چقدر در مورد کهکشان ها می دانید؟ آیا می دانستید که سیاره زمین و همچنین کل منظومه شمسی در کهکشان راه شیری یافت می شود؟ بیایید حفاری کنیم و بیشتر بدانیم.
در پایان این مبحث، انتظار می رود:
کهکشان راه شیری به کهکشانی اطلاق می‌شود که منظومه شمسی را در بر می‌گیرد و این نام به شکل ظاهری کهکشان از روی زمین اشاره دارد. این یک نوار مه آلود از نور است که در آسمان شب دیده می شود که از ستارگان تشکیل شده است که نمی توان آنها را به طور جداگانه با چشم غیر مسلح تشخیص داد.
کهکشان راه شیری به صورت نواری از زمین ظاهر می شود زیرا ساختار دیسکی شکل آن از درون مشاهده می شود. تا اوایل دهه 1920، اکثر ستاره شناسان فکر می کردند که کهکشان راه شیری شامل تمام ستارگان جهان است. با این حال، پس از سال 1920، مشاهدات ادوین هابل نشان داد که کهکشان راه شیری تنها یکی از کهکشان های متعدد است.
کهکشان راه شیری یک کهکشان مارپیچی میله ای است که قطری بین 150000 تا 200000 سال نوری دارد. تخمین زده می شود که این کهکشان بین 100 تا 400 میلیارد ستاره و بیش از 100 میلیارد سیاره دارد. مکان منظومه شمسی در شعاع حدود 27000 سال نوری از مرکز کهکشانی است. مرکز کهکشانی به یک منبع رادیویی شدید اشاره دارد که تصور می شود سیاهچاله ای بسیار پرجرم به نام Sagittarius A* است.
گازها و ستارگان در فاصله وسیعی از مرکز کهکشانی با سرعت تقریبی 220 کیلومتر در ثانیه می چرخند. سرعت ثابت چرخش با قوانین دینامیک کپلر در تضاد است و نشان می‌دهد که بیشتر جرم راه شیری برای تلسکوپ‌ها نامرئی است، نه تابش الکترومغناطیسی را جذب می‌کند و نه ساطع می‌کند. این جرم حدسی ماده تاریک نامیده می شود. دوره چرخش تقریباً 240 میلیون سال در شعاع خورشید است. کهکشان راه شیری به طور کلی با سرعتی در حدود 600 کیلومتر در ثانیه حرکت می کند. قدیمی‌ترین ستارگان راه شیری تقریباً به قدمت کیهان هستند و بنابراین احتمالاً پس از دوران تاریکی بیگ بنگ شکل گرفته‌اند.
کهکشان راه شیری دارای چندین کهکشان اقماری است و بخشی از گروه محلی کهکشان‌ها است که بخشی از ابرخوشه باکره را تشکیل می‌دهد که خود جزئی از ابرخوشه Laniakea است.
کهکشان راه شیری دومین کهکشان بزرگ در گروه محلی است که قطر قرص ستاره ای آن تقریباً 100000 سال نوری است. جرم این کهکشان تقریباً 1.5 تریلیون برابر خورشید است.
کهکشان راه شیری از سیاره زمین به صورت نواری مه آلود از نور سفید با عرض حدود 30 درجه و در آسمان شب قابل مشاهده است. با این حال، تنها چیزی که چشم غیر مسلح می تواند ببیند ستارگانی است که بخشی از کهکشان راه شیری هستند. نور از تجمع ستارگان حل نشده و سایر مواد واقع در جهت صفحه کهکشانی می آید. مناطق تاریک در کهکشان راه شیری مانند کوالساک و شکاف بزرگ ، که مناطقی هستند که غبار بین ستاره‌ای نور ستاره‌های دور را مسدود می‌کند. منطقه اجتناب نامی است که به ناحیه ای از آسمان که توسط کهکشان راه شیری پوشیده شده است.
کهکشان راه شیری بین 200 تا 400 میلیارد ستاره و حداقل 100 میلیارد سیاره دارد. شاید کهکشان راه شیری حاوی ده میلیارد کوتوله سفید، یک میلیارد ستاره نوترونی و صد میلیون سیاهچاله ستاره ای باشد.
