رکود بزرگ یک رکود اقتصادی شدید در سراسر جهان در دهه قبل از جنگ جهانی دوم بود. در ایالات متحده شروع شد اما به سرعت در بسیاری از نقاط جهان گسترش یافت. زمان رکود بزرگ در بین کشورها متفاوت بود، اما در بیشتر کشورها، از سال 1930 شروع شد و تا اواخر دهه 1930 یا اواسط دهه 1940 ادامه داشت. این طولانی ترین، عمیق ترین و گسترده ترین افسردگی قرن بیستم بود. بدترین سال های رکود بزرگ 1932 و 1933 بود.
متوسط درآمد خانواده در طول رکود بزرگ 40 درصد کاهش یافت. در این مدت بسیاری از مردم بیکار، گرسنه و بی خانمان بودند. در شهر، مردم در صف‌های طولانی در سوپ‌پزخانه‌ها می‌ایستند تا لقمه‌ای بخورند. در این کشور، کشاورزان در غرب میانه با مشکل مواجه شدند، جایی که یک خشکسالی بزرگ، خاک را به گرد و غبار تبدیل کرد و باعث طوفان های گرد و غبار بزرگ شد.
بازی رومیزی "Monopoly" که برای اولین بار در دهه 1930 در دسترس قرار گرفت، محبوب شد زیرا بازیکنان می توانستند در طول انجام بازی ثروتمند شوند. "سه خوک کوچک" به عنوان نمادی از رکود بزرگ در نظر گرفته می شد، با گرگ نماینده افسردگی و سه خوک کوچک نماینده شهروندان معمولی بودند که در نهایت با همکاری یکدیگر موفق شدند.
در سال 1929، بیکاری حدود 3 درصد بود. در سال 1933، 25٪ بود که از هر 4 نفر یک نفر بیکار بود.
رکود بزرگ با سقوط بازار سهام در اکتبر 1929 آغاز شد. مورخان و اقتصاددانان دلایل مختلفی را برای رکود بزرگ از جمله خشکسالی، تولید بیش از حد کالاها، ورشکستگی بانک ها، سفته بازی سهام و بدهی مصرف کننده بیان می کنند.
دلایل رکود بزرگ به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است. هیچ دلیل واحدی وجود نداشت، اما چندین چیز هنگام کار با هم باعث شد آن اتفاق بیفتد. سیستم بانکی ضعیف، تولید بیش از حد کالاها، هزینه های بیش از حد و ترکیدن حباب اعتباری تنها برخی از دلایل بود. سقوط وال استریت در سال 1929 یکی از عوامل اصلی رکود بزرگ بود. این سقوط بازار سهام، ویرانگرترین سقوط در تاریخ ایالات متحده بود. در «سه‌شنبه سیاه»، 29 اکتبر 1929، بازار سهام 14 میلیارد دلار از دست داد و زیان آن هفته را به 30 میلیارد دلار رساند.
بیش از یک میلیارد دلار از سپرده های بانکی به دلیل بسته شدن بانک ها از بین رفت.
بازار سهام تقریباً 90 درصد از ارزش خود را بین سال‌های 1929 و 1933 از دست داد. 23 سال طول کشید تا بازار سهام به بالاترین سطح قبل از سقوط برسد.
با انتشار خبر سقوط بازار سهام، مشتریان برای برداشت پول خود به بانک های خود هجوم آوردند که باعث "فرار بانکی" فاجعه آمیز شد. افرادی که بسیار ثروتمند بودند هر چه داشتند از دست دادند و برخی خودکشی کردند. بسیاری از شرکت ها از کار افتادند و تعداد زیادی از مردم شغل خود را از دست دادند. در اوج افسردگی از هر 4 نفر یک نفر بیکار بود. بین سال‌های 1930 و 1935، نزدیک به 750000 مزرعه در اثر ورشکستگی یا فروش کلانتری از بین رفتند.
هربرت هوور در زمان شروع رکود بزرگ، رئیس جمهور ایالات متحده بود. بسیاری از مردم هوور را مقصر رکود بزرگ می دانستند. آنها حتی به نام او حلبی آبادهایی را که افراد بی خانمان در آن زندگی می کردند «هوورویل» نامیدند. در سال 1933، فرانکلین دی. روزولت به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. او به مردم آمریکا وعده "موافقت جدید" داد. پرزیدنت روزولت در «صد روز اول» ریاست جمهوری خود، 15 قانون اساسی را تصویب کرد.
نیو دیل مجموعه ای از قوانین، برنامه ها و سازمان های دولتی بود که برای کمک به کشور برای مقابله با رکود بزرگ وضع شد. این قوانین مقرراتی را برای بازار سهام، بانک ها و مشاغل وضع کردند. آنها به مردم کمک می کردند تا کار کنند و سعی می کردند به خانه و اطعام فقرا کمک کنند. بسیاری از این قوانین، مانند قانون تامین اجتماعی، امروزه نیز وجود دارند. نیو دیل حدود 100 اداره جدید دولتی و 40 آژانس جدید ایجاد کرد.
رکود بزرگ با شروع جنگ جهانی دوم به پایان رسید. اقتصاد زمان جنگ بسیاری از مردم را به کار بازگرداند و ظرفیت کارخانه ها را پر کرد.
رکود بزرگ میراثی ماندگار در ایالات متحده به جا گذاشت. قوانین نیو دیل نقش دولت را در زندگی روزمره مردم به میزان قابل توجهی افزایش داد. همچنین کارهای عام المنفعه با ساخت جاده ها، مدارس، پل ها، پارک ها و فرودگاه ها زیرساخت های کشور را ایجاد کردند.
کشاورزان معمولاً از اثرات شدید افسردگی های قبلی در امان بودند، زیرا حداقل می توانستند خود را تغذیه کنند. در طول رکود بزرگ، دشت های بزرگ نیز با خشکسالی و طوفان های گرد و غبار ضربه شدیدی خورد، به این کاسه گرد و غبار می گفتند.
سال ها چرای بی رویه همراه با خشکسالی باعث از بین رفتن علف ها شد. با افشای خاک سطحی، بادهای شدید کثیفی های سست را جمع کرده و در مسافت های طولانی حمل می کردند. طوفان های گرد و غبار محصولات را از بین برد و کشاورزان را بدون غذا یا چیزی برای فروش گذاشت.
کشاورزان کوچک به ویژه آسیب دیدند. حتی قبل از وقوع طوفان های گرد و غبار، اختراع تراکتور نیاز به نیروی انسانی در مزارع را به شدت کاهش داد. این کشاورزان کوچک معمولاً از قبل بدهکار بودند و برای بذر پول قرض می‌کردند و وقتی محصولشان وارد می‌شد آن را پس می‌دادند. وقتی طوفان گرد و غبار به محصولات آسیب می‌رساند، کشاورز کوچک نه تنها نمی‌توانست خود و خانواده‌اش را سیر کند، بلکه نمی‌توانست پول خود را پس بدهد. بدهی. سپس بانک ها وام مسکن را سلب می کنند و خانواده کشاورز بی خانمان، بیکار و فقیر خواهند بود.
میلیون ها نفر از منطقه Dust Bowl در غرب میانه مهاجرت کردند. حدود 200000 مهاجر به کالیفرنیا نقل مکان کردند.
