آیا می دانید کدام سیستم اندامی در بدن ما "هورمون" تولید می کند؟ این سیستم غدد درون ریز است. ما باید مقدار مناسبی از هر هورمون را برای عملکرد صحیح بدن خود داشته باشیم. خیلی زیاد یا خیلی کم - هر دو مضر هستند. در این درس، اجازه دهید بیشتر با این سیستم اندام مهم بدن خود آشنا شویم.
اهداف یادگیری
سیستم غدد درون ریز از غدد تشکیل شده است که هورمون ها را تولید و ترشح می کنند، مواد شیمیایی تولید شده در بدن که فعالیت سلول ها یا اندام ها را تنظیم می کنند. هورمون ها پیام رسان های شیمیایی بدن هستند. آنها اطلاعات و دستورالعمل ها را از یک مجموعه سلول به سلول دیگر منتقل می کنند. سیستم غدد درون ریز تقریباً بر هر سلول، اندام و عملکرد بدن ما تأثیر می گذارد.
دو دسته اصلی غدد در بدن وجود دارد - برون ریز و غدد درون ریز .
| غدد برون ریز | غدد درون ریز |
| غدد برون ریز دارای مجاری هستند که محصولات ترشحی خود را به یک سطح منتقل می کنند. این غدد شامل غدد عرق، چربی و پستانی و غدد ترشح کننده آنزیم های گوارشی است. | غدد درون ریز مجاری ندارند تا محصول خود را به سطحی منتقل کنند. آنها غدد بدون مجرا نامیده می شوند. محصولات ترشحی غدد درون ریز هورمون نامیده می شوند و مستقیماً در خون ترشح می شوند و سپس در سراسر بدن حمل می شوند و در آنجا فقط سلول هایی را تحت تأثیر قرار می دهند که مکان های گیرنده آن هورمون را دارند. |
غده درون ریز چه می کند؟
هیپوتالاموس در قسمت مرکزی تحتانی مغز قرار دارد. این قسمت از مغز در تنظیم سیری، متابولیسم و دمای بدن مهم است. علاوه بر این، هورمون هایی ترشح می کند که باعث تحریک یا سرکوب ترشح هورمون ها در غده هیپوفیز می شوند. بسیاری از این هورمون‌ها هورمون‌هایی آزاد می‌کنند که در یک شریان (سیستم پورتال هیپوفیزیال) ترشح می‌شوند که مستقیماً آنها را به غده هیپوفیز می‌برد. در غده هیپوفیز، این هورمون های آزاد کننده سیگنال ترشح هورمون های محرک را می دهند. هیپوتالاموس همچنین هورمونی به نام سوماتوستاتین ترشح می کند که باعث می شود غده هیپوفیز ترشح هورمون رشد را متوقف کند.
غده هیپوفیز در پایه مغز در زیر هیپوتالاموس قرار دارد و بزرگتر از یک نخود نیست. اغلب به عنوان مهمترین بخش سیستم غدد درون ریز در نظر گرفته می شود زیرا هورمون هایی را تولید می کند که بسیاری از عملکردهای دیگر غدد درون ریز را کنترل می کند. زمانی که غده هیپوفیز یک یا چند هورمون خود را تولید نکند یا به اندازه کافی از آنها تولید نکند، به آن هیپوفیز می گویند.
غده هیپوفیز به دو قسمت تقسیم می شود: لوب قدامی و لوب خلفی.
لوب قدامی هورمون های زیر را تولید می کند که توسط هیپوتالاموس تنظیم می شود:
لوب خلفی هورمون های زیر را تولید می کند که توسط هیپوتالاموس تنظیم نمی شود:
هورمون های ترشح شده توسط هیپوفیز خلفی در واقع در مغز تولید می شوند و از طریق اعصاب به غده هیپوفیز منتقل می شوند. آنها در غده هیپوفیز ذخیره می شوند.
