Vertrouwen kan typisch worden gedefinieerd als een situatie die wordt gekenmerkt door aspecten die zijn: de ene partij die bereid is risico's te nemen door te vertrouwen op de acties van de andere partij die bekend staat als de trustee, terwijl de eerste partij de trustor wordt genoemd: de situatie is gericht op de toekomst. De trustor geeft ofwel gedwongen of vrijwillig afstand van de controle over de uit te voeren acties van de trustee. Dit leidt er dus toe dat de vertrouwenspersoon onzeker is over de resultaten van andermans acties. De vertrouwenspersoon kan alleen verwachtingen bedenken en evalueren. De oorzaak van de onzekerheid bij de trustor vloeit voort uit het risico van schade of falen indien de trustee zich om de een of andere reden niet gedraagt zoals verwacht.
Vertrouwen kan worden toegeschreven aan de relatie tussen mensen en technologie; de toekenning van trust is een kwestie van geschil. Het internationale standpunt stelt dat vertrouwen kan worden toegeschreven aan de relatie die de mens heeft met complexe technologieën. Rationele reflectie leidt echter tot de afwijzing van het vermogen om op technologische artefacten te vertrouwen.
Een van de grootste uitdagingen waarmee de sociale wetenschappen momenteel worden geconfronteerd, is het heroverwegen van de manier waarop de snelle vooruitgang van technologie constructies als vertrouwen heeft beïnvloed. Dit is zeer waar, vooral in de informatietechnologie die het oorzakelijk verband in sociale systemen drastisch verandert.
De subtiliteiten van vertrouwen voor zover het de sociale wetenschappen betreft, is een onderwerp van voortdurend onderzoek. In de psychologie en sociologie wordt de mate waarin een partij een andere partij vertrouwt gebruikt als een maatstaf voor het geloof in de eerlijkheid, eerlijkheid of welwillendheid van een andere partij. Vertrouwen is de meest geschikte term om het geloof in de competentie van een andere partij te beschrijven. Mislukking van vertrouwen kan gemakkelijk worden vergeven als het wordt geïnterpreteerd als een gebrek aan competentie, anders dan het gebrek aan eerlijkheid of welwillendheid.
In de economie wordt vertrouwen vaak gezien als de betrouwbaarheid van transacties. In alle gevallen waarin vertrouwen een rol speelt, wordt van vertrouwen gezegd dat het een heuristische beslissingsregel is, die de mens in staat stelt de complexiteit aan te pakken die anders veel inspanning zou vergen, misschien onrealistisch in rationeel redeneren.
SOCIOLOGIE.
Sociologie houdt zich bezig met de rol en positie van vertrouwen in sociale systemen. De belangstelling voor dit vertrouwensgebied is sinds het begin van de jaren tachtig sterk gegroeid. Deze groei is ook gestimuleerd door de voortdurende veranderingen in de samenleving die worden gekenmerkt als postmoderniteit en laatmoderniteit.
Vertrouwen is een van de weinige sociale constructies; het is een element van de zogenaamde sociale realiteit. Het bestaat niet buiten onze visie op de ander. Het beeld kan denkbeeldig zijn of het kan echt zijn, maar het is verantwoordelijk voor het creëren van vertrouwen. Enkele van de andere constructies die vaak samen met deze constructie van vertrouwen worden besproken, zijn: macht, betekenis, risico, vertrouwen en controle. Vertrouwen is van nature toe te schrijven aan de relaties tussen sociale actoren, zowel individuen als groepen. Aangezien vertrouwen een sociaal construct is, wordt de discussie over de vraag of vertrouwen kan worden vertrouwd als valide beschouwd.
