حیوانات در خانواده‌ها و گروه‌ها با هم زندگی می‌کنند. آنها برای ایمن ماندن، یافتن غذا و مراقبت از یکدیگر نیاز به صحبت کردن با یکدیگر دارند. آنها مانند انسان‌ها از کلمات استفاده نمی‌کنند. در عوض، از سیگنال‌ها استفاده می‌کنند. سیگنال راهی برای ارسال پیام با استفاده از صداها، نگاه‌ها، بوها یا حرکات است. در این درس، در مورد سیگنال‌هایی که حیوانات استفاده می‌کنند و نحوه پاسخ آنها به این سیگنال‌ها در خانواده‌هایشان خواهیم آموخت.
وقتی حیوانات سیگنالی می‌فرستند، سایر حیوانات خانواده متوجه آن می‌شوند. سپس آنها به روش‌های مختلفی پاسخ می‌دهند. گاهی اوقات واکنش این است که نزدیک‌تر بیایند، فرار کنند یا کمک کنند. درک این سیگنال‌ها برای حفظ اتحاد و امنیت خانواده بسیار مهم است. ما انواع مختلف سیگنال‌ها و نحوه واکنش حیوانات به آنها را بررسی خواهیم کرد. این درس مثال‌های زیادی خواهد داشت که می‌توانید در زندگی روزمره ببینید. ما در مورد حیوانات آشنا مانند پرندگان، سگ‌ها و زنبورها و همچنین برخی از حیوانات کمتر رایج صحبت خواهیم کرد.
سیگنال، پیامی است که از یک حیوان به حیوان دیگر ارسال می‌شود. این سیگنال می‌تواند یک صدا، یک حرکت، یک تغییر رنگ یا حتی یک بو باشد. این سیگنال‌ها به اعضای خانواده چیزهای مهمی را می‌گویند. برای مثال، یک پرنده ممکن است آواز خاصی بخواند تا به پرندگان دیگر در مورد یک شکارچی نزدیک هشدار دهد. یک زنبور عسل ممکن است رقصی اجرا کند تا به دوستانش بگوید کجا می‌توانند گل‌های خوب برای شهد پیدا کنند.
سیگنال‌ها به حیوانات کمک می‌کنند تا:
وقتی سیگنالی را می‌بینید، می‌توانید تصور کنید که مانند یک کد مخفی است. هر خانواده حیوانی حتی ممکن است روش خاص خود را برای سیگنال دادن داشته باشد. سیگنال‌ها می‌توانند بسیار ساده باشند، مانند پارس یا جیک جیک، یا می‌توانند پیچیده‌تر باشند، مانند رقص.
انواع مختلفی از سیگنال‌ها وجود دارد. می‌توانیم آنها را در چند دسته ساده گروه‌بندی کنیم:
سیگنال‌های بصری پیام‌هایی هستند که از طریق بینایی ارسال می‌شوند. این سیگنال‌ها شامل حرکات بدن، تغییر رنگ یا نمایش هستند. به عنوان مثال، طاووس پرهای روشن خود را برای جذب یک دوست نشان می‌دهد. برخی از ماهی‌ها برای صحبت با دیگران رنگ خود را تغییر می‌دهند. در خانواده‌های حیوانات، یک گربه ممکن است پشت خود را قوس دهد تا نشان دهد که عصبانی یا ترسیده است.
سیگنال‌های شنیداری پیام‌هایی هستند که با استفاده از صداها ارسال می‌شوند. این یکی از رایج‌ترین روش‌های ارتباط حیوانات است. پرندگان آواز می‌خوانند تا به دیگران اطلاع دهند که کجا هستند یا جفت خود را جذب کنند. سگ‌ها برای نشان دادن هیجان، هشدار دادن یا دعوت به بازی پارس می‌کنند. در یک خانواده از حیوانات، یک صدای واضح می‌تواند نشانه‌ای برای جمع شدن یا هوشیار بودن باشد. این صداها می‌توانند آرام یا بسیار بلند باشند.
سیگنال‌های شیمیایی از بو یا مواد شیمیایی برای ارسال پیام استفاده می‌کنند. بسیاری از حشرات، مانند مورچه‌ها یا زنبورها، از مسیرهای شیمیایی یا فرومون‌ها برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند. این سیگنال‌ها می‌توانند به سایر اعضای خانواده بگویند که غذا کجاست، یا می‌توانند خطری را در نزدیکی نشان دهند. برای بسیاری از حیوانات، یک قطره کوچک بو می‌تواند معانی زیادی داشته باشد.
