بازها موادی هستند که در حالت آبی برای لمس لغزنده هستند. طعم تلخی دارند و رنگ کاغذ تورنسل قرمز را به آبی تغییر می دهند. بازها نیز مانند اسیدها در آب تجزیه می شوند، اما به جای تولید H+، OH- یعنی یون هیدروکسیل تولید می کنند. اگر یک باز در آب حل شود آن را قلیایی می نامند. قلیاها وقتی با اسیدها مخلوط می شوند کمتر قلیایی می شوند. سطح pH پایه ها از 8 تا 14 متغیر است.
برخی از محصولات خانگی رایج پایه هستند. به عنوان مثال، سود سوزآور و پاک کننده تخلیه از هیدروکسید سدیم، یک پایه قوی ساخته شده اند. آمونیاک یا یک پاک کننده مبتنی بر آمونیاک مانند پاک کننده پنجره و شیشه، اساسی است. این پایه های قوی تر ممکن است باعث تحریک پوست شوند. سایر پایه ها، مانند مواد پخت و پز، بی کربنات سدیم (جوش شیرین) یا خامه تارتار پایه هستند، اما اینها مضر نیستند و برای پخت و پز مناسب نیستند.
1. هنگامی که به شکل آبی هستند، پایه ها برای لمس لغزنده هستند.
2. یک پایه معمولا طعم تلخی خواهد داشت.
3. سطح pH یک پایه از 8 تا 14 است.
4. بازها با اسید واکنش داده و نمک و آب تشکیل می دهند.
5. یک پایه تورنسل قرمز را به آبی تبدیل می کند.
آنها معمولاً بر اساس قدرت، غلظت و اسیدیته طبقه بندی می شوند.
درست مانند اسیدها، قدرت بازها به تعداد یونهای هیدروکسیل بستگی دارد که هنگام حل شدن در آب تولید می کند. مقدار زیاد یون هیدروکسیل نشان دهنده یک باز قوی و مقدار کم یون هیدروکسیل نشان دهنده یک باز ضعیف است.
الف پایه قوی - پایه ای که به طور کامل یا تقریباً کامل در آب حل می شود به عنوان یک پایه قوی شناخته می شود. به عنوان مثال، NaOH، KOH، Ca(OH) 2 ، و غیره
\(Na^+OH^- + H_2O → Na^+ (aq) + OH^-(aq)\)
ب پایه ضعیف - پایه ای که به طور کامل حل نمی شود، پایه ضعیف نامیده می شود. به عنوان مثال، Ma(OH) 2 ، NH 4 OH و غیره.
ج سوپر پایه - یک ابرپایه حتی در deprotonation بهتر از یک پایه قوی است. این بازها اسیدهای مزدوج بسیار ضعیفی دارند. چنین بازهایی از اختلاط یک فلز قلیایی با اسیدهای مزدوج آن تشکیل می شوند. چنین بازهایی از اختلاط یک فلز قلیایی با اسید مزدوج آن تشکیل می شوند. یک ابرباز نمی تواند در محلول آبی باقی بماند زیرا باز قوی تر از یون هیدروکسید است. نمونه ای از سوپرباز در هیدرید سدیم (NaH). قوی ترین ابرپایه دیانیون ارتو دی اتینیل بنزن (C 6 H 4 ( C 2 ) 2 ) 2- است.
د باز خنثی - یک باز خنثی پایه ای است که با یک اسید خنثی پیوند ایجاد می کند به طوری که اسید و باز یک جفت الکترون از باز به اشتراک می گذارند.
ه. پایه جامد - یک پایه جامد به صورت جامد فعال است. به عنوان مثال می توان به دی اکسید سیلیکون (SiO 2 ) و NaOH نصب شده روی آلومینا اشاره کرد. بازهای جامد ممکن است در رزین های تبادل آنیونی یا برای واکنش با اسیدهای گازی استفاده شوند.
غلظت پایه بستگی به مقدار باز محلول در آب دارد. دو نوع است یعنی پایه غلیظ و رقیق.
الف پایه غلیظ - محلول آبی که دارای درصد نسبتاً بالایی از پایه است، یک پایه غلیظ است. به عنوان مثال، هیدروکسید سدیم غلیظ، هیدروکسید پتاسیم غلیظ، هیدروکسید آمونیوم غلیظ و غیره.
ب پایه رقیق - محلول آبی که درصد پایه نسبتاً کمی دارد، یک پایه رقیق است. به عنوان مثال، هیدروکسید سدیم رقیق، هیدروکسید پتاسیم رقیق، هیدروکسید آمونیوم رقیق و غیره.
اسیدیته یک باز به تعداد یونهای هیدروکسیل موجود در آن بستگی دارد. همچنین بستگی به تعداد یونهای هیدروژنی دارد که یک باز می‌تواند با آنها ترکیب شود، زیرا یک یون هیدروژن با یک یون هیدروکسیل ترکیب می‌شود. معمولاً از سه نوع باز تک اسیدی، باز دی اسیدی و باز تری اسیدی است.
الف باز مونواسیدی – پایه ای است که فقط یک یون هیدروکسیل دارد و فقط با یک یون هیدروژن ترکیب می شود. به عنوان مثال، NaOH، KOH، NH 4 OH و غیره.
\(NaOH(aq) + HCl(aq) → NaCl(aq) + H2O(l)\)
ب باز دی اسیدی - باز حاوی دو یون هیدروکسیل است و با سه یون هیدروژن ترکیب می شود. به عنوان مثال، Mg(OH) 2 ، Fe(OH) 2 ، Zn(OH) 2 و غیره.
\(Ca(OH)_2 (aq) + 2HCl (aq) → CaCl_2 (aq) + 2H_2O (l)\)
ج باز سه اسیدی - بازه ای است که دارای سه یون هیدروکسیل است و با سه یون هیدروژن ترکیب می شود. به عنوان مثال، هیدروکسید آلومینیوم
\(Al(OH)_3 (aq) + 3HCl (aq) → AlCl_3 (aq) + 3H_2O(l)\)
از بازها می توان برای خنثی کردن اسیدها استفاده کرد. هنگامی که یک باز، اغلب OH- یک پروتون را از اسید می پذیرد، یک مولکول آب تشکیل می دهد که بی ضرر است. هنگامی که همه اسیدها و بازها واکنش نشان می دهند تا مولکول های آب و سایر نمک های خنثی را تشکیل دهند، خنثی سازی نامیده می شود.
از اسیدها می توان برای خنثی سازی بازها نیز استفاده کرد.
هر باز دارای یک اسید مزدوج است که با افزودن یک اتم هیدروژن به پایه تشکیل می شود. به عنوان مثال، NH 3 (آمونیاک) یک باز است و اسید مزدوج آن یون آمونیوم NH 4 + است.
یک باز ضعیف یک اسید مزدوج قوی و یک باز قوی اسید مزدوج ضعیف تری را تشکیل می دهد. از آنجایی که آمونیاک یک باز نسبتاً قوی است، آمونیوم اسید بسیار ضعیف تری است.
