Sociale cognitie is een tak van de psychologie. Hoeveel weet jij over dit onderwerp? Maak je geen zorgen, laten we erin graven en meer te weten komen.
LEERDOELEN
Aan het einde van dit onderwerp wordt van u verwacht dat u,
Sociale cognitie verwijst naar een tak van de psychologie die zich richt op hoe mensen informatie over sociale situaties en andere mensen verwerken, opslaan en gebruiken. Het richt zich op de rol die cognitieve processen spelen in sociale interacties.
Meer technisch definieert sociale cognitie hoe mensen omgaan met informatie over leden van dezelfde soort (soortgenoten) of zelfs over soorten (zoals een huisdier). Sociale cognitie bestaat uit vier fasen:
In de sociale psychologie definieert sociale cognitie een specifieke benadering waarin deze processen worden bestudeerd volgens de methoden van informatieverwerkingstheorie en cognitieve psychologie . Vanuit deze visie is sociale cognitie een analyseniveau dat tot doel heeft de fenomenen van de sociale psychologie te begrijpen door de cognitieve processen die eraan ten grondslag liggen te onderzoeken. De belangrijkste aandachtspunten van de aanpak zijn de processen die betrokken zijn bij het oordeel, de perceptie en het geheugen van sociale stimuli zijn;
Dit analyseniveau kan worden toegepast op elk inhoudsgebied in de sociale psychologie, inclusief onderzoek naar interpