Back to the topics list

türlerin kökeni

Biyoloji alanındaki bulguları açıklamak için birçok evrimsel fikir geliştirildi. Türlerin dönüşümüne ilişkin fikirler, türlerin tasarlanmış bir hiyerarşinin değişmeyen parçaları olduğu ve yalnızca insanların benzersiz olduğu ve diğer tüm hayvanlarla ilgisiz olduğu şeklindeki mevcut inançlarla çelişiyordu.

Charles Darwin adında bir bilim adamı, türlerin kökeni hakkında bir kitap yazdı. Kitabı, mutlaka uzman olmayan okuyucular için yazıldığı için büyük ilgi gördü. Darwin'in bulguları, seçkin bir bilim adamı olduğu için çok ciddiye alındı. Birçok dini, bilimsel ve felsefi tartışmayı beraberinde getiren kanıtlar sundu. Yirmi yıl sonra, evrimin ortak bir ataya sahip dallanan bir model gibi olduğu yaygın olarak kabul edildi. 1930'lar ve 1940'lar civarında, modern evrimsel sentez geliştirildi. Bu, Darwin'in doğal seçilim yoluyla evrimsel adaptasyon kavramının modern evrim teorisinin merkezi haline gelmesine yol açtı. Bu kavram aynı zamanda tüm yaşam bilimlerinin birleştirici kavramı haline geldi.

DARWIN TEORİSİNİN ÖZETİ

Darwin'in evrim teorisinden çıkarılabilecek temel gerçekler ve çıkarımlar şu şekilde özetlenebilir;

• Her tür o kadar doğurgandır ki, tüm yavrular üremek için hayatta kalsa nüfus artışı olur.
• Zaman zaman dalgalanmalara rağmen, nüfusun büyüklüğü kabaca aynı kalmaktadır.
• Gıda gibi kaynaklar sınırlıdır ve zamanla nispeten sabittir.
• Bir hayatta kalma mücadelesi (çıkarım) vardır.
• Aynı popülasyona ait bireyler birbirinden önemli ölçüde farklıdır.
• Bireyler arasındaki çeşitliliğin çoğu kalıtsaldır.
• Bir çevreye daha az uygun olan bireylerin hayatta kalma ve üreme olasılıkları daha düşüktür. Öte yandan, bir çevreye daha uygun olan bireylerin hayatta kalma, üreme ve kalıtsal özelliklerini gelecek nesillere bırakma olasılıkları daha yüksektir ve bu da doğal seçilim sürecini üretir. "En güçlü olanın hayatta kalması", Darwinist evrim teorisinden kaynaklanan bir ifadedir.
• Bu yavaş doğal seçilim süreci, popülasyonların çevrelerine uyum sağlamak için değişmesine yol açar. Bu varyasyonların da zamanla biriktiği ve yeni türler oluşturduğu söylenir (çıkarım).