جوی که زمین را احاطه کرده وزن دارد و هر چیزی را که در زیر آن قرار دارد را فشار می دهد. وزن هوای بالای یک ناحیه معین از سطح زمین را فشار اتمسفر می نامند. این یک عامل مهم بر آب و هوا و آب و هوای زمین است.
فشار اتمسفر را می توان با ابزاری به نام فشارسنج اندازه گیری کرد که به آن فشار هوا نیز می گویند. در فشارسنج، ستونی از جیوه در یک لوله شیشه ای با تغییر وزن جو بالا یا پایین می رود. هواشناسان فشار اتمسفر را با افزایش ارتفاع جیوه توصیف می کنند.
معمولاً با میلی بار اندازه گیری می شود
یک جو
فشار اتمسفر در ارتفاعات مختلف تغییر می کند. با کاهش فشار، میزان اکسیژن موجود برای تنفس نیز کاهش می یابد. در ارتفاعات بسیار بالا، فشار اتمسفر و اکسیژن موجود به حدی کم می شود که افراد ممکن است بیمار شوند و حتی بمیرند. بیشترین فشار در سطح دریا است که در آن چگالی مولکول های هوا بیشترین میزان را دارد.
کوهنوردان هنگام صعود به قله های بسیار مرتفع از اکسیژن بطری استفاده می کنند. آنها همچنین برای عادت کردن به ارتفاع زمان می برند زیرا حرکت سریع از فشار بالاتر به فشار پایین می تواند باعث بیماری رفع فشار شود. بیماری فشارزدایی که به آن "خم" نیز گفته می شود، برای غواصانی که خیلی سریع به سطح آب می آیند نیز مشکلی است.
هواپیما فشار مصنوعی در کابین ایجاد می کند تا مسافران هنگام پرواز راحت بمانند. با بالا رفتن از هواپیما، فشار اتمسفر کمتر از فشار هوای داخل گوش شما می شود. گوش‌های شما به این دلیل تکان می‌خورند که سعی می‌کنند فشار را برابر یا مطابقت دهند. همین اتفاق زمانی می افتد که هواپیما در راه است و گوش های شما باید با فشار جوی بالاتری سازگار شوند.
فشار اتمسفر نشانگر آب و هوا است. هنگامی که یک سیستم کم فشار وارد یک منطقه می شود، معمولاً منجر به ابری شدن، باد و بارش می شود. سیستم های پرفشار معمولاً منجر به آب و هوای منصفانه و آرام می شوند.
فشار هوای سطح دریا – بیشترین فشار هوایی که بر بدن ما فشار می آورد در سطح دریا است. دانشمندان از اصطلاح یک اتمسفر برای توصیف فشار در سطح دریا استفاده می کنند. فشار معمولی در سطح دریا 14.7 psi (پوند بر اینچ مربع) است. فشار معمولی در سطح دریا 29.9213 اینچ (760 میلی متر) بر روی فشارسنج ها است. این بدان معناست که در هر اینچ مربع از بدن ما. دلیل اینکه ما می‌توانیم دست‌هایمان را جلو و عقب ببریم این است که فشار با فشار داخل و خارج بدن ما نیز برابر است.
سیستم کم فشار که به آن فرورفتگی نیز می گویند، ناحیه ای است که فشار اتمسفر کمتر از ناحیه اطراف آن است. پایین‌ها معمولاً با بادهای شدید، هوای گرم و بالا بردن جو همراه است. در این شرایط، ارتفاعات معمولاً ابر، بارش و سایر آب و هوای متلاطم مانند طوفان‌های گرمسیری و طوفان‌ها را تولید می‌کنند.
مناطقی که در معرض فشار کم هستند، دمای شدید روزانه (روز در مقابل شب) و یا دمای شدید فصلی ندارند، زیرا ابرهای موجود بر روی چنین مناطقی تابش خورشیدی ورودی را به جو منعکس می کنند. در نتیجه، آنها نمی توانند در طول روز (یا در تابستان) به اندازه کافی گرم شوند و در شب مانند یک پتو عمل می کنند و گرما را در زیر خود به دام می اندازند.
سیستم پرفشار، که گاهی اوقات آنتی سیکلون نامیده می شود، ناحیه ای است که فشار اتمسفر بیشتر از ناحیه اطراف است. این سیستم ها در نیمکره شمالی در جهت عقربه های ساعت و در نیمکره جنوبی در خلاف جهت عقربه های ساعت به دلیل اثر کوریولیس حرکت می کنند.
مناطق پرفشار معمولاً توسط پدیده ای به نام فرونشست ایجاد می شوند، به این معنی که با سرد شدن هوا در ارتفاعات متراکم تر شده و به سمت زمین حرکت می کند. فشار در اینجا افزایش می یابد زیرا هوای بیشتری فضای باقی مانده از پایین را پر می کند. فرونشست همچنین بیشتر بخار آب جو را تبخیر می کند، بنابراین سیستم های پرفشار معمولاً با آسمان صاف و هوای آرام همراه هستند.
بر خلاف مناطق کم فشار، عدم وجود ابر به این معنی است که مناطق مستعد فشار بالا در دمای روزانه و فصلی دچار افراط می شوند، زیرا هیچ ابری وجود ندارد که تابش خورشیدی ورودی را مسدود کند یا تشعشعات امواج بلند خروجی را در شب به دام بیندازد.
در سرتاسر جهان، چندین منطقه وجود دارد که فشار هوا به طور قابل ملاحظه ای ثابت است. این می تواند منجر به الگوهای آب و هوایی بسیار قابل پیش بینی در مناطقی مانند مناطق استوایی یا قطب شود.
با مطالعه این پستی و بلندی ها، دانشمندان بهتر می توانند الگوهای گردش زمین را درک کنند و آب و هوا را برای استفاده در زندگی روزمره، ناوبری، کشتیرانی و سایر فعالیت های مهم پیش بینی کنند و فشار هوا را جزء مهمی از هواشناسی و سایر علوم جوی قرار دهند.
نقشه های دقیق آب و هوا فشار اتمسفر را با استفاده از خطوط منحنی به نام ایزوبار نشان می دهد. همانند ایزوترم دما، ایزوبار همه نقاط را با فشار اتمسفر یکسان به هم متصل می کند. با این حال، یک تفاوت بین ایزوبارها وجود دارد. فشار در سطح خشکی در جایی که ارتفاع سطح زیاد است کمتر است، بنابراین فشار به سطح دریا "تصحیح" می شود. فشار تصحیح شده همان چیزی است که اگر بتوانید یک معدن بسیار عمیق تا سطح دریا حفر کنید و فشارسنج خود را در انتهای سوراخ قرار دهید، در آن مکان اندازه گیری می کنید. فشار تصحیح شده در نقشه های آب و هوا استفاده می شود.
