم است و آنها با هم گروه را قوی می‌کنند.
موضوع دیگر احترام است. بسیاری از سنت‌ها به ما می‌آموزند که باید به خانواده، بزرگان و طبیعت خود احترام بگذاریم. احترام را می‌توان در اعمال ساده‌ای مانند گوش دادن به صحبت‌های کسی یا مراقبت از محیط اطرافمان مشاهده کرد.
بسیاری از سنت‌ها نیز درباره تعادل صحبت می‌کنند. ایده تعادل را می‌توان در طبیعت مشاهده کرد. به عنوان مثال، وقتی طلوع و غروب خورشید را می‌بینید، متوجه می‌شوید که هر روز زمانی برای فعالیت و زمانی برای استراحت دارد. این تعادل به ما کمک می‌کند تا درک کنیم که هم به بازی و هم به سکوت نیاز داریم.
این ایده‌های ساده می‌توانند در زندگی روزمره ما مورد استفاده قرار گیرند. وقتی با دوست خود به اشتراک می‌گذارید یا در خانه کمک می‌کنید، در حال تمرین هماهنگی و احترام هستید. این ارزش‌ها جوامع ما را شاد و قوی می‌کنند.
فلسفه فقط برای محققان یا بزرگسالان نیست. برای همه است، حتی برای زبان‌آموزان جوانی مثل شما. ایده‌های سنت‌های غیرغربی می‌توانند هر روز به شما کمک کنند. آنها به شما می‌آموزند که مهربان باشید، از طبیعت مراقبت کنید و با دیگران همکاری کنید.
به یک روز در مدرسه فکر کنید. وقتی با همکلاسی‌هایتان روی یک پروژه کار می‌کنید، درباره همکاری یاد می‌گیرید. وقتی به داستان معلمتان گوش می‌دهید، درباره احترام و درک متقابل یاد می‌گیرید. این اقدامات ساده بخشی از ایده‌های بزرگی هستند که فیلسوفان سال‌هاست به اشتراک گذاشته‌اند.
تصور کنید که با یک دوست مشکل کوچکی دارید. به جای احساس ناراحتی، می‌توانید از ایده تعادل استفاده کنید. می‌توانید با دوست خود صحبت کنید و احساسات خود را با آرامش به اشتراک بگذارید. به این ترتیب، شما حکمت بسیاری از سنت‌های غیر غربی را تمرین می‌کنید. یاد می‌گیرید که مشکلات را می‌توان با مهربانی و ارتباط روشن حل کرد.
بسیاری از سنت‌های غیرغربی می‌آموزند که احترام بسیار مهم است. احترام به معنای گوش دادن، اهمیت دادن و رفتار منصفانه با همه است. وقتی با لبخند به کسی سلام می‌کنید یا به دوستی که غمگین است کمک می‌کنید، احترام خود را نشان می‌دهید.
در این سنت‌ها، بزرگان و معلمان گرامی داشته می‌شوند. آنها داستان‌ها و درس‌هایی را منتقل می‌کنند که به شکل‌گیری شخصیت ما کمک می‌کند. همانطور که در خانه از والدین خود یا در مدرسه از معلم خود می‌آموزید، یاد می‌گیرید که برای تجربه هر فرد ارزش قائل شوید.
برای مثال، به زمانی فکر کنید که یک بزرگتر یا معلم داستان جالبی را برای شما تعریف کرده است. آن داستان ممکن است به شما شجاعت، سخت کوشی یا مراقبت از طبیعت را آموخته باشد. در فلسفه‌های غیر غربی، این درس‌های کوچک، بلوک‌های سازنده یک زندگی خوب را تشکیل می‌دهند.
داستان‌ها و اسطوره‌ها در سنت‌های غیرغربی اهمیت دارند. آنها از داستان‌های ساده برای به اشتراک گذاشتن ایده‌های بزرگ استفاده می‌کنند. ممکن است در داستانی که پدربزرگ یا مادربزرگ تعریف می‌کنند، درباره یک روباه باهوش یا یک جغد پیر دانا بشنوید. این شخصیت‌ها به توضیح چگونگی باهوش و مهربان بودن کمک می‌کنند.
داستان‌ها مانند درس‌های کوچکی هستند که در قلب شما می‌مانند. آنها به شما نشان می‌دهند که هر موجود زنده‌ای چیزی برای آموزش دادن دارد. برای مثال، داستانی در مورد مورچه‌ای که سخت کار می‌کند می‌تواند به شما نشان دهد که حتی کارهای کوچک نیز بسیار مهم هستند.
وقتی به این داستان‌ها گوش می‌دهید، تصور کنید که عضوی از یک خانواده بزرگ هستید. شخصیت‌های حیوانی، بزرگان خردمند و حتی طبیعت آرام اطراف شما، همگی معلم هستند. این داستان‌ها به ایجاد یک خود درونی قوی کمک می‌کنند که برای مهربانی، مراقبت و احترام ارزش قائل است.
