HET OUDE ROME.
In de geschiedschrijving, de term oude Rome verwijst naar de Romeinse beschaving sinds de oprichting van Rome (een Italiaanse stad) in de 8 ste eeuw voor Christus tot de ineenstorting van het West-Romeinse Rijk rond de 5e eeuw na Christus, rond de Romeinse Koninkrijk, Romeinse Rijk en de Romeinse Republiek tot de val van het westerse rijk. Het begin van de beschaving was in de vorm van een cursieve nederzetting op het Italiaanse schiereiland, dat rond 753 voor Christus werd gesticht, later uitgroeide tot de stad Rome en later zijn naam gaf aan het rijk waarover het regeerde.
Het Romeinse rijk groeide en breidde zich uit tot een van de grootste rijken in de antieke wereld. Dit rijk werd echter nog steeds geregeerd vanuit de stad, die een geschatte bevolking van 50 tot 90 miljoen had, wat 20% van de wereldbevolking vertegenwoordigde. Het is ook bekend dat het rond 117 na Christus een gebied van 5,0 miljoen vierkante kilometer besloeg.
DE GEBIEDEN VAN DE ROMEINSE BESCHAVING.
HOOFDSTAD
De hoofdstad was Rome. Er waren echter verschillende andere hoofdsteden tijdens het late rijk, enkele van deze belangrijke hoofdsteden om op te merken zijn Ravenna en Constantinopel. De gemeenschappelijke taal was Latijn.
REGERING
Enkele van de belangrijke data om op te letten zijn:
De Romeinse staat evolueerde in zijn vele eeuwen van bestaan van een monarchie naar een Klassieke Republiek en later naar een steeds autocratischer semi-electief rijk. Door assimilatie en verovering nam het uiteindelijk de dominantie over de Noord-Afrikaanse kust en de meeste delen van West-Europa, de Krim, de Balkan en zelfs de meeste delen van het Midden-Oosten. Het is meestal gegroepeerd in de klassieke oudheid samen met het oude Griekenland, en hun culturen en samenlevingen die vergelijkbaar zijn, worden de Grieks-Romeinse wereld genoemd.
De oude beschaving van Rome heeft een grote bijdrage geleverd aan de moderne taal, technologie, religie, samenleving, politiek, recht, oorlogvoering, kunst, literatuur, techniek en architectuur. Het leger van Rome werd uitgebreid en geprofessionaliseerd en er werd een regeringssysteem gecreëerd, de res publica genaamd, dat de inspiratie vormde voor de moderne republieken zoals Frankrijk en de Verenigde Staten. Het leverde grote architectonische en technologische hoogstandjes, zoals de aanleg van een uitgebreid systeem van wegen en aquaducten, en de bouw van grote paleizen, openbare voorzieningen en monumenten.
In de periode tussen 66 en 63 voor Christus veroverde generaal Pompeius een meerderheid van het Midden-Oosten. Ondanks het succes van Pompeius in de oorlog, besliste de Senaat in 60 voor Christus dat Pompeius de macht moest delen met Julio Caesar. In 48 voor Christus versloeg Caesar Pompeius, maar werd later vermoord in 44 voor Christus.
Het Romeinse Rijk bereikte zijn territoriale hoogtepunt onder Trajanus. Het strekte zich uit van het Middellandse-Zeegebied tot de stranden van de Noordzee in het noorden, tot de kusten van de Kaspische Zee en de Rode Zee in het oosten.
Het rijk viel tijdelijk uiteen tijdens de crisis van de derde eeuw.