سیگنال‌های لمسی همه چیز در مورد لمس کردن است. در برخی از خانواده‌های حیوانات، یک تکان ملایم، نوازش یا حتی لیسیدن نشانه مراقبت و پیوند است. به عنوان مثال، توله سگ‌ها اغلب صورت مادر خود را لیس می‌زنند تا محبت خود را نشان دهند. در خانواده‌های نخستی‌ها، بغل کردن و نظافت راه‌هایی برای ابراز عشق و حمایت هستند. این لمس‌های فیزیکی به حفظ صمیمیت خانواده کمک می‌کند.
خانواده‌های حیوانات برای حفظ امنیت و شادی خود باید با هم همکاری کنند. آنها هر روز از سیگنال‌هایی برای کمک به زنده ماندن خود استفاده می‌کنند. یک سیگنال ممکن است به موارد زیر ارسال شود:
وقتی حیوانات علامتی می‌دهند، مثل این است که یک یادداشت کوچک می‌فرستند. حیوانات دیگر خانواده با استفاده از چشم، گوش، بینی یا لامسه خود، یادداشت را می‌خوانند. سپس تصمیم می‌گیرند که چه کاری انجام دهند. این زبان مشترک به خانواده‌های حیوانات کمک می‌کند تا به عنوان یک تیم با هم همکاری کنند.
پرندگان: پرنده کوچکی را تصور کنید که روی شاخه‌ای نشسته است. آواز او می‌تواند علامتی برای اطلاع‌رسانی به سایر پرندگان در مورد شروع روز باشد. وقتی یک پرنده آواز می‌خواند، ممکن است دیگران به او بپیوندند یا برای ملاقات با خواننده پرواز کنند. وقتی سیگنال ضعیفی شنیده می‌شود، می‌تواند به این معنی باشد که پرنده می‌خواهد ساکت شود و پنهان شود.
سگ‌ها: سگ‌ها از پارس کردن و زبان بدن برای برقراری ارتباط با خانواده خود استفاده می‌کنند. اگر سگی هنگام ورود کسی پارس کند، در واقع یک سیگنال هشدار دهنده ارسال می‌کند. سایر سگ‌ها یا افراد خانواده ممکن است با نزدیک شدن آهسته یا محافظت از خانه واکنش نشان دهند. تکان دادن دم و لیسیدن می‌تواند نشانه دوستی باشد. در یک خانواده سگ، این سیگنال‌ها برای نشان دادن احساسات آنها بسیار مهم هستند.
زنبورها: زنبورها روش بسیار خاصی برای صحبت کردن با یکدیگر دارند. وقتی زنبوری قطعه‌ای گل خوب با شهد فراوان پیدا می‌کند، به کندو برمی‌گردد و رقصی را اجرا می‌کند. این رقص به زنبورهای دیگر می‌گوید که دقیقاً کجا پرواز کنند و غذا را پیدا کنند. رقص نوعی سیگنال حرکتی است که برای زنبورهای دیگر به راحتی قابل درک است.
فیل‌ها: در خانواده فیل‌ها، سیگنال‌ها بسیار مهم هستند. فیل‌ها از صداهای بم به نام فروصوت استفاده می‌کنند که ممکن است انسان‌ها نتوانند بشنوند. این صداهای بم مسافت‌های بسیار دوری را طی می‌کنند. فیل‌ها از آنها برای هشدار دادن به اعضای خانواده در مورد خطر یا صدا زدن آنها در مسافت‌های طولانی استفاده می‌کنند. آنها همچنین از خرطوم خود برای لمس کردن و آرام کردن یکدیگر استفاده می‌کنند. این لمس‌های ملایم به فیل‌ها کمک می‌کند تا با هم در ارتباط باشند و از یکدیگر مراقبت کنند.
برای هر سیگنال، پاسخی وجود دارد. خانواده‌های حیوانات باید به درستی پاسخ دهند تا نیازهای همه اعضا را برآورده کنند. این پاسخ می‌تواند یک اقدام سریع یا یک حرکت آهسته و ملایم باشد. در اینجا چند مثال آورده شده است:
فرار به سمت امنیت: وقتی سیگنالی مانند پارس بلند یا صدای هشدار ناگهانی از یک پرنده، وجود یک شکارچی در نزدیکی را هشدار می‌دهد، اعضای خانواده می‌دانند که باید پنهان شوند یا فرار کنند. این واکنش سریع می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد. حتی یک تغییر کوچک در یک سیگنال می‌تواند باعث تغییر بزرگی در نحوه رفتار سایر اعضای خانواده شود.
دور هم جمع شدن: در بسیاری از خانواده‌های حیوانات، یک صدا یا حرکت خاص می‌تواند نشان دهد که زمان ملاقات فرا رسیده است. به عنوان مثال، یک سگ مادر ممکن است به آرامی پارس کند تا توله‌هایش را به سمت خود برگرداند. توله‌ها یاد می‌گیرند که گوش دهند و با نزدیک شدن پاسخ دهند.
یافتن غذا: در خانواده‌های زنبور عسل، رقص دم‌جنبانی علامتی است که به سایر زنبورها می‌گوید کجا پرواز کنند. پاسخ این است که بسیاری از زنبورها برای جمع‌آوری شهد، کندو را ترک می‌کنند. بدون این علامت و پاسخ واضح، همکاری زنبورها برای یافتن غذا بسیار دشوار خواهد بود.
دلداری دادن به دیگران: وقتی حیوانی در خانواده آسیب دیده یا ترسیده است، نشانه‌های دلداری و مراقبت به آرام کردن اوضاع کمک می‌کند. لمس ملایم یکی از اعضای خانواده می‌تواند نشانه‌ای قوی از حمایت باشد. این واکنش فیزیکی و عاطفی باعث می‌شود همه افراد خانواده احساس امنیت بیشتری کنند.
سیگنال‌ها و پاسخ‌ها مانند چسبی هستند که خانواده حیوانات را در کنار هم نگه می‌دارند. آنها به حیوانات کمک می‌کنند تا:
تصور کنید که شما و دوستانتان در حال بازی هستید. وقتی کسی فریاد می‌زند «برو!»، همه شما شروع به دویدن می‌کنید. اگر کسی فریاد بزند «ایست!»، همه شما خشکتان می‌زند. به عبارت ساده، شما از سیگنال‌ها و پاسخ‌ها استفاده می‌کنید. خانواده‌های حیوانات نیز همین کار را انجام می‌دهند. سیگنال‌های آنها به آنها کمک می‌کند تا به عنوان یک تیم عالی کار کنند.
کودکان می‌توانند با تماشای حیوانات چیزهای زیادی در مورد سیگنال‌ها و پاسخ‌ها یاد بگیرند. در اینجا چند ایده برای دیدن ارتباط طبیعت ارائه شده است:
با یادگیری از حیوانات، کودکان می‌توانند درک کنند که سیگنال‌ها در اطراف ما وجود دارند. این سیگنال‌ها به خانواده‌های حیوانات کمک می‌کنند تا از یکدیگر مراقبت کنند، از خود محافظت کنند و غذا پیدا کنند. درست همانطور که شما از کلمات یا اعمال ساده برای صحبت با دوستان و خانواده خود استفاده می‌کنید، حیوانات نیز از سیگنال‌ها برای به اشتراک گذاشتن پیام‌های مهم استفاده می‌کنند.
دانشمندان سیگنال‌های حیوانات را مطالعه می‌کنند تا درباره طبیعت بیشتر بیاموزند. آنها نحوه رفتار حیوانات را مشاهده می‌کنند و سیگنال‌های آنها را ثبت می‌کنند. این تحقیق به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چرا حیوانات به روش‌های خاصی عمل می‌کنند. گاهی اوقات، دانشمندان از این اطلاعات برای کمک به حفاظت از گونه‌های در معرض خطر استفاده می‌کنند. وقتی آنها می‌دانند که حیوانات چگونه سیگنال می‌دهند و پاسخ می‌دهند، می‌توانند مناطقی امن ایجاد کنند که حیوانات کمتر در معرض خطراتی مانند آلودگی یا گرسنگی قرار گیرند.
