'Mineraloji'yi duyunca aklınıza gelen ilk kelime nedir? Mineraller. Doğru?
Kaç tane mineral biliyorsunuz? Bu mineraller hakkında ne kadar bilgi sahibisiniz?
Daha fazlasını öğrenelim!
Bu konunun sonunda sizden beklenenler;
Mineraloji , jeolojide , minerallerin fiziksel özellikleri , kimyası ve kristal yapısının yanı sıra mineralize eserler üzerinde çalışma biliminde uzmanlaşmış bir konudur. Mineralojideki spesifik çalışmalar şunları içerir;
Minerallerin tanımlanmasındaki ilk adım, fiziksel özelliklerinin incelenmesidir. Bu özelliklerin çoğu, bir el numunesi üzerinde kolaylıkla ölçülebilir. Bu özellikler yoğunluk (esas olarak özgül ağırlık olarak verilir), makroskopik görsel özellikler (saydamlık, lüminesans, renk, parlaklık, çizgi), mekanik kohezyon ölçüleri (ayrılma, bölünme, kırılma, mukavemet, sertlik) ve manyetik ve elektrik olarak gruplandırılabilir. özellikler (hidrojen klorürde çözünürlük ve radyoaktivite).
Bir mineralin sertliği diğer minerallerle karşılaştırılarak belirlenir. Mohs ölçeğinde, standart bir mineral setine, talktan (1) elmasa (10) artan sertlik sırasına göre numaralar atanır. Daha sert bir mineral, daha yumuşak bir minerali çizer, bu nedenle bilinmeyen bir mineral, hangi mineralin onu çizdiği ve hangi mineralin çizebildiği temelinde bu ölçekte kendine yer bulabilir. Siyanit ve kalsit gibi birkaç mineral, yöne bağlı bir sertliğe sahiptir. Sertliği ölçmenin başka bir yöntemi, bir sklerometre yardımıyla mutlak bir ölçeği ölçmektir.
Mukavemet , bir mineralin yırtıldığında, büküldüğünde, ezildiğinde veya kırıldığında davranışını ifade eder. Mukavemete dayalı olarak, bir mineral elastik, esnek, kırılgan, sektil, sünek veya dövülebilir olabilir. Minerallerin dayanıklılığını etkileyen önemli bir faktör, kimyasal bağın türüdür (metalik veya iyonik).
Bölünme , belirli kristalografik düzlemler boyunca kırılma eğilimini ifade eder.
Ayrılma , dışlanma, ikizlenme veya baskının bir sonucu olarak zayıf düzlemler boyunca kırılma eğilimini ifade eder.
Kırılma , bir kabuğun iç kısmına benzeyen (konkoidal), düzensiz, lifli, kesik veya kıymık gibi düzgün eğrilere sahip olabilen, daha az düzenli bir kırılma şeklidir.
Kristal yapı, bir kristaldeki atomların düzenlenmesini ifade eder. Kristal yapı, üç boyutta birim hücre olarak bilinen temel bir modeli tekrarlayan bir nokta kafesi kullanılarak temsil edilir.
Mineral iyi bir şekilde kristalleştirilirse, örneğin atomların kristal yapısını veya iç düzenini yansıtan altıgen ve sütunlu gibi ayırt edici bir kristal alışkanlığına sahip olacaktır. Aynı zamanda kristal kusurları ve ikizlenmeden de etkilenir. Birçok kristal, basınç ve sıcaklık gibi faktörlere bağlı olarak birden fazla olası kristal yapıya sahip olan polimorfiktir.
Bazı mineraller altın , kükürt , gümüş ve bakır gibi kimyasal elementlerdir , ancak minerallerin büyük çoğunluğu bileşikler halinde bulunur. Bileşimin tanımlanması için klasik yöntem ıslak kimyasal analizdir . Bir mineralin asit benzeri hidroklorik asit (HCl) içinde çözülmesini içerir. Çözeltide bulunan elementler daha sonra gravimetrik analiz, hacimsel analiz veya "kolorimetri" kullanılarak tanımlanır.
Minerallerin oluşumu ve büyümesi için ortamlar oldukça çeşitlidir. Bunlar, yerkabuğunun derinliklerindeki magmatik eriyiklerin yüksek basınç ve sıcaklıklarında yavaş kristalleşmeden, yer yüzeyindeki tuzlu tuzlu sudan düşük sıcaklıkta çökelmeye kadar değişir.
Farklı oluşum yöntemleri arasında;