یکی از ایده‌های رایج در فلسفه غیرغربی، ارزش اجتماع است. در بسیاری از فرهنگ‌ها، مردم معتقدند که هیچ‌کس نباید تنها باشد. هر کسی نقشی در عملکرد خوب یک گروه دارد.
در مدرسه، وقتی روی یک پروژه گروهی کار می‌کنید، این درس را تجربه می‌کنید. هر دوست استعداد متفاوتی را به همراه دارد و وقتی به یکدیگر کمک می‌کنید، گروه قوی می‌شود. سنت‌های غیرغربی به ما یادآوری می‌کنند که هر فردی چیزی مهم برای ارائه دارد.
این ایده‌ی اجتماعی بودن، همکاری را نیز آموزش می‌دهد. وقتی اسباب‌بازی‌هایتان را به اشتراک می‌گذارید یا به دوستتان در انجام کاری کمک می‌کنید، از خرد بسیاری از فرهنگ‌های غیرغربی استفاده می‌کنید. آنها به ما می‌آموزند که با هم، جهانی بهتر و شادتر می‌سازیم.
بسیاری از فلسفه‌های غیرغربی عشق عمیقی به طبیعت نشان می‌دهند. آنها زمین را موجودی زنده می‌دانند که به هر موجودی زندگی می‌بخشد. طبیعت فقط جایی برای درختان و رودخانه‌ها نیست؛ بلکه دوستی است که هر روز به ما می‌آموزد.
به یک روز بارانی فکر کنید که در حال تماشای ریزش آب هستید. طبیعت به شما نشان می‌دهد که صبر و آرامش چقدر مهم هستند. وقتی رنگین‌کمان را بعد از باران می‌بینید، یاد می‌گیرید که زیبایی حتی از پس سخت‌ترین زمان‌ها هم می‌آید.
کودکان با بازی در فضای باز و مشاهده دنیای اطرافشان یاد می‌گیرند که از طبیعت مراقبت کنند. این سنت‌ها می‌آموزند که با محافظت از طبیعت، از خود و آینده‌مان محافظت می‌کنیم. این ارتباط به ما یادآوری می‌کند که هر درخت، رودخانه و کوه داستانی برای گفتن دارد.
هنر بخش مهمی از بسیاری از فلسفه‌های غیرغربی است. موسیقی، رقص، نقاشی و داستان راه‌هایی برای به اشتراک گذاشتن احساسات و ایده‌های عمیق هستند. هنرمندان از رنگ‌ها و شکل‌ها برای نشان دادن چیزی استفاده می‌کنند که کلمات گاهی اوقات نمی‌توانند.
در بسیاری از فرهنگ‌ها، هنر برای تجلیل از خانواده، طبیعت و ارزش‌های جامعه استفاده می‌شود. یک رقص رنگارنگ یا یک آهنگ ساده می‌تواند شما را خوشحال کند و به شما یادآوری کند که مهربان باشید. وقتی یک نقاشی زیبا از کوه یا رودخانه می‌بینید، ممکن است الهام بگیرید که درباره طبیعت بیشتر بدانید.
این بیان‌های هنری به عنوان پلی بین فرهنگ‌های مختلف عمل می‌کنند. آنها به ما یادآوری می‌کنند که اگرچه ممکن است به زبان‌های مختلفی صحبت کنیم، اما قلب‌هایمان احساسات شادی، غم و امید یکسانی را درک می‌کنند.
معلمان و بزرگان همیشه در سنت‌های غیرغربی اهمیت داشته‌اند. آنها نگهبانان خرد هستند و داستان‌هایی را که نسل‌ها روایت شده‌اند، با خود حمل می‌کنند. آنها به هدایت قلب‌های جوان در مورد چگونگی داشتن یک زندگی خوب کمک می‌کنند.
در بسیاری از خانه‌ها و مدارس، بزرگان برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود وقت می‌گذارند. آنها داستان‌هایی از دوران جوانی خود تعریف می‌کنند و درس‌هایی را به اشتراک می‌گذارند که بسیار کاربردی هستند. گوش دادن به این داستان‌ها می‌تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه مهربان باشید، با دیگران سهیم باشید و منصف باشید.
وقتی به پدربزرگ یا مادربزرگی گوش می‌دهید که داستان شجاعت یا مهربانی را تعریف می‌کند، به یاد داشته باشید که شما نیز در حال یادگیری بخشی از یک سنت بزرگ هستید. این درس‌ها برای ایجاد پیوند بین همه مردم، گذشته، حال و آینده، سخت تلاش می‌کنند.
