Back to the topics list

modellen van democratie

Omdat een groot aantal van ons de betekenis van democratie al kent, kijken we nu naar het contrast tussen democratie en verschillende vormen van totalitarisme.

LEERDOELEN

Aan het einde van dit onderwerp wordt van u verwacht dat u:

• Begrijp de betekenis van democratie
• Verschillende modellen van democratie begrijpen
• Begrijp de verschillende kenmerken van de verschillende modellen van democratie

Democratie verwijst naar de heerschappij van het volk door het volk voor het volk. Het werk van Benjamin Barber geeft ons de kaart om de verschillen tussen de verschillende modellen van democratie te begrijpen.

NEO-LIBERALE DEMOCRATIE

Dit zou het normatieve model van democratie zijn, het was het basisprincipe van de werking van politieke leiders en het is het model waarvan we het meest gewend zijn te horen. Dit model zal door de meeste politieke leiders en media worden genoemd als "democratie", dit is wat Barber de radicale liberale democratie noemde die momenteel bekend staat als neoliberalisme.

Marktliberalen , neoconservatieven of libertariërs is de naam die wordt gegeven aan voorstanders van neoliberale democratie. Ze leggen de nadruk op;

• Radicaal individualisme en individuele vrijheid grotendeels gedefinieerd in termen van eigendomsrechten.
• De diepe scheiding van het burgerleven van het privéleven.
• Het minimaliseren van algemene vijandigheid en de rol van de overheid tegen alle vormen van collectieve actie.
• Het aanmoedigen van de vervanging van andere normen voor het verdelen van rechten en middelen met de vrije markt.
• De eerste prioriteit geven aan de letter van de wet boven het democratisch proces.
• Algemene waarheid en politieke waarheid is gebaseerd op feiten.
• Democratie en kapitalisme zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

HET COMMUNITAIRE MODEL

Volgens Barber houdt dit model zich bezig met de afbraak van gemeenschapswaarden en sociale solidariteit. Communitaristen zijn echter van mening dat deze problemen het gevolg zijn van excessief individualisme dat centraal staat in de neoliberale democratie. Volgens Barber benadrukt het communitarisme;

• Een diepe scheiding van burgerlijk en privéleven.
• Ons zelfgevoel wordt beïnvloed door onze gemeenschappen.
• Waarden van een gemeenschap moeten centraal staan boven de waarden van democratie.
• In het privéleven ontstaan gemeenschapswaarden.
• Er moet controle zijn over de waarden van de vrije markt, zodat ze de waarden van gemeenschappen niet ondermijnen.

PARTICIPATIEVE DEMOCRATIEMODEL

Barber noemt dit model 'sterke democratie'. Dit probeert het maatschappelijk middenveld opnieuw te conceptualiseren als een plaats die niet alleen is gebaseerd op gemeenschaps- of privéwaarden, maar als een echte openbare ruimte tussen de markt en de overheid. Participatieve democratie:

• Deelt met de communitaristen de opvatting dat we in de eerste plaats sociale wezens zijn.
• Het maatschappelijk middenveld moet sterk zijn om te bemiddelen tussen de tribaliserende tendensen van radicaal communitarisme en de privatiserende en moreel ondermijnende kracht van markten.
• Het burgerleven is een doel op zich in plaats van slechts een middel om een doel te bereiken.
• De waarheid van politiek kan niet eenvoudig worden gevonden in gedecontextualiseerde feiten.

Volgens Barber is het maatschappelijk middenveld een kritieke ruimte in een werkelijk democratische samenleving.