همه ما مراحل رشد جنین را طی کردیم. در پایان این درس، رشد جنین را از اولین سلول‌ها تا بلاستوسیست توصیف می‌کنید و جزئیات کاملی در مورد ساختارها، رشد جنین انسان در مراحل مختلف درک خواهید کرد.
جنین اولین مرحله در رشد یک تخمک بارور شده (زیگوت) یک ارگانیسم یوکاریوتی چند سلولی دیپلوئید است. این اصطلاح برای هر حیوان یا گیاهی است، از اولین تقسیم سلولی تا زمان تولد، یا جوجه کشی، یا جوانه زدن در گیاهان.
در انسان تا حدود هشت هفته پس از لقاح، جنین نامیده می شود و از آن زمان تا زمان تولد، جنین نامیده می شود. رشد جنین را جنین زایی و به مطالعه رویان جنین شناسی می گویند.
به طور کلی در موجوداتی که از طریق جنسی تولید مثل می کنند، زیگوت به جنین تبدیل می شود. زیگوت یک سلول منفرد است که در نتیجه لقاح سلول تخمک ماده توسط سلول اسپرم نر ایجاد می شود. یک زیگوت نیمی از DNA را از هر دو والدین دریافت کرده است. در برخی از پروتیست ها، حیوانات و گیاهان، زیگوت از طریق میتوز شروع به تقسیم می کند که منجر به تولید ارگانیسمی می شود که چند سلولی است. این منجر به جنین می شود.
رشد جنین از زیگوت طی مراحل خاصی از اندام زایی، بلاستولا و گاسترولا صورت می گیرد.
مرحله اول مرحله بلاستولا است. مشخصه آن یک حفره پر از مایع است که به آن بلاستوکول گفته می شود. در اطراف این کره ای از سلول ها قرار دارد که به آنها بلاستومر می گویند. در پستاندارانی که جفت دارند، لقاح تخمک در لوله فالوپ انجام می شود که از طریق آن به داخل رحم حرکت می کند. کلمه جنین برای اشاره به مرحله پیشرفته‌تر رشد جنین استفاده می‌شود که تا زمان جوجه‌آوری یا تولد نوزاد ادامه می‌یابد. این از هفته یازدهم بارداری در انسان رخ می دهد. با این حال، در حیوانات، رشد تخم‌ها در خارج از بدن مادر اتفاق می‌افتد که در تمام طول رشد خود، جنین نامیده می‌شوند. به عنوان مثال، جنین جوجه بدون توجه به مرحله رشد آنها به عنوان جنین جوجه نامیده نمی شود.
در مرحله دوم، گاسترولاسیون ، سلول های بلاستولا تحت فرآیندهای هماهنگ تقسیم سلولی قرار می گیرند. به غیر از فرآیند تقسیم سلولی، آنها همچنین تحت فرآیندهای دیگری مانند تهاجم و همچنین مهاجرت قرار می گیرند که منجر به تشکیل دو یا سه لایه بافت می شود. هنگامی که دو لایه تشکیل می شود به آن دیپلوبلاستیک و هنگامی که سه لایه تشکیل می شود به آن تریپلوبلاستیک می گویند. در موجوداتی که تری پلوبلاستیک هستند، لایه های زاینده آندودرم، مزودرم و اکتودرم هستند. موقعیت و آرایش لایه زاینده، بسیار خاص گونه است، اما این بستگی به نوع جنین تولید شده دارد. یک جمعیت سلولی جنینی خاص در مهره داران وجود دارد که به آنها تاج عصبی گفته می شود. اکنون پس از پیشنهاد، چهارمین لایه جوانه زن است. اعتقاد بر این است که در تکامل ساختار سر اهمیت داشته است.
در مرحله سوم، اندام زایی، برهمکنش های سلولی و مولکولی بین لایه های زاینده، همراه با پتانسیل رشد سلول ها، توانایی پاسخگویی، منجر به تمایز بیشتر انواع سلول هایی می شود که مختص اندام هستند. به عنوان مثال، در فرآیند نوروژنز، یک زیرجمعیت اکتودرم از سلول ها تمایز می یابد و به اعصاب محیطی، نخاع و مغز تبدیل می شود. زیست شناسی مدرن به دنبال درک پایه مولکولی برای همه انواع اندام زایی از جمله غضروف (تشکیل غضروف)، استخوان سازی (تشکیل استخوان)، میوژنز (تشکیل عضله) و رگزایی (تشکیل رگ های خونی جدید از رگ های خونی از قبل موجود) است.
