Renesans to okres od XIV do XVII wieku, uważany za pomost między średniowieczem a historią nowożytną. Zaczęło się jako ruch kulturowy we Włoszech w okresie późnego średniowiecza, a później rozprzestrzeniło się na resztę Europy.
Słowo renesans to francuskie słowo oznaczające „odrodzenie”. W okresie, któremu przypisuje się początek renesansu, próbowano odtworzyć klasyczne modele starożytnej Grecji i Rzymu.
Renesans rozpoczął się we Florencji we Włoszech i rozprzestrzenił się na inne miasta-państwa we Włoszech.
Renesans nastąpił z powodu kilku kluczowych wydarzeń. Zaczęło się we Włoszech, które były głównym ośrodkiem finansowym, handlowym i kulturalnym, ponieważ spotykało się tam wiele szlaków handlowych świata. Renesans rozpoczął się we Włoszech, ale ekscytujące nowe idee szybko się rozeszły, inspirując innych w całej Europie.
Przed renesansem Kościół katolicki był ogromną potęgą w Europie. Było to szczególnie prawdziwe we Włoszech, ponieważ Kościół katolicki ma swoją siedzibę w Rzymie we Włoszech. Ludzie przestrzegali wszystkich reguł kościoła, bez względu na to, kim byli, aż do zarazy.
Być może największym powodem początku renesansu była dżuma dymienicza, bardzo zaraźliwa choroba zwana także „czarną śmiercią” ze względu na czarne plamy, które powodowała na skórze przed śmiercią. Kiedy uderzyła zaraza, medycyna nie była taka, jak jest dzisiaj. Kościół kazał się modlić, ale to nie powstrzymało nikogo przed śmiercią. Do 1350 roku zmarło ponad 20 milionów ludzi.
Kiedy skończyła się zaraza, wielu ludzi odeszło od kościoła i zaczęło inaczej myśleć. I tak narodził się humanizm, wiara w potęgę ludzi tu na Ziemi, w naszą inteligencję, naszą kreatywność i pozwolenie na cieszenie się życiem takim, jakim je przeżywamy.
Humaniści wierzyli, że jednostki mają ważny wkład w świat, a nie, że jedyne idee pochodzą od Kościoła. Humanizm kładł nacisk na to, że człowiek jest centrum wszechświata i że należy brać pod uwagę wszystkie ludzkie osiągnięcia w sztuce, literaturze i nauce. Zamiast polegać na woli Boga, ludzie zaczęli działać według swoich możliwości. Szukała w sztuce realizmu i ludzkich emocji. Mówi też, że dążenie do wygody, bogactwa i piękna nie jest niczym złym.
Termin Człowiek Renesansu odnosi się do osoby, która jest ekspertem i utalentowana w wielu dziedzinach. Błyskotliwość Leonarda da Vinci przekroczyła wiele dyscyplin, które nazywano człowiekiem renesansu. Oprócz Mona Lisy i Ostatniej Wieczerzy, dwóch dzieł sztuki, z których słynie, prowadził również szeroko zakrojone studia i wynalazł różne maszyny, a także chirurgię.
Leonardo da Vinci stworzył także mapę anatomicznych proporcji ludzkiego ciała, bardzo ważne opracowanie oparte na notatkach architekta Witruwiusza. Określenie człowieka jako miary wszechrzeczy, odzwierciedla istotę renesansu.
1346 Początek dżumy dymieniczej
1350 Początek renesansu
1413 Burnelleschi tworzy perspektywę liniową w sztuce
1429 Joanna d'Arc i oblężenie Orleanu
1439 Johannes Gutenberg wynalazł prasę drukarską
1464 umiera Cosimo de Medici (bankier i zamożny Florentczyk, także jeden z najważniejszych mecenasów artystów renesansu)
1478 Inkwizycja hiszpańska
1486 Botticelli maluje Narodziny Wenus
1492 Krzysztof Kolumb wylądował na Karaibach
1510 Raphael maluje Fresk Szkoły Ateńskiej
1512 Michał Anioł maluje Kaplicę Sykstyńską
1514 Machiavelli pisze Księcia
1514 Thomas More pisze Utopię
1517 Marcin Luter formułuje tezy o narodzinach protestantyzmu
1559 Koronacja królowej Elżbiety I
Do najważniejszych artystów renesansu należą:
