ماه اصلی ترین جرمی است که در آسمان شب مشاهده می شود. آیا می دانید که آنها اجرام آسمانی زیادی هستند که در آسمان شب دیده می شوند؟ بیایید حفاری کنیم و بیشتر بدانیم.
تا پایان این مبحث، انتظار می رود که؛
اصطلاح آسمان شب به طور معمول با ستاره شناسی از زمین مرتبط است و به ظاهر اجرام آسمانی مانند ماه، سیارات و ستارگان در هنگام شب اشاره دارد که در یک آسمان صاف بین غروب و طلوع خورشید دیده می شوند. در این زمان خورشید در زیر افق است.
منابع طبیعی نور در آسمان شب شامل درخشش هوا ، مهتاب و نور ستارگان ، بسته به زمان و مکان است. آسمان هایی که بالای دایره های قطبی قرار دارند توسط شفق ها روشن می شوند. گاهی اوقات، یک پرتاب جرم بزرگ تاج از سطوح بالای باد خورشیدی یا از خورشید ممکن است این پدیده را به سمت استوا گسترش دهد.
آسمان شب و همچنین مطالعات آن، هم در فرهنگ مدرن و هم در فرهنگ باستانی جایگاه تاریخی دارد. به عنوان مثال، در گذشته، کشاورزان از وضعیت آسمان شب به عنوان تقویمی برای تعیین زمان کاشت محصولات استفاده می کردند. بسیاری از فرهنگ ها نیز صورت های فلکی را بین ستارگان در آسمان ترسیم کرده اند و آنها را با افسانه ها و اسطوره های مربوط به خدایانشان مرتبط می دانند.
مطالعه علمی اجرام سماوی که در شب قابل مشاهده هستند در علم نجوم رصدی صورت می گیرد.
دید اجرام آسمانی در شب تحت تأثیر آلودگی نوری است. حضور ماه در آسمان شب از نظر تاریخی با افزایش میزان روشنایی محیط مانع رصد نجومی شده است. با ظهور منابع مصنوعی نور، آلودگی نوری یک مشکل رو به رشد برای مشاهده آسمان شب شده است. اصلاح لامپ ها و فیلترهای نوری می تواند به کاهش این مشکل کمک کند.
این واقعیت که آسمان در شب کاملاً تاریک نیست، حتی در غیاب نورهای شهر و مهتاب، به راحتی قابل مشاهده است، زیرا اگر آسمان کاملاً تاریک بود، دیدن شبح یک جسم در برابر آسمان غیرممکن بود. .
شدت آسمان در طول روز متفاوت است و علت اولیه نیز متفاوت است. در طول روز که خورشید بالای افق است، پراکندگی مستقیم نور خورشید منبع غالب نور است. در گرگ و میش، که بازه زمانی بین غروب و طلوع خورشید است، وضعیت پیچیده‌تر است و تمایز بیشتری لازم است. بسته به فاصله خورشید از افق، گرگ و میش به سه بخش تقسیم می شود.
پس از غروب خورشید، گرگ و میش مدنی غروب می کند و زمانی که خورشید بیش از 6 درجه از افق پایین می آید، پایان می یابد. پس از آن گرگ و میش دریایی، این زمانی است که خورشید به ارتفاعات -6 ⁰ و -12⁰ می رسد، پس از آن گرگ و میش نجومی می آید که به عنوان دوره از -12⁰ تا -18- تعریف می شود. حداقل روشنایی عمومی آسمان زمانی حاصل می شود که خورشید بیش از 18 درجه زیر افق آسمان افت کند.
می توان گفت که منابع متعددی منشأ روشنایی ذاتی آسمان هستند که به آنها درخشش هوا، پراکندگی نور ستاره ها، پراکندگی غیرمستقیم نور خورشید و آلودگی نوری مصنوعی می گویند.
اجرام اصلی آسمانی که می توان در آسمان شب مشاهده کرد عبارتند از:
