کلمات، اجزای سازنده زبان ما هستند. آنها به ما کمک می‌کنند صحبت کنیم، بنویسیم و افکارمان را به اشتراک بگذاریم. امروز، درباره کلماتی یاد خواهیم گرفت که بخش‌های اضافی به ابتدا یا انتهای آنها اضافه شده است. این بخش‌های اضافی پیشوند و پسوند نامیده می‌شوند. آنها به تغییر معنی یک کلمه کمک می‌کنند و زبان ما را هیجان‌انگیزتر می‌کنند.
کلمه پایه، کلمه ساده‌ای است که با آن شروع می‌کنیم. این کلمه بدون هیچ بخش اضافی در ابتدا یا انتها است. برای مثال، در کلمه happy ، کلمه "happy" کلمه پایه است. وقتی بخش اضافی un- را به ابتدای آن اضافه می‌کنیم، می‌شود "nappy" . بخش اضافی معنی کلمه پایه را تغییر می‌دهد.
مثال دیگر کلمه play است. وقتی پسوند -ing را به انتها اضافه می‌کنیم، تبدیل به playing می‌شود. کلمه پایه ثابت می‌ماند، اما قسمت اضافه شده به ما می‌گوید که عمل اکنون در حال انجام است.
پیشوند گروهی از حروف است که در ابتدای یک کلمه پایه اضافه می‌شود. این پیشوند قبل از کلمه می‌آید و معنی آن را تغییر می‌دهد. برای مثال، پیشوند un- به معنی «نه» است. وقتی un- را به کلمه پایه happy اضافه می‌کنیم، به unpleasant تغییر می‌کند که به معنی «ناخوشایند» است.
پیشوند رایج دیگر re- است. پیشوند re- به معنی «دوباره» است. وقتی re- را به کلمه play اضافه می‌کنید، replay به دست می‌آید. این به شما می‌گوید که دوباره بازی می‌کنید یا کاری را یک بار دیگر انجام می‌دهید.
پیشوندهای زیادی وجود دارند که می‌توانند معنی یک کلمه را تغییر دهند. برای مثال، پیشوند mis- به معنی «اشتباه» است. وقتی mis- را به understand وصل می‌کنید، به misunderstand می‌رسید که به معنی فهمیدن چیزی به روش اشتباه است. استفاده از پیشوندها می‌تواند به شما در کشف معنی کلمات جدید و واضح‌تر کردن گفتارتان کمک کند.
پسوند گروهی از حروف است که به انتهای یک کلمه پایه اضافه می‌شود. این پسوند بعد از کلمه می‌آید و معنی یا نقش آن را در جمله تغییر می‌دهد. برای مثال، پسوند -ing به افعال اضافه می‌شود تا نشان دهد که عملی در حال حاضر در حال انجام است. وقتی به کلمه پایه play اضافه می‌شود، کلمه به playing تبدیل می‌شود.
مثال دیگر پسوند -ful است. پسوند -ful به معنی «پر از» چیزی است. وقتی -ful را به کلمه پایه care اضافه می‌کنید، کلمه تبدیل به careful می‌شود. این به ما می‌گوید که کسی پر از دقت است یا دارد دقت می‌کند.
همچنین می‌توانید پسوند -less را به معنی «بدون» اضافه کنید. برای مثال، وقتی -less را به hope اضافه می‌کنید، کلمه hopeless به دست می‌آید. این به معنی «بدون امید» است. پسوندها همچنین می‌توانند نقش دستوری یک کلمه را تغییر دهند. برای مثال، با اضافه کردن -ness به happy ، کلمه happiness به دست می‌آید که یک صفت را به اسمی تبدیل می‌کند که یک احساس یا حالت را نشان می‌دهد.
در اینجا چند پیشوند رایج و معنی آنها آورده شده است:
وقتی این پیشوندها را می‌بینید، مفهومی را که به همراه دارند به خاطر بسپارید. آنها شما را در درک معنای کل کلمه راهنمایی می‌کنند. این امر خواندن و صحبت کردن را آسان‌تر و سرگرم‌کننده‌تر می‌کند.
به همین ترتیب، در اینجا چند پسوند رایج و معانی آنها آمده است:
پسوندها با توصیف یک عمل، حالت، کیفیت یا عدد به ما کمک می‌کنند تا بدانیم کلمه درباره چیست. آنها کلمات ما را جزئی‌تر و جالب‌تر می‌کنند.
