BYZANTIJNSE RIJK
Het Byzantijnse rijk wordt ook wel het Byzantijnse en Oost-Romeinse rijk genoemd. Het Romeinse rijk ging door in de oostelijke provincies tijdens de middeleeuwen en de late oudheid, toen de hoofdstad Constantinopel was (het huidige Istanbul, Faith en voorheen Byzantium). Van het Byzantijnse rijk is bekend dat het de val en de versnippering van het West-Romeinse rijk in de vijfde eeuw na Christus heeft overleefd en er wordt aangenomen dat het nog eens duizend jaar heeft bestaan tot 1453 toen het in handen viel van de Ottomaanse Turken.
Gedurende een groot deel van zijn bestaan zou dit rijk de machtigste militaire, culturele en economische macht in heel Europa zijn geweest. Zowel de termen Oost-Romeinse rijk als Byzantijnse rijk zijn historiografische exoniemen die zijn gemaakt na het einde van het rijk; veel van zijn burgers bleven het eenvoudigweg het Romeinse rijk noemen.
De hoofdstad van dit rijk was Constantinopel. De gemeenschappelijke talen die in dit rijk werden gesproken, zijn onder meer: Laat-Latijn, Middeleeuws Grieks en Koine-Grieks. De religie die in dit rijk werd beoefend was het christendom (oosters-orthodox). Hun regeringssysteem was een absolute monarchie.
Enkele van de opmerkelijke keizers die dit rijk regeerden, zijn Arcadius, Justinianus I, Leo III, Basil II, Constantijn XI en nog veel meer.
Dit rijk duurde van de late oudheid tot de late middeleeuwen. Enkele van de belangrijke historische gebeurtenissen die tijdens deze periode plaatsvonden, zijn onder meer:
BEVOLKING
De valuta's die tijdens dit rijk werden gebruikt, waren de solidus, hyperpyron en histamenon. Dit rijk werd voorafgegaan door het Romeinse Rijk en werd opgevolgd door het Ottomaanse Rijk.
Verschillende signaalgebeurtenissen tussen de vierde en zesde eeuw markeerden de overgangsperiode waarin het Latijnse westen en het Griekse oosten van het Romeinse rijk uiteenliepen. Het rijk werd gereorganiseerd door Constantijn, Constantinopel werd de hoofdstad en het christendom werd gelegaliseerd. Dit vond plaats tussen 324 en 337 na Christus. Onder de heerschappij van Theodosius (379 tot 395 na Christus) werd het christendom de officiële staatsgodsdienst van het rijk en werden andere religieuze praktijken afgeschaft. Ten slotte werden onder de heerschappij van Heraclius (610 tot 641 n.Chr.) Het leger en het bestuur van het rijk geherstructureerd en werd Grieks aangenomen voor officieel gebruik in plaats van Latijn. Daarom, ondanks het feit dat de Romeinse staat zijn tradities voortzette, onderscheiden moderne historici Byzantium van het oude Rome door het feit dat het gecentreerd was in Constantinopel, het was georiënteerd op het Grieks in plaats van op het Latijn en dat het werd gekenmerkt door het oosters-orthodoxe christendom.
