Back to the topics list

modele demokracji

Ponieważ wielu z nas zna już znaczenie słowa demokracja, przyglądamy się teraz kontrastowaniu demokracji z różnymi formami totalitaryzmu.

CELE KSZTAŁCENIA

Oczekuje się, że do końca tego tematu

• Zrozumieć znaczenie demokracji
• Zrozumienie różnych modeli demokracji
• Zrozumieć różne cechy różnych modeli demokracji

Demokracja odnosi się do rządów ludu przez lud dla ludu. Praca Benjamina Barbera daje nam mapę zrozumienia różnic między różnymi modelami demokracji.

NEOLIBERALNA DEMOKRACJA

Mówi się, że to normatywny model demokracji, to była podstawowa zasada działania przywódców politycznych i jest to model, o którym najczęściej słyszymy. W tym modelu większość przywódców politycznych i mediów będzie nazywać go „demokracją”, to właśnie Barber nazwał radykalną liberalną demokracją znaną obecnie jako neoliberalizm.

Liberałowie rynkowi , neokonserwatyści lub libertarianie to nazwa nadana zwolennikom neoliberalnej demokracji. Podkreślają na;

• Radykalny indywidualizm, a także wolność jednostki w dużej mierze definiowana w kategoriach praw własności.
• Głębokie oddzielenie życia obywatelskiego od prywatnego.
• Minimalizowanie ogólnej wrogości i roli rządu wobec wszelkich form działań zbiorowych.
• Zachęcanie do zastępowania innych standardów dystrybucji praw i zasobów wolnym rynkiem.
• Nadanie pierwszeństwa literze prawa nad procesem demokratycznym.
• Prawda ogólna i prawda polityczna opiera się na faktach.
• Demokracja i kapitalizm są nierozłączne.

WSPÓLNOTOWY MODEL

Według Barbera model ten dotyczy rozpadu wartości wspólnotowych i solidarności społecznej. Jednak komunitarianie uważają, że problemy te są wynikiem nadmiernego indywidualizmu, centralnego dla neoliberalnej demokracji. Według Barbera komunitaryzm podkreśla;

• Głębokie oddzielenie życia obywatelskiego od prywatnego.
• Na nasze poczucie własnej wartości wpływają nasze społeczności.
• Wartości społeczności muszą odgrywać centralną rolę przed wartościami demokracji.
• Wartości wspólnotowe powstają w życiu prywatnym.
• Musi istnieć kontrola wartości wolnorynkowych, aby nie podważały wartości społeczności.

MODEL DEMOKRACJI UCZESTNICZĄCEJ

Barber nazywa ten model „silną demokracją”. Jest to próba rekonceptualizacji społeczeństwa obywatelskiego jako miejsca, które nie opiera się tylko na wartościach wspólnotowych lub prywatnych, ale jako prawdziwie publiczna przestrzeń między rynkiem a rządem. Demokracja uczestnicząca:

• Podziela z komunitarianami pogląd, że jesteśmy przede wszystkim istotami społecznymi.
• Społeczeństwo obywatelskie musi być silne, aby pośredniczyć między plemiennymi tendencjami radykalnego komunitaryzmu a prywatyzacyjną i niszczącą moralnie siłą rynków.
• Życie obywatelskie jest celem samym w sobie, a nie tylko środkiem do celu.
• Prawdy politycznej nie można po prostu znaleźć w zdekontekstualizowanych faktach.

Zdaniem Barbera, społeczeństwo obywatelskie jest przestrzenią krytyczną w prawdziwie demokratycznym społeczeństwie.