وقتی پیشوند یا پسوندی اضافه می‌کنید، معنی کلمه اصلی را تغییر می‌دهید. این مانند اضافه کردن دستورالعمل‌های خاص به کلمه است. برای مثال، کلمه happy به معنی احساس خوب است. وقتی پیشوند un- را اضافه می‌کنید، به کلمه unpleasant تبدیل می‌شود و به معنی «ناخوشحال» تغییر می‌کند.
به همین ترتیب، کلمه play وقتی پسوند -ing اضافه می‌شود، به playing تبدیل می‌شود. این به ما می‌گوید که عملی در آن لحظه در حال انجام است. با تشخیص این بخش‌های اضافی، می‌توانید بفهمید که یک کلمه سعی دارد چه چیزی را به شما بگوید.
مثال دیگر کلمه hope است. اگر به hope کلمه -less را اضافه کنیم، به hopeless تبدیل می‌شود که به معنی بدون امید است. یا اگر -ful را اضافه کنیم، به hopeless تبدیل می‌شود که به معنی پر از امید است. توجه کنید که چگونه معنی تغییر می‌کند، حتی اگر قسمت ابتدایی کلمه ثابت بماند.
یادگیری پیشوندها و پسوندها هنگام خواندن و نوشتن بسیار مفید است. به شما کمک می‌کند معنی کلمات جدید را بفهمید، حتی اگر قبلاً آنها را ندیده باشید. وقتی اجزای یک کلمه را می‌فهمید، می‌توانید حدس بزنید که کل کلمه به چه معناست.
این دانش، داستان‌سرایی را جالب‌تر و نوشتن را واضح‌تر می‌کند. اگر بدانید که پیشوند re به معنای «دوباره» است، می‌توانید به سرعت بفهمید که redo به معنای «دوباره انجام دادن» است. به این ترتیب، لازم نیست هر بار که کلمه جدیدی می‌بینید از معلم یا دوستتان کمک بخواهید.
با دانستن پیشوندها و پسوندها، می‌توانید ایده‌های خود را نیز بهتر بیان کنید. می‌توانید یک کلمه را تغییر دهید تا با آنچه می‌خواهید بگویید مطابقت داشته باشد. این به نوشتار و گفتار شما قدرت می‌بخشد.
تصور کنید که کلمات مانند پازل هستند. کلمه پایه قطعه اصلی پازل است. پیشوندها و پسوندها قطعات اضافی هستند که تصویر را کامل می‌کنند. وقتی یک کلمه طولانی می‌بینید، سعی کنید آن را به اجزایش تقسیم کنید. ببینید آیا پیشوندها یا پسوندهای رایج را تشخیص می‌دهید یا خیر.
برای مثال، به کلمه‌ی redo نگاه کنید. می‌توانید آن را به پیشوند re و کلمه‌ی پایه‌ی do تقسیم کنید. پیشوند به شما می‌گوید که کاری دوباره انجام شده است. این روش خواندن را آسان‌تر و بسیار سرگرم‌کننده‌تر می‌کند.
مثال دیگر کلمه careless است. با تجزیه آن به کلمه پایه care و پسوند -less ، متوجه می‌شوید که به معنی "بدون مراقبت" است. این کار کارآگاهی با کلمات می‌تواند به شما کمک کند تا خواننده و نویسنده بهتری شوید.
شما می‌توانید با پیشوندها و پسوندها بسیار خلاق باشید. با یک کلمه ساده شروع کنید و ببینید چند کلمه جدید می‌توانید بسازید. برای مثال، کلمه work را در نظر بگیرید. با اضافه کردن پیشوند re- ، به rework تبدیل می‌شود که به معنی دوباره کار کردن روی چیزی است. با اضافه کردن پسوند -er ، کلمه به worker تبدیل می‌شود که در مورد شخصی که کار می‌کند به ما می‌گوید.
مثال جالب دیگر کلمه look است. وقتی پیشوند over- را اضافه می‌کنید، کلمه به ignore تبدیل می‌شود. بسته به موقعیت، ignore می‌تواند به معنای نظارت کردن یا متوجه نشدن چیزی باشد. گاهی اوقات کلمات ممکن است پیچیده به نظر برسند، اما تقسیم آنها به بخش‌های کوچک‌تر به شما کمک می‌کند جزئیات را ببینید.
هر بار که کلمه جدیدی کشف می‌کنید، سعی کنید ببینید آیا می‌توانید پیشوند یا پسوندی برای آن پیدا کنید. این کار دایره لغات شما را قوی‌تر کرده و مهارت‌های خواندن شما را بهبود می‌بخشد.
ما همیشه در مکالمات روزمره خود از پیشوندها و پسوندها استفاده می‌کنیم. آنها به ما در بیان احساسات، اعمال و توصیفات کمک می‌کنند. برای مثال، ممکن است از دوستی بشنوید که می‌گوید: «نقاشی‌ام را دوباره انجام خواهم داد.» پیشوند به شما می‌گوید که نقاشی یک بار دیگر انجام خواهد شد.
همچنین ممکن است کلماتی مانند محتاط یا بازیگوش را بشنوید. در هر یک از این کلمات، بخش‌های اضافی به ارائه جزئیات بیشتر در مورد عمل یا کیفیت کمک می‌کنند. این امر مکالمه را واضح‌تر و سرزنده‌تر می‌کند.
وقتی کتاب داستان می‌خوانید یا در کلاس به داستان‌ها گوش می‌دهید، به نحوه‌ی شکل‌گیری کلمات توجه کنید. توجه کنید که آیا یک کلمه پیشوند دارد یا پسوند، و سعی کنید بفهمید که چگونه معنی را تغییر می‌دهد. با انجام این کار، شما به یک کارآگاه کلمات هوشمند تبدیل می‌شوید.
یک راه برای درک بهتر کلمات، تقسیم آنها به بخش‌های کوچک‌تر است. یک کلمه بزرگ را مانند یک ساندویچ در نظر بگیرید. کلمه پایه ماده اصلی است، در حالی که پیشوند و پسوند، برش‌های نانی هستند که آن را در کنار هم نگه می‌دارند. وقتی قطعات را از هم جدا می‌کنید، می‌توانید ببینید که چگونه هر یک به کلمه طعم می‌دهد.
کلمه disappear را در نظر بگیرید. می‌توان آن را به پیشوند dis- و کلمه پایه appear تقسیم کرد. پیشوند dis- کلمه را به معنای «ظاهر نشدن» یا «ناپدید شدن» تغییر می‌دهد. درک این موضوع به شما کمک می‌کند تا بدانید کلمه در مورد چیست، حتی اگر در ابتدا جدید به نظر برسد.
گاهی اوقات، یک کلمه ممکن است هم پیشوند و هم پسوند داشته باشد. به عنوان مثال unhappiness را در نظر بگیرید. پیشوند un- کلمه را منفی می‌کند، کلمه پایه happy یک احساس را نشان می‌دهد و پسوند -ness آن را به اسم تبدیل می‌کند. این کلمه اکنون در مورد حالت عدم خوشحالی به ما می‌گوید. هر بخش از کلمه به شما سرنخ‌هایی در مورد معنی آن می‌دهد.
پسوندها می‌توانند نقش یک کلمه را در جمله تغییر دهند. آنها می‌توانند به ما نشان دهند که آیا عملی در حال حاضر، در گذشته در حال انجام است یا اینکه آیا کلمه یک احساس یا کیفیت را توصیف می‌کند. برای مثال، وقتی به کلمه jump پسوند -ing اضافه می‌کنیم، jumping را می‌گیریم که به این معنی است که عمل در حال حاضر در حال انجام است. از سوی دیگر، اضافه کردن -ed به jump باعث jumping می‌شود که نشان می‌دهد عمل در گذشته اتفاق افتاده است.
پسوندها همچنین می‌توانند صفت‌ها را به اسم تبدیل کنند. وقتی به kind -ness اضافه می‌کنید، kind به دست می‌آید، اسمی که نشان‌دهنده‌ی کیفیت مهربان بودن است. مثال دیگر brightness است که از صفت bright با پسوند -ness ساخته شده است که نور زیاد را توصیف می‌کند. این نشان می‌دهد که تغییرات کوچک در یک کلمه می‌تواند معانی و نقش‌های کاملاً جدیدی ایجاد کند.
به این ترتیب، پسوندها نه تنها به شما کمک می‌کنند تا معنی، بلکه ساختار جمله را نیز تغییر دهید. این به شما ابزارهای زیادی برای بیان ایده‌های مختلف در نوشتار و گفتارتان می‌دهد.
