بسیاری از ایده های تکاملی برای توضیح یافته ها در زمینه زیست شناسی توسعه یافتند. ایده‌های مربوط به دگرگونی گونه‌ها با باورهای موجود در تضاد بود که گونه‌ها بخش‌هایی از سلسله مراتب طراحی‌شده‌ای هستند که تغییرناپذیرند و اینکه فقط انسان‌ها منحصربه‌فرد هستند و با همه حیوانات دیگر ارتباطی ندارند.
دانشمندی به نام چارلز داروین کتابی در مورد منشاء گونه ها نوشت. کتاب او علاقه زیادی به خود جلب کرد زیرا برای خوانندگانی نوشته شده بود که لزوماً متخصص نبودند. از زمانی که داروین دانشمند برجسته ای بود، یافته های داروین بسیار جدی گرفته شد. او شواهدی ارائه کرد که بحث های دینی، علمی و فلسفی زیادی را به همراه داشت. پس از دو دهه، به طور گسترده پذیرفته شد که تکامل مانند یک الگوی انشعاب است که نسب مشترک دارد. در حدود دهه 1930 و 1940 سنتز تکاملی مدرن توسعه یافت. این امر منجر به تبدیل شدن مفهوم سازگاری تکاملی از طریق انتخاب طبیعی توسط داروین شد که به مرکز نظریه تکاملی مدرن تبدیل شد. این مفهوم همچنین به مفهوم وحدت بخش تمام علوم زیستی تبدیل شد.
خلاصه ای از نظریه داروین
حقایق کلیدی و استنباط هایی که می توان از نظریه تکامل داروین به دست آورد را می توان به صورت زیر خلاصه کرد.
