در این درس یاد خواهید گرفت
تقسیم سلولی فرآیندی است که در آن یک سلول به نام سلول والد تقسیم می شود تا دو سلول جدید به نام سلول های دختر تشکیل شود. بسته به نوع ارگانیسم، چندین نوع تقسیم سلولی وجود دارد.
سه نوع اصلی تقسیم سلولی وجود دارد: شکافت دوتایی، میتوز و میوز. شکافت دوتایی توسط موجودات ساده مانند باکتری ها استفاده می شود. ارگانیسم های پیچیده تر سلول های جدید را با میتوز یا میوز به دست می آورند.
شکافت دوتایی
اکثر سلول های پروکاریوتی با فرآیند شکافت دوتایی تقسیم می شوند. شکافت دوتایی را می توان به عنوان یک سری مراحل توصیف کرد، اگرچه در واقع یک فرآیند پیوسته است. مراحل شامل تکثیر DNA، جداسازی کروموزوم و در نهایت جداسازی به دو سلول دختر است.
تقسیم سلولی در یوکاریوت ها پیچیده تر از پروکاریوت ها است. قبل از تقسیم، تمام DNA موجود در کروموزوم های چندگانه یک سلول یوکاریوتی همانندسازی می شود. اندامک های آن نیز تکثیر شده اند. سپس، هنگامی که سلول تقسیم می شود، در دو مرحله اصلی رخ می دهد:
میتوز
میتوز زمانی استفاده می شود که یک سلول نیاز به تکثیر به نسخه های دقیق از خود دارد. همه چیز در سلول تکراری است. دو سلول جدید DNA، عملکرد و کد ژنتیکی یکسانی دارند. سلول اصلی را سلول مادر و دو سلول جدید را سلول دختر می نامند.
نمونه‌هایی از سلول‌هایی که از طریق میتوز تولید می‌شوند شامل سلول‌هایی در بدن انسان برای پوست، خون و ماهیچه‌ها هستند.
چرخه سلولی برای میتوز
سلول ها مراحل مختلفی به نام چرخه سلولی را طی می کنند. حالت "عادی" یک سلول اینترفاز نامیده می شود. ماده ژنتیکی در مرحله بین فاز سلولی تکثیر می شود. هنگامی که یک سلول سیگنالی را دریافت می کند که باید تکثیر شود، وارد اولین مرحله میتوز به نام پروفاز می شود.
میتوز با پروفاز شروع می شود که در آن کروموزوم متراکم می شود. سلول به سمت متافاز حرکت می کند که در آن کروموزوم ها روی صفحه متافاز قرار می گیرند. سپس کروموزوم ها در آنافاز جدا می شوند و سیتوپلاسم سلول در طول تلوفاز از هم جدا می شود. سیتوکینز فرآیند نهایی است که غشای سلولی را می شکند و سلول را به دو قسمت تقسیم می کند.
اینترفاز حالت طبیعی یک سلول است. ممکن است به عنوان حالت استراحت نیز شناخته شود. این زمانی است که سلول از داشتن تمام مواد مغذی و انرژی برای زنده ماندن مطمئن می شود. این در حال آماده شدن برای تقسیم دیگری است - تکثیر اسیدهای نوکلئیک آن تا زمانی که زمان پروفاز فرا می رسد همه چیز را داشته باشد.
میوز
هنگامی که زمان تولید مثل کل ارگانیسم فرا می رسد، میوز استفاده می شود. دو تفاوت اصلی بین میتوز و میوز وجود دارد. اول، فرآیند میوز دارای دو بخش است. هنگامی که میوز کامل می شود، یک سلول به جای تنها دو سلول، چهار سلول جدید تولید می کند. تفاوت دوم این است که سلول های جدید فقط نیمی از DNA سلول اصلی را دارند. این برای زندگی روی زمین مهم است زیرا امکان ایجاد ترکیبات ژنتیکی جدید را فراهم می کند که باعث ایجاد تنوع در زندگی می شود.
نمونه هایی از سلول هایی که تحت میوز قرار می گیرند شامل سلول هایی است که در تولید مثل جنسی به نام گامت استفاده می شوند.
سلول های تولید شده از میتوز را دیپلوئید می نامند زیرا دارای دو مجموعه کامل کروموزوم هستند.
سلول‌هایی که از میوز تولید می‌شوند، هاپلوئید نامیده می‌شوند، زیرا آنها فقط نیمی از تعداد کروموزوم‌های سلول اصلی را دارند.
