Dziedziczenie genetyczne odnosi się do podstawowej zasady genetyki, która wyjaśnia, w jaki sposób cechy są przekazywane z jednego pokolenia na następne.
Dziedziczenie genetyczne jest wynikiem materiału genetycznego w postaci DNA przekazywanego od rodziców do ich potomstwa. Podczas reprodukcji organizmów wszystkie informacje dotyczące reprodukcji, wzrostu i przetrwania dla następnego pokolenia znajdują się w DNA przekazywanym przez pokolenie rodziców.
Większość wiedzy na temat dziedziczenia zaczęła się od pracy mnicha znanego jako Gregor Mendel. Jego eksperymenty, a także „prawa dziedziczenia” stanowiły podwaliny współczesnej genetyki.
W rozmnażaniu płciowym materiał genetyczny od dwojga rodziców jest łączony i przekazywany jednemu osobnikowi. Pomimo że potomstwo otrzymuje kombinację materiału genetycznego od dwojga rodziców, niektóre specyficzne geny od każdego rodzica będą dominować w ekspresji różnych cech.
Gregor Mendel był naukowcem i mnichem, powszechnie znanym jako ojciec współczesnej genetyki. Przeprowadził serię eksperymentów sprawdzających dziedziczenie kilku cech u roślin grochu. Mendel opublikował swoją pracę w roku 1865 (24 lata przed użyciem słowa gen). Znaczenie badań Mendla doceniono dopiero w 1900 roku, 16 lat po jego śmierci.
Mendla uważa się za pierwszą osobę, która zrozumiała proces przekazywania cech potomstwu przez rodziców.
Po przeprowadzeniu trzech pokoleń krzyżówek Mendel doszedł do trzech istotnych wniosków dotyczących dziedziczenia genetycznego.
Jego pierwszym wnioskiem było to, że każda cecha jest przekazywana potomstwu w niezmienionej postaci poprzez jednostki dziedziczenia. Jednostki te są znane jako allele.
Drugim wnioskiem Mendla było to, że potomstwo dziedziczy po jednym allelu od każdego rodzica dla każdej cechy.
Jego ostateczny wniosek był taki, że niektóre allele mogą nie być wyrażone u danej osoby, ale mimo to mogą być przekazane następnemu pokoleniu.
Allele i genotypy są ważnymi podstawami genetyki. Allel odnosi się do konkretnej formy genu, która jest przekazywana od rodziców do ich potomstwa. Genotyp odnosi się do kombinacji dwóch alleli, po jednym od każdego rodzica.
Fizyczna ekspresja genotypu jest znana jako fenotyp. Genotyp (specyficzna kombinacja dwóch alleli) wpływa na fenotyp (fizyczną ekspresję cechy).
Allel to szczególna forma określonego genu. Gregor Mendel przeprowadził swoje eksperymenty na grochu, krzyżując różne cechy jednej cechy, np. kolor kwiatów.
Różnice w cechach, na przykład białe lub fioletowe kwiaty, są spowodowane różnymi allelami. Osoby mają przeważnie dwa allele dla każdego genu; jeden allel dziedziczony jest po ojcu, a drugi po matce.
W zależności od allelu, który ktoś otrzymał, sposób ekspresji jego genów będzie zależał od niego. Na przykład, jeśli dwoje rodziców mających niebieskie oczy przekazało allele niebieskiego oka swoim dzieciom, ich dzieci również będą posiadać allele niebieskiego oka.
Niektóre allele mają zdolność do dominowania nad ekspresją konkretnego genu. Na przykład, jeśli dziecko otrzymało allel niebieskiego oka od ojca i allel brązowego oka od matki, będzie miało brązowe oczy, ponieważ allel brązowego oka dominuje nad allelem niebieskiego oka. W tym przypadku allel brązowego oka jest znany jako allel „dominujący” , a allel niebieskiego oka jako allel „recesywny” .
Genotyp to genetyczna kombinacja dwóch alleli. Jeśli na przykład dziecko otrzymało jeden allel brązowych oczu - reprezentowany przez
Wygląd fizyczny genotypu nazywa się fenotypem. Na przykład dzieci z genotypami „
Fenotyp może być również pod wpływem środowiska i czasami pewne allele będą wyrażane w niektórych środowiskach, ale nie w innych. Dlatego dwie osoby o tym samym genotypie mogą czasami mieć różne fenotypy, ponieważ żyją w różnych środowiskach.
Kwadraty Punneta służą do identyfikacji możliwych genotypów, jak również fenotypów potomstwa. Są użytecznym narzędziem do rozpoznawania szansy, że potomstwo będzie wyrażać pewne cechy. W powyższym kwadracie Punneta potencjalne genotypy potomstwa, gdy dorosły osobnik homozygotyczny dominujący (