برای مثال، اگر گروهی از پرندگان وقتی یک شاهین نزدیکشان است با صدای بلند آواز می‌خوانند، دانشمندان می‌توانند با نظارت بر این سیگنال‌ها از آن منطقه محافظت کنند. این بدان معناست که اگر کسی زنگ خطر را زود بشنود، بسیاری از پرندگان می‌توانند در امان باشند. همچنین، یادگیری در مورد ارتباط حیوانات می‌تواند به ما در طراحی راه‌های بهتر برای کار تیمی کمک کند. در زندگی روزمره خود، می‌بینیم که ارتباط واضح چقدر مهم است. چه در مدرسه، چه در خانه یا در زمین بازی، ایده‌های مشابه به ما کمک می‌کنند تا با خوشحالی با هم کار کنیم.
خانواده‌های حیوانات به ما می‌آموزند که هر سیگنالی هدفی دارد و هر پاسخی مهم است. از حرکت آرام یک گوزن گرفته تا صدای بلند یک طوطی، سیگنال‌ها و پاسخ‌ها بخش طبیعی زندگی هستند. وقتی این سیگنال‌ها را در طبیعت می‌بینید، می‌توانید کمی دانشمند باشید و سعی کنید حدس بزنید که منظور آنها چیست. هر حیوانی راهی برای گفتن دارد: "من اینجا هستم و به کمک شما نیاز دارم!"
ارتباط واضح در هر خانواده‌ای کلیدی است. در خانواده‌های حیوانات، حتی کوچکترین علامت می‌تواند به معنای تغییر بزرگی باشد. وقتی علامت‌ها ساده و واضح باشند، برای هر عضو خانواده آسان‌تر است که بداند چه کاری باید انجام دهد. این شبیه به این است که وقتی با دوستانتان صحبت می‌کنید، باید واضح صحبت کنید. اگر فریاد بزنید "مواظب باشید!" همه می‌دانند که باید با دقت تماشا کنند. وقتی حیوانات علامت می‌دهند، هر عضو با دقت گوش می‌دهد تا بتواند یکدیگر را در امان نگه دارد.
گاهی اوقات، سیگنال‌ها آموخته می‌شوند. حیوانات کوچک اغلب والدین خود را تماشا می‌کنند تا ببینند چگونه عمل می‌کنند. آنها یاد می‌گیرند که یک صدا یا حرکت خاص به معنای چیز خاصی است. به عنوان مثال، یک توله سگ جوان تفاوت بین پارس کردن با خوشحالی و پارس کردن با عصبانیت را یاد می‌گیرد. با گذشت زمان، توله سگ می‌فهمد که چگونه به هر سیگنال واکنش نشان دهد. این فرآیند یادگیری ساده مشابه نحوه یادگیری کودکان در خانه و مدرسه است.
همه حیوانات به یک شکل علامت نمی‌دهند. بسیاری از خانواده‌های حیوانات علائم خاص خود را دارند. بیایید به چند مثال دیگر نگاه کنیم:
ماهی: بعضی از ماهی‌ها از تغییر رنگ به عنوان سیگنال استفاده می‌کنند. رنگ روشن ممکن است به این معنی باشد که ماهی آماده جفت‌گیری است. رنگ‌های محو ممکن است نشانه‌ای از پنهان شدن ماهی از شکارچی باشد. این تغییرات مانند پیام‌های مخفی هستند که فقط ماهی‌های دیگر آنها را می‌فهمند.
حشرات: به غیر از زنبورها و مورچه‌ها، بسیاری از حشرات از سیگنال‌های شیمیایی استفاده می‌کنند. یک پروانه ممکن است عطری روی یک گل بگذارد و به پروانه‌های دیگر بگوید که آن گل مکان مناسبی برای نوشیدن شهد است. حتی موجودات کوچک هم روش‌های ارتباطی بزرگی دارند!
پستانداران: در بسیاری از خانواده‌های پستانداران، زبان بدن مهم است. به این فکر کنید که یک میمون مادر چگونه فرزندش را در آغوش می‌گیرد. نحوه حرکت او و صداهای آرامی که تولید می‌کند به نوزاد می‌گوید که در امان است. به همین ترتیب، گروهی از حیوانات وحشی، مانند گرگ‌ها، هنگام شکار یا دفاع از قلمرو خود از ترکیبی از زوزه کشیدن و حالت‌های بدن برای همکاری استفاده می‌کنند.