همدلی توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است. بسیاری از سنت‌های غیرغربی می‌آموزند که نگرانی برای دیگران و دلسوز بودن، بخش‌های مهمی از زندگی هستند. همدلی به شما کمک می‌کند تا دوست بهتر و فرد مهربان‌تری باشید.
وقتی همکلاسی‌تان را می‌بینید که غمگین است، گفتن یک کلمه محبت‌آمیز یا در آغوش گرفتن، راهی برای نشان دادن همدلی است. این عمل ساده‌ی مراقبت در داستان‌ها و آموزه‌های بسیاری از نقاط جهان تشویق شده است. وقتی همه احساس کنند که درک می‌شوند، کل جامعه قوی‌تر می‌شود.
با تمرین همدلی، یاد می‌گیرید که اعمال شما می‌تواند به دیگران کمک کند تا احساس شادی کنند. این ایده ساده اما بسیار قدرتمند است. این به شما می‌آموزد که حتی یک لبخند یا یک عمل کوچک از روی مهربانی می‌تواند دنیا را کمی روشن‌تر کند.
ذهن آگاهی به معنای توجه دقیق به لحظه حال است. بسیاری از سنت‌های غیر غربی، مانند سنت‌های بودیسم و تائوئیسم، آموزش می‌دهند که ذهن آگاهی می‌تواند به شما کمک کند احساس آرامش و امنیت کنید. وقتی آرام می‌نشینید و به صداهای طبیعت گوش می‌دهید، در حال تمرین ذهن آگاهی هستید.
تصور کنید که در یک پارک نشسته‌اید. می‌توانید صدای آواز پرندگان، خش‌خش برگ‌ها و شاید حتی صدای جریان آب را بشنوید. این لحظات کوچک به شما کمک می‌کنند احساس آرامش کنید. ذهن آگاهی به شما می‌آموزد که به این لحظات توجه کنید و از آنها قدردانی کنید.
با اختصاص دادن زمانی برای سکوت، یاد می‌گیرید که احساسات خود را بهتر درک کنید. این امر باعث می‌شود که انتخاب‌های خوب و کمک به دیگران در مواقع نیاز آسان‌تر شود.
پرسیدن سوال بخش بزرگی از یادگیری است. فیلسوفان در بسیاری از سنت‌های غیرغربی همیشه می‌پرسیدند: «چرا؟» و «چگونه؟» آنها معتقد بودند که هر سوالی شما را به درک زندگی نزدیک‌تر می‌کند.
وقتی سوالاتی مانند «چرا ما با هم شریک می‌شویم؟» یا «گیاهان چگونه رشد می‌کنند؟» می‌پرسید، در حال تمرین فلسفه هستید. کنجکاو بودن خوب است. حتی سوالات کوچک می‌توانند شما را به اکتشافات بزرگی هدایت کنند. هر پاسخی به شما کمک می‌کند تا قطعه کوچکی به پازل زندگی اضافه کنید.
به یاد داشته باشید، هیچ پاسخ واحدی برای زندگی وجود ندارد. مهمترین چیز این است که به پرسیدن و یادگیری ادامه دهید. این درسی است که در داستان‌ها و آموزه‌های سراسر جهان به اشتراک گذاشته شده است.
بسیاری از سنت‌های غیرغربی می‌آموزند که به اشتراک گذاشتن، نوعی مراقبت است. آنها به ما یادآوری می‌کنند که همکاری، زندگی را برای همه بهتر می‌کند. وقتی اسباب‌بازی‌هایتان را در مدرسه به اشتراک می‌گذارید یا به دوستتان در حل مشکلی کمک می‌کنید، در حال تمرین این درس‌ها هستید.
زمانی را تصور کنید که با دوستانتان در جعبه شنی قلعه‌ای ساخته‌اید. هر دوست یک قطعه اضافه می‌کند و شما با هم چیزی فوق‌العاده می‌سازید. این ایده همکاری است. این نشان می‌دهد که هر کسی ایده‌ها و مهارت‌های ارزشمندی دارد.
وقتی با هم کار می‌کنیم، می‌آموزیم که تفاوت‌هایمان ما را قوی‌تر می‌کند. فلسفه‌های غیرغربی ما را تشویق می‌کنند که نه تنها چیزها، بلکه احساسات، افکار و رویاها را نیز به اشتراک بگذاریم. این امر جامعه‌ای را می‌سازد که در آن هر صدایی شنیده می‌شود.
استفاده از این ایده‌ها هر روز آسان است. وقتی با کسی مهربان هستید، میان وعده خود را با او به اشتراک می‌گذارید یا به والدین خود در خانه کمک می‌کنید، از خرد فلسفه‌های غیر غربی پیروی می‌کنید. این ایده‌ها به ما یادآوری می‌کنند که قدر هر لحظه و هر فرد اطرافمان را بدانیم.
برای مثال، وقتی از یک حیوان خانگی مراقبت می‌کنید، عشق و مسئولیت‌پذیری خود را نشان می‌دهید. وقتی بعد از بازی به تمیز کردن خانه کمک می‌کنید، به محیط اطراف خود احترام می‌گذارید. این اقدامات ممکن است کوچک باشند، اما مهم هستند. آنها به ایجاد یک جامعه فوق‌العاده کمک می‌کنند که در آن همه احساس ارزشمندی می‌کنند.
حتی در لحظات ساده‌ای مانند نشستن در طول قصه‌گویی یا انجام یک بازی، می‌توانید این درس‌ها را تمرین کنید. هر لبخند، هر کلمه محبت‌آمیز و هر دست یاری‌رسان، دنیای کوچک شما را به مکانی بهتر تبدیل می‌کند. با زندگی کردن این ایده‌ها، شما همچنین خرد مردمان سرزمین‌های مختلف را زنده نگه می‌دارید.
درس‌های سنت‌های فلسفی غیرغربی فقط برای تفکر نیستند - آنها می‌توانند راهنمای اقدامات دنیای واقعی باشند. آنها به شما کمک می‌کنند تا درک کنید که مراقبت از طبیعت، همکاری و احترام، جوامع را قوی می‌کند. وقتی زباله‌ای روی زمین می‌بینید، می‌توانید درس مراقبت از زمین را به یاد بیاورید و آن را بردارید. وقتی کسی را بدون دوست می‌بینید، می‌توانید او را به بازی خود دعوت کنید.
این ایده‌ها سخت یا ترسناک نیستند. آنها مانند دستی گرم و مهربان هستند که شما را به انجام کار درست هدایت می‌کنند. در مدرسه، خانه و محله‌تان، هر عمل کوچک عاشقانه‌ای از همین درس‌ها پیروی می‌کند. آنها هدیه‌ای از افرادی هستند که عمیقاً در مورد زندگی فکر کرده‌اند و اکنون می‌توانید هر روز از آن هدیه استفاده کنید.
سنت‌های فلسفی غیرغربی، مجموعه‌ای زیبا از ایده‌ها را در اختیار ما قرار می‌دهند. آنها به ما نشان می‌دهند که تفکر در مورد زندگی، مراقبت از دیگران و زندگی متعادل بسیار مهم است. از آموزه‌های آرام بودیسم گرفته تا داستان‌های اجتماعی آفریقا، هر سنت راهی را برای مهربان و متفکر بودن به ما می‌آموزد.
این آموزه‌ها به ما یادآوری می‌کنند که به بزرگترهایمان احترام بگذاریم، از طبیعت بیاموزیم و همیشه کنجکاو باشیم. آنها به ما می‌گویند که هر عمل کوچک مهربانی مهم است. وقتی چیزی را به اشتراک می‌گذارید، گوش می‌دهید یا به سادگی به یک درخت نگاه می‌کنید، در حال تمرین خرد نسل‌های گذشته هستید.
با یادگیری این ایده‌ها، شما به خانواده‌ای غنی از اندیشه‌های انسانی می‌پیوندید که به هر فرد و هر بخش از جهان اهمیت می‌دهد. این درس‌ها به شما کمک می‌کنند تا به فردی دلسوز، خردمند و دوست‌داشتنی تبدیل شوید.
فلسفه‌های غیرغربی با داستان‌ها و درس‌های ساده، ایده‌های بزرگی را به ما می‌آموزند.
فلسفه درباره پرسیدن سوالاتی مانند «ما که هستیم؟» و «چه چیزی درست است؟» است.
سنت‌های هندی ایده‌هایی مانند کارما و دارما را توضیح می‌دهند و به ما می‌آموزند که مهربان و منصف باشیم.
سنت‌های چینی شامل کنفوسیوس و تائوئیسم است که بر احترام، تعادل و هماهنگی تمرکز دارند.
سنت‌های آفریقایی از داستان‌ها و ترانه‌ها برای نشان دادن ارزش اجتماع و خرد مشترک استفاده می‌کنند.
فلسفه‌های اسلامی و خاورمیانه‌ای، وحدت، شفقت و اهمیت پرسیدن سوال را آموزش می‌دهند.
فلسفه‌های بومی به ما یادآوری می‌کنند که از طبیعت مراقبت کنیم و به هر موجود زنده احترام بگذاریم.
زندگی روزمره پر از فرصت‌هایی برای تمرین این ایده‌ها از طریق به اشتراک گذاشتن، همکاری و مهربانی است.
به یاد داشته باشید، هر سوالی که می‌پرسید و هر عمل مهربانی که انجام می‌دهید، از این آموزه‌های باستانی و خردمندانه پیروی می‌کند. آنها به ساختن جهانی صلح‌آمیز و دوست‌داشتنی برای همه ما کمک می‌کنند.