وقتی می‌خوانید یا گوش می‌دهید، مراقب پیشوندها و پسوندها باشید. این کار مثل حل کردن یک پازل سرگرم‌کننده هر روز است. اگر کلمه‌ای دیدید که طولانی یا پیچیده به نظر می‌رسد، سعی کنید قسمت‌های اضافی را تشخیص دهید. از خودتان بپرسید: «این پیشوند به چه معناست؟ این پسوند چه چیزی در مورد کلمه به من می‌گوید؟»
برای مثال، وقتی کلمه‌ای را می‌بینید که با in- یا im- شروع می‌شود، به یاد داشته باشید که این‌ها اغلب به معنای «نه» هستند. به طور مشابه، اگر کلمه‌ای را می‌بینید که به -ful یا -less ختم می‌شود، به این فکر کنید که آیا به معنای «پر از» یا «بدون» چیزی است. این مشاهده دقیق به شما کمک می‌کند تا کلمه را بهتر بفهمید و سرنخ‌هایی در مورد معنای آن به شما می‌دهد.
با تمرین این مهارت، شما خواننده‌ی بهتری و نویسنده‌ی قوی‌تری می‌شوید. هر کلمه‌ی جدیدی که یاد می‌گیرید، با درک اجزای آن، به یک رمز مخفی تبدیل می‌شود.
یادگیری پیشوندها و پسوندها نه تنها برای خواندن و نوشتن مفید است؛ بلکه در سایر موضوعات نیز مفید است. در علم، تاریخ و حتی هنر، بسیاری از کلمات به همین روش ساخته می‌شوند. برای مثال، در علم، ممکن است با کلماتی مانند inactive مواجه شوید که پیشوند in- به شما می‌گوید چیزی فعال نیست.
در تاریخ، ممکن است کلماتی مانند انقلاب (revolution) یا نوسازی (modernization) را بخوانید. پیشوند re- در کلمه revolution نشان می‌دهد که چیزی دوباره اتفاق افتاده یا در حال معکوس شدن است، در حالی که پیشوندها و پسوندهای دیگر نیز به توصیف وقایع و تغییرات در طول زمان کمک می‌کنند. شناخت این بخش‌ها، یادگیری ایده‌های بزرگ در همه موضوعات را آسان‌تر می‌کند.
وقتی از این مهارت‌ها در درس‌های مدرسه‌تان استفاده می‌کنید، به کلمات کتاب‌های درسی‌تان توجه کنید. در هر موضوعی، خواهید دید که درک اجزای سازنده‌ی کلمات می‌تواند به شما در یادگیری بیشتر و درک آنچه می‌خوانید کمک کند.
در زیر نکات مهمی که باید در مورد کلمات دارای پیشوند و پسوند به خاطر بسپارید، آورده شده است:
برای نگاه دقیق به کلمات در کتاب‌های داستان مورد علاقه‌تان وقت بگذارید. به قسمت‌های اضافی در ابتدا و انتهای کلمات توجه کنید. همانطور که بیشتر می‌خوانید، یاد خواهید گرفت که حتی کلمات دشوار را با تجزیه آنها به پیشوند، کلمه پایه و پسوند بفهمید.
به یاد داشته باشید، هر بار که یک کلمه جدید یاد می‌گیرید، یک بلوک ساختمانی جدید به مهارت‌های زبانی خود اضافه می‌کنید. بخش‌های اضافی - پیشوندها و پسوندها - مانند کدهای مخفی هستند که معنای بیشتری را آشکار می‌کنند. آنها به شما کمک می‌کنند تا بفهمید که آیا کسی اکنون کاری انجام می‌دهد، قبلاً کاری انجام داده است یا اینکه آیا یک کلمه در مورد یک کیفیت یا حالت به شما می‌گوید.
از کاوش در این بخش‌های کلمات لذت ببرید. هر چه بیشتر یاد بگیرید، خواندن و نوشتن شما قدرتمندتر خواهد شد. از آنچه در این درس آموخته‌اید استفاده کنید تا به یک خواننده‌ی با اعتماد به نفس و نویسنده‌ای خلاق تبدیل شوید. بگذارید عشق شما به کلمات، شما را در ادامه‌ی سفرتان در دنیای شگفت‌انگیز زبان راهنمایی کند!
