دایره یک شکل دو بعدی است که می توان آن را روی یک سطح صاف رسم کرد. دایره از نقاطی در صفحه معینی تشکیل شده است که در فاصله مساوی از نقطه ثابتی به نام مرکز قرار دارد.
A، B، C و D نقاطی هستند که روی دایره قرار دارند. O نشان دهنده مرکز دایره است. فاصله بین O و هر نقطه از دایره را شعاع دایره می گویند.
OA = OB = OD = OC = شعاع دایره
DB = AC = قطر دایره
قطر دو برابر شعاع دایره است. قطر هر خطی است که از مرکز دایره می گذرد و نقاط انتهایی آن روی دایره قرار می گیرد. محیط فاصله دور دایره است. می توانیم آن را محیط دایره بنامیم. قطر دایره ها را به دو قسمت مساوی به نام نیم دایره تقسیم می کند.
قوس یک خط منحنی است که بخشی از محیط است. AB، BC کمان هستند. بخشی از یک دایره که توسط دو شعاع یک دایره محصور شده است، بخش نامیده می شود. مهمترین بخش یک ربع است. ربع یک چهارم دایره است.
وتر پاره خطی است که دو نقطه از دایره را به هم می پیوندد. AB وتری است که دو نقطه از دایره A و B را به هم می پیوندد. BD که قطر دایره است طولانی ترین وتر دایره است. هر وتر یک دایره را به دو قسمت تقسیم می کند که به آن قطعه می گویند. کوچکتر را قطعه فرعی و بزرگتر را قطعه اصلی می نامند.
محیط و مساحت 
R = شعاع، D = قطر، C = محیط
اگر R شعاع باشد، قطر دایره 2 X R است.
محیط دایره را محیط آن می گویند . محیط را می توان با استفاده از فرمول 2 X π XR محاسبه کرد، که در آن π = 3.14 است
مساحت یک دایره را می توان با استفاده از فرمول A = π XR 2 که π = 3.14 محاسبه کرد
زاویه مرکزی زاویه ای است که راس آن مرکز دایره و اضلاع آن شعاع دایره است. یک دایره کامل در مرکز زاویه 360 درجه ایجاد می کند. یک دایره را می توان به قسمت های کوچکتر به نام قوس تقسیم کرد. کمان ها به قوس های کوچک (زاویه مرکزی < 180 درجه)، کمان های اصلی (زاویه مرکزی بین 180 درجه و 360 درجه) و نیم دایره (زاویه مرکزی = 180 درجه) تقسیم می شوند.
سکانت خطی است که یک دایره را دقیقاً در دو نقطه قطع می کند. یک خط مماس دایره را دقیقاً در یک نقطه قطع می کند و نقطه ای که محل تقاطع است نقطه مماس نامیده می شود.
