گوش دادن به عمل توجه شما به عمل یا صدا گفته می شود. در طول فرآیند گوش دادن، فرد آنچه را که دیگران می گویند می شنود و تلاش می شود تا معنای آنچه گفته می شود را درک کند. کنش گوش دادن به فرآیندهای رفتاری، شناختی و عاطفی پیچیده نیاز دارد. انگیزه گوش دادن به دیگران بخشی از فرآیند عاطفی است. فرآیند شناختی شامل درک، تفسیر محتوا و توجه به پیام است. فرآیندهای رفتاری شامل پاسخ کلامی یا غیرکلامی یا هر دو به یک پیام است.
گوش دادن با اطاعت متفاوت است. این امر از آنجا ناشی می شود که اگر شخصی اطلاعاتی را دریافت کند و آن را درک کند، اما تصمیم بگیرد مانع آن نشود، با وجود اینکه نتیجه مورد نیاز گوینده نبوده، گوش داده است. در حین گوش دادن، شنونده ای است که به تولید کننده صدا گوش می دهد. رولان بارت، نشانه شناس، تفاوت بین شنیدن و گوش دادن را توصیف کرد. او استدلال کرد که گوش دادن به یک عمل روانی اشاره دارد در حالی که شنیدن به یک پدیده فیزیولوژیکی اشاره دارد. گفته می شود که عمل گوش دادن یک انتخاب است. این یک عمل تفسیری است که کسی برای درک و معنا بخشیدن به چیزی که شنیده انجام می دهد.
راه هایی که شخص می تواند به آن گوش دهد.
رولان بارت استدلال کرد که درک گوش دادن در سه سطح است: درک، رمزگشایی و هشدار. درک به فرد در شناخت تولید صدا و نحوه تأثیر شنونده از صدا کمک می کند.
اولین سطح گوش دادن، هشدار است. این به تشخیص نشانه های صدای محیطی اشاره دارد. این به این معنی است که مکان های خاصی صداهای خاصی دارند که با آنها مرتبط است. مثال: یک صنعت صدای خاصی تولید می کند که با آن صنعت مرتبط است بنابراین آن را آشنا می کند. نفوذ یا تولید صدایی ناآشنا به اپراتور از خطر احتمالی مانند خرابی سیستم هشدار می دهد.
سطح دوم گوش دادن رمزگشایی است. این به تشخیص الگوها در هنگام تفسیر صداها اشاره دارد. مثال: صدای مادر که به کودک هشدار می دهد که مادر در خانه است. برخی نشانه های صوتی مانند صدای جیر جیر کلیدها به کودک هشدار می دهد.
درک آخرین سطح گوش دادن است. این به دانستن روشی است که آنچه می گوید بر دیگران تأثیر می گذارد. این شکل از گوش دادن در روانکاوی بسیار حیاتی است. روانکاوی به مطالعه ذهن ناخودآگاه اشاره دارد. بارت استدلال می کند که روانکاوان باید قضاوت خود را کنار بگذارند در حالی که به آنچه بیمارشان می گوید گوش می دهند تا بتوانند با بیماران ناخودآگاه خود به شیوه ای بی طرفانه ارتباط برقرار کنند. به همین ترتیب، شنوندگان باید برای گوش دادن به دیگران قضاوت خود را کنار بگذارند.
سه سطح مختلف در یک خط عمل می کنند و در مواقعی در یک زمان رخ می دهند. سطح دوم و سطح سوم در بسیاری از موارد با هم همپوشانی دارند.
گوش دادن فعال
این به گوش دادن به آنچه چیزی برای گفتن دارد و همچنین فرآیند تلاش برای درک آنچه گوینده می گوید اشاره دارد. به سادگی به عنوان داشتن مهارت های خوب گوش دادن توصیف می شود. این شامل این است که گوینده با دقت، بدون وقفه و بدون قضاوت باشد.
