Skóra jest dla nas bardzo ważna. Jest to zewnętrzna powłoka ciała i tworzy największy narząd systemu powłokowego. Skóra ludzka i skóra innych ssaków są podobne, a skóra świńska jest bardzo podobna do skóry ludzkiej.
Na tej lekcji poznamy budowę i funkcje ludzkiej skóry. Więc zacznijmy!
Skóra ma około 7 warstw tkanki ektodermalnej, które chronią leżące poniżej więzadła, mięśnie, kości i narządy wewnętrzne. Większą część ludzkiej skóry pokrywają mieszki włosowe. Na podstawie obecności lub braku mieszków włosowych skórę można podzielić na dwa ogólne typy - skórę gładką (bezwłosą) i skórę owłosioną.
Poniższa ilustracja przedstawia skórę z trzema warstwami: naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej, ukazując mieszek włosowy, gruczoł i gruczoł łojowy.
Ponieważ skóra wchodzi w interakcje ze środowiskiem, odgrywa kluczową rolę w odporności, zapewniając ochronę organizmu przed patogenami i nadmierną utratą wody. Niektóre inne funkcje skóry obejmują; regulacja temperatury, synteza witaminy D, ochrona folianów witaminy B, czucie i izolacja. Tkanka bliznowata tworzy się w poważnie uszkodzonej skórze w celu wyleczenia. Tkanka bliznowata jest zwykle odbarwiona i odbarwiona.
Pigmentacja skóry różni się w populacjach ludzi, a rodzaj skóry może wahać się od tłustej do nietłustej i od suchej do suchej.
Skóra ma komórki mezodermalne, pigmentację, podobnie jak melanina dostarczana przez melanocyty , które pochłaniają niektóre potencjalnie szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe w świetle słonecznym. Skóra zawiera również enzymy naprawcze DNA, które pomagają w odwróceniu uszkodzeń spowodowanych promieniowaniem UV. Ludzie, którym brakuje tych enzymów, mają wyższy wskaźnik zachorowania na raka skóry. Pigmentacja ludzkiej skóry różni się znacznie w zależności od populacji. Doprowadziło to do klasyfikacji ludzi na podstawie koloru skóry.
Drugim co do wielkości narządem w ludzkim ciele jest skóra. Jelito cienkie jest około 15 do 20 razy większe niż skóra. Średnia wielkość skóry osoby dorosłej wynosi od 1,5 do 2,0 metrów kwadratowych. Skóra składa się z trzech podstawowych warstw; tkanka podskórna, skóra właściwa, i naskórka.
Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa skóry. Tworzy ochronną, wodoodporną powłokę na powierzchni ciała, która stanowi również barierę dla infekcji. Warstwa ta składa się z nabłonka z leżącą pod spodem blaszką podstawną. Naskórek nie ma naczyń krwionośnych. Głównym typem komórek tworzących tę warstwę są komórki Langerhansa , melanocyty , komórki Merkla i keratynocyty . Tę warstwę można dalej podzielić na; warstwy (najbardziej zewnętrzna warstwa), granulosum, spinosum, basele i lucidum (tylko na spodzie stóp i dłoniach).
Warstwa ta znajduje się tuż pod naskórkiem. Składa się z tkanki łącznej i chroni organizm przed napięciem i stresem. Błona podstawna ściśle łączy skórę właściwą z naskórkiem. W warstwie tej znajduje się również wiele zakończeń nerwowych zapewniających poczucie ciepła i dotyku. Zawiera również gruczoły potowe, mieszki włosowe, gruczoły łojowe, naczynia krwionośne, gruczoły apokrynowe i naczynia limfatyczne. Naczynia krwionośne znajdujące się w skórze właściwej zapewniają odżywianie, a także usuwanie odpadów z komórek. Istnieje strukturalny podział skóry właściwej na dwie części, obszar brodawkowaty (powierzchowna warstwa przylegająca do naskórka) i obszar siatkowaty (głęboki, grubszy obszar).
Ta tkanka jest również znana jako tkanka podskórna. Nie jest częścią skóry i znajduje się tuż pod skórą właściwą. Jego główną funkcją jest przyczepianie skóry do leżących u jej podstaw kości i mięśni. Zaopatruje również skórę w nerwy i naczynia krwionośne. Składa się z elastyny, tkanki tłuszczowej i luźnej tkanki łącznej. Tłuszcz działa jak izolator.
Co najmniej 5 różnych pigmentów określa kolor skóry. Oni są;
Skóra jest organem ochronnym. Podstawową funkcją skóry jest działanie jako bariera. Skóra zapewnia ochronę przed uderzeniami mechanicznymi i naciskiem, wahaniami temperatury, mikroorganizmami, promieniowaniem i chemikaliami. Skóra działa jak wodoodporna bariera, więc niezbędne składniki odżywcze nie są wypłukiwane z organizmu.
Skóra jest organem regulującym. Skóra reguluje kilka aspektów fizjologii, w tym temperaturę ciała poprzez pot i włosy oraz zmiany w krążeniu obwodowym i równowadze płynów poprzez pot. Działa również jako rezerwuar syntezy witaminy D.
Skóra jest narządem czucia. Skóra zawiera rozległą sieć komórek nerwowych, które wykrywają i przekazują zmiany w środowisku. Istnieją oddzielne receptory ciepła, zimna, dotyku i bólu.