هر نوع حیوانی سیگنال‌هایی دارد که مخصوص خودش ساخته شده است. این سیگنال‌ها به آنها کمک می‌کنند تا در خانه‌های طبیعی خود زنده بمانند و رشد کنند. حتی اگر سیگنال‌ها بسیار متفاوت به نظر برسند یا به نظر برسند، ایده یکسان است: به اشتراک گذاشتن اطلاعات مهم با اعضای خانواده.
وقتی این سیگنال‌ها را مطالعه می‌کنیم، شروع به درک چیزهای زیادی در مورد دنیای طبیعی خود می‌کنیم. دانشمندان از دانش ما در مورد سیگنال‌های حیوانات به دلایل عملی زیادی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال:
حیوانات همچنین ما را به برقراری ارتباط خوب الهام می‌بخشند. وقتی روش‌های ملایمی را که کانگوروها، فیل‌ها یا حتی مورچه‌های کوچک با یکدیگر صحبت می‌کنند می‌بینید، به یاد داشته باشید که پیام‌های واضح به همه کمک می‌کند تا با هم همکاری کنند. سیگنال‌های خوب و پاسخ‌های دقیق به خانواده‌های حیوانات و خانواده‌های انسانی کمک می‌کند تا یکدیگر را دوست داشته باشند، از آنها مراقبت کنند و از یکدیگر حمایت کنند.
در این درس، آموختیم که سیگنال‌ها پیام‌هایی هستند که حیوانات برای صحبت با یکدیگر از آنها استفاده می‌کنند. این پیام‌ها می‌توانند به شکل صدا، تصویر، بو یا لمس باشند. خانواده‌های حیوانات از این سیگنال‌ها برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات مهم مانند موارد زیر استفاده می‌کنند:
ما چندین نوع سیگنال را بررسی کردیم: سیگنال‌های بصری مانند حرکات و تغییر رنگ؛ سیگنال‌های شنیداری مانند پارس کردن و جیرجیر کردن؛ سیگنال‌های شیمیایی مانند فرومون‌های حشرات؛ و سیگنال‌های لمسی مانند لمس کردن یا لیسیدن. هر نوع سیگنال نقش بسیار مهمی در حفظ ارتباط خانواده‌های حیوانات ایفا می‌کند. وقتی حیوانی سیگنالی می‌فرستد، سایر اعضای خانواده به دقت گوش می‌دهند و پاسخ می‌دهند. آنها ممکن است به سمت مکانی امن بدوند، دور هم جمع شوند یا آرامش ایجاد کنند.
ما همچنین دیدیم که ارتباط واضح در همه خانواده‌ها ارزشمند است. همانطور که شما هنگام صحبت با خانواده و دوستانتان از کلمات مهربان و اعمال محتاطانه استفاده می‌کنید، حیوانات نیز از سیگنال‌های خود به روش‌هایی استفاده می‌کنند که به آنها کمک می‌کند زنده بمانند و در کنار هم شاد باشند. دانشمندان از تماشای سیگنال‌های حیوانات درس‌های زیادی می‌آموزند و به آنها در محافظت از طبیعت کمک می‌کنند و حتی الهام‌بخش فناوری‌های جدید هستند.
به یاد داشته باشید، سیگنال‌ها و پاسخ‌ها مانند یک زبان در طبیعت هستند. آنها داستان‌هایی از هشدار، مراقبت و همکاری را روایت می‌کنند. وقتی از حیوانات یاد می‌گیریم، می‌آموزیم که چقدر مهم است که احساسات خود را به روشنی به اشتراک بگذاریم و با دقت به یکدیگر گوش دهیم.
این درس نشان می‌دهد که اگرچه حیوانات مانند انسان‌ها صحبت نمی‌کنند، اما روشی زیبا و ساده برای برقراری ارتباط دارند. سیگنال‌های آنها زندگی‌شان را آسان‌تر می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا به عنوان خانواده با هم همکاری کنند. با درک این سیگنال‌ها، می‌توانید ببینید که طبیعت چقدر شگفت‌انگیز است و حتی ممکن است یاد بگیرید که چگونه خودتان ارتباط بهتری برقرار کنید.
