قرون وسطی یک دوره زمانی در تاریخ اروپا است. این یک دوره طولانی از تاریخ از 500 پس از میلاد تا 1500 پس از میلاد بود. قرون وسطی از سقوط امپراتوری روم تا ظهور امپراتوری عثمانی را در بر می گیرد. قرون وسطی به این دلیل نامیده می شود که زمان بین سقوط امپراتوری روم و آغاز اروپای مدرن اولیه است. این دوره همچنین به عنوان عصر قرون وسطی، قرون تاریک یا عصر ایمان (به دلیل ظهور مسیحیت و اسلام) شناخته می شود. هنگامی که به طور محدود استفاده می شود، اصطلاح "عصر تاریک" تنها به دوره بسیار اولیه، از 476 تا 800 (زمانی که شارلمانی پادشاه شد) اشاره دارد.
این زمان قلعه ها و دهقانان، اصناف و صومعه های کلیساها و جنگ های صلیبی بود. رهبران بزرگی مانند ژان آرک و شارلمانی بخشی از قرون وسطی و همچنین رویدادهای مهمی مانند طاعون سیاه و ظهور اسلام بودند.
وقتی مردم از اصطلاحات قرون وسطی، قرون وسطی و قرون تاریک استفاده می کنند، عموماً به همان دوره زمانی اشاره می کنند. قرون تاریک معمولاً به نیمه اول قرون وسطی از 500 تا 1000 بعد از میلاد اطلاق می شود.
پس از سقوط امپراتوری روم، بسیاری از فرهنگ و دانش روم از بین رفت. این شامل هنر، فناوری، مهندسی و تاریخ بود. مورخان چیزهای زیادی درباره اروپا در دوران امپراتوری روم می‌دانند، زیرا رومی‌ها سوابق بسیار خوبی از تمام اتفاقات داشتند. با این حال، زمان پس از رومیان برای مورخان «تاریک» است، زیرا هیچ دولت مرکزی رویدادها را ثبت نکرده است. به همین دلیل است که مورخان این زمان را عصر تاریک می نامند.
اگرچه اصطلاح قرون وسطی سال‌های بین 500 تا 1500 را در سراسر جهان در بر می‌گیرد، این جدول زمانی بر اساس رویدادهایی به‌ویژه در اروپا در آن زمان است.
شاگرد - پسری که نزد یک استاد صنفی کار می کرد تا حرفه یا پیشه ای را بیاموزد.
بارون - فرمانروایی پایین تر از پادشاه در سیستم فئودالی، بارون بر منطقه ای از زمین به نام فیف حکومت می کرد. او در ازای زمین وفاداری خود را به پادشاه متعهد می‌کرد.
اسقف - یک رهبر در کلیسا، اسقف اغلب رهبر کلیسا در یک پادشاهی بود.
امپراتوری بیزانس - نیمه شرقی امپراتوری روم که یکی از قوی ترین امپراتوری های اروپایی در قرون وسطی بود. پایتخت آن قسطنطنیه بود.
مرگ سیاه - یک بیماری کشنده که در طول قرون وسطی در بسیاری از اروپا گسترش یافت. تخمین زده می شود که حداقل یک سوم کل مردم اروپا را کشته است.
قلعه - یک استحکامات دفاعی که در آن یک لرد یا پادشاه زندگی می کند. مردم محلی اگر مورد حمله قرار می گرفتند به قلعه فرار می کردند.
شارلمانی - شاه فرانک ها و اولین امپراتور روم مقدس، شارلمانی در طول سلطنت خود، بسیاری از اروپای غربی را متحد کرد.
جوانمردی - رمزی که شوالیه ها بر اساس آن متعهد شدند زندگی کنند. این شامل شرافت، شجاعت و محافظت از ضعیفان بود.
نشان اسلحه - نمادی که شوالیه ها روی سپر، پرچم و زره خود استفاده می کنند. به تشخیص یک شوالیه از دیگری کمک کرد.
جنگ های صلیبی - جنگ های مذهبی بین مسیحیان و مسلمانان برای کنترل سرزمین مقدس، به ویژه اورشلیم.
سیستم فئودالی - سیستم حکومتی که در آن پادشاه زمین را به اربابان و بارون های خود اختصاص می دهد. سپس اربابان و بارون ها وفاداری خود را به پادشاه متعهد می کردند و قول می دادند که از حکومت او محافظت کنند.
Fief - منطقه ای از زمین که توسط یک پادشاه به یک لرد یا بارون داده می شود تا حکومت کند.
فرانک - قبایل ژرمنی که در سرزمینی که فرانسه امروزی است ساکن شدند.
صنف - انجمنی از صنعتگران که بر یک حرفه یا حرفه خاص مانند کفش سازی یا پارچه بافی تمرکز می کردند.
Journeyman - یک شغل در یک صنف بالاتر از شاگرد، یک کارآموز برای یک استادکار کار می کرد و دستمزد می گرفت.
Keep - یک برج بزرگ در داخل یک قلعه که آخرین خط دفاعی در نظر گرفته می شد.
کیوان روس - امپراتوری که توسط وایکینگ ها در شهر کیف تأسیس شد. این پیشرو روسیه بود.
پادشاه - حاکم برتر در یک سلطنت.
شوالیه - جنگجوی سوار بر اسب و زره فلزی سنگین. به شوالیه‌ها زمین پاداش داده می‌شد و در صورت لزوم از پادشاه محافظت می‌کردند.
مگنا کارتا - سندی که توسط بارون هایش به جان پادشاه انگلستان تحمیل شد. می‌گفت که پادشاه فراتر از قانون نیست و مردم حق محاکمه عادلانه دارند.
مانور – مرکز زندگی در قرون وسطی، مانور خانه یا قلعه ارباب محلی بوده است.
خندق - خندقی در اطراف یک قلعه پر از آب.
صومعه - منطقه مذهبی یا گروهی از ساختمان ها که راهبان در آن زندگی می کردند. صومعه ها از سایر نقاط جهان جدا شده بودند تا راهبان بتوانند بر پرستش خدا تمرکز کنند. ابی نیز نامیده می شود.
استاد - بالاترین نقطه در یک صنف، یک استاد می تواند صاحب مغازه باشد و کارآموز و شاگرد استخدام کند.
صفحه - پسر جوانی که به عنوان خدمتکار یک شوالیه عمل می کند در حالی که آموزش می دهد تا روزی شوالیه شود.
Reconquista - جنگ هایی که در آن کشورهای مسیحی کنترل شبه جزیره ایبری (اسپانیا و پرتغال) را از مسلمانان مسلمان پس گرفتند.
رعیت - دهقانی که زمین را برای ارباب محلی کار می کرد. رعیت حقوق کمی داشت و کمی بهتر از برده بود.
Squire - یک شوالیه در حال تمرین، سرباز از زره و سلاح های شوالیه مراقبت می کند. او همچنین شوالیه را در نبرد همراهی می کرد.
واسال - کسی که با یک ارباب بیعت می کند.
وایکینگ ها - افرادی که از اسکاندیناوی در شمال اروپا آمده اند. وایکینگ ها در طول عصر وایکینگ ها (800-1066) به بسیاری از کشورهای اروپای شمالی حمله کردند.