غدد تیروئید را می توان در جلوی گردن یافت. پایین در گلو، بین نای قرار می گیرد و به رنگ قرمز مایل به قهوه ای است و رگ های خونی از آن عبور می کنند. هورمون های تیروئید - تیروکسین و تری یدوتیرونین را ترشح می کند. این هورمون ها سرعت سوختن سوخت از غذا را برای تولید انرژی توسط سلول ها کنترل می کنند. هر چه سطح هورمون تیروئید در جریان خون بالاتر باشد، واکنش های شیمیایی سریعتر در بدن اتفاق می افتد. هورمون های تیروئید مهم هستند زیرا به رشد و تکامل استخوان های کودکان و نوجوانان کمک می کنند و همچنین در رشد مغز و سیستم عصبی نقش دارند.
غدد پاراتیروئید از چهار غده کوچک تشکیل شده است که در پشت تیروئید در گردن قرار دارند. آنها هورمون پاراتیروئید را آزاد می کنند که سطح کلسیم خون را با کمک کلسی تونین که تیروئید می سازد کنترل می کند. گاهی اوقات، زمانی که غده هورمون های پاراتیروئید اضافی تولید می کند، می تواند اثرات منفی مانند استخوان های شکننده و سنگ کلیه داشته باشد.
غدد فوق کلیوی در بالای کلیه ها قرار دارند و بزرگتر از یک گردو نیستند. غدد فوق کلیوی دارای دو قسمت هستند که هر کدام مجموعه ای از هورمون ها را می سازند و عملکرد متفاوتی دارند:
قسمت بیرونی قشر آدرنال است. هورمون هایی به نام کورتیکواستروئید تولید می کند که به کنترل تعادل نمک و آب در بدن، پاسخ بدن به استرس، متابولیسم، سیستم ایمنی و رشد و عملکرد جنسی کمک می کند.
قسمت داخلی آن مدولای آدرنال است. کاتکول آمین هایی مانند اپی نفرین می سازد. اپی نفرین که آدرنالین نیز نامیده می شود، فشار خون و ضربان قلب را هنگامی که بدن تحت استرس است افزایش می دهد.
پانکراس یک غده برون ریز و همچنین غده درون ریز است که در پشت معده قرار دارد. دو نقش اصلی دارد:
انسولین توسط سلول های β در لوزالمعده تولید می شود و به تنظیم سطح گلوکز خون در بدن از بالا رفتن بیش از حد کمک می کند. کمبود انسولین باعث دیابت نوع 1 و 2 می شود.
هورمون گلوکاگون توسط سلول های α لوزالمعده تولید می شود و به بدن کمک می کند تا از پایین آمدن سطح گلوکز جلوگیری کند. کمبود گلوکاگون منجر به هیپوگلیسمی می شود. تفاوت کلیدی دیگر بین این دو این است که انسولین زمانی فعال می شود که سطح گلوکز خون بالا باشد و گلوکاگون تنها زمانی فعال می شود که سطح گلوکز خون پایین باشد.
بدن صنوبری که غده صنوبری نیز نامیده می شود، در وسط مغز قرار دارد. این هورمون ملاتونین ترشح می کند، هورمونی که ممکن است هنگام خواب شب و هنگام بیدار شدن در صبح تنظیم شود. این هورمون هورمونی به نام ملاتونین تولید می کند که بر ساعت داخلی بدن تأثیر می گذارد و به بدن کمک می کند تا زمان خواب را تشخیص دهد.
غدد جنسی منبع اصلی هورمون های جنسی هستند. در مردان، غدد جنسی مردانه یا بیضه ها در کیسه بیضه قرار دارند. آنها هورمون هایی به نام آندروژن ترشح می کنند که مهم ترین آنها تستوسترون است. تستوسترون منجر به تغییرات مرتبط با بلوغ مانند رشد آلت تناسلی و قد، عمیق‌تر شدن صدا و رشد موهای صورت و شرمگاهی می‌شود.
تخمدان ها که در لگن قرار دارند غدد جنسی زنانه هستند. آنها تخم مرغ می سازند و هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون را ترشح می کنند. استروژن در هنگام شروع بلوغ دختر درگیر است. در دوران بلوغ، یک دختر رشد سینه، شروع به تجمع چربی بدن در اطراف باسن و ران، و جهش رشد می کند. استروژن و پروژسترون نیز در تنظیم چرخه قاعدگی دختران نقش دارند. این هورمون ها در بارداری نیز نقش دارند.
