منظور از ایده آلیسم در چارچوب روابط بین الملل چیست؟ معنای لیبرالیسم در چارچوب روابط بین الملل چیست؟ ایده آلیسم و لیبرالیسم چه بحثی را مطرح می کنند؟ بیایید بیشتر بدانیم.
اهداف یادگیری
در پایان این مبحث، انتظار می رود که؛
ایده آلیسم در سیاست خارجی بیان می کند که یک دولت باید فلسفه سیاسی داخلی خود را هدف سیاست خارجی خود قرار دهد. برای مثال، یک ایده آلیست ممکن است معتقد باشد که پایان دادن به فقر در داخل باید با مقابله با فقر در خارج از کشور همراه شود. نمونه ای از مدافعان اولیه ایده آلیسم، رئیس جمهور ایالات متحده وودرو ویلسون است. مایکل دبلیو دویل ایده‌آلیسم را بر این باور تعریف می‌کند که می‌توان به نیت خیر اعلام‌شده ملل دیگر تکیه کرد. از سوی دیگر، واقع‌گرایی معتقد است که نیت خوب در درازمدت تابع معضل امنیتی است که جان اچ. هرتز توصیف کرده است.
ایده آلیسم بر این مفهوم متمرکز است که بیان می کند دولت ها بازیگرانی منطقی هستند که به جای توسل به جنگ، قادر به تضمین صلح پایدار و همچنین امنیت هستند. همچنین با نقش برجسته ای که سازمان های بین المللی و حقوق بین الملل در برداشت آن از شکل گیری سیاست ایفا می کنند مشخص شده است. یکی از شناخته شده ترین اصول تفکر ایده آلیستی مدرن، نظریه صلح دموکراتیک است، که معتقد است کشورهایی که شیوه های مشابهی از حکومت دموکراتیک دارند با یکدیگر مبارزه نمی کنند.
گفته می شود که ایده آلیسم از طیف سیاسی چپ-راست فراتر می رود. آرمان‌گرایان ممکن است شامل مبارزان حقوق بشر و نئو محافظه‌کاری آمریکایی باشند که معمولاً با راست‌ها مرتبط است. آرمان گرایی می تواند خود را در تقابل با رئالیسم بیابد، دیدگاهی بین المللی که استدلال می کند که منافع ملی یک ملت مهمتر از ملاحظات اخلاقی یا اخلاقی است. با این حال، هیچ تعارضی بین این دو وجود ندارد. بر اساس روایت تجدیدنظر طلبانه، هرگز یک بحث بزرگ بین رئالیسم و ایده آلیسم وجود نداشت.
لیبرالیسم به یک فلسفه اخلاقی و سیاسی اطلاق می شود که مبتنی بر برابری در برابر قانون، رضایت حاکمان و آزادی است. لیبرال ها بر اساس درک خود از این اصول، طیف وسیعی از دیدگاه ها را ارائه می دهند، اما عموماً از حقوق فردی، دولت محدود، دموکراسی، سرمایه داری، برابری نژادی، برابری جنسیتی، آزادی بیان، آزادی مطبوعات، انترناسیونالیسم و آزادی حمایت می کنند. دین
لیبرالیسم در عصر روشنگری، زمانی که در میان فیلسوفان و اقتصاددانان غربی رایج شد، به جنبشی منحصر به فرد تبدیل شد. لیبرالیسم تلاش کرد هنجارهای سلطنت مطلقه، محافظه کاری سنتی، حق الهی پادشاهان، امتیازات ارثی و مذهب دولتی را با دموکراسی نمایندگی و حکومت قانون جایگزین کند. لیبرال‌ها همچنین به پایان انحصارات سلطنتی، سیاست‌های مرکانتیلیستی و دیگر موانع تجارت منجر شدند و در عوض بازارهای آزاد را ترویج کردند.
با گذشت زمان، معنای اصطلاح لیبرالیسم در نقاط مختلف جهان شروع به واگرایی کرد. دایره المعارف بریتانیکا در ایالات متحده لیبرالیسم را به عنوان ارتباط با سیاست های دولت رفاه تعریف می کند.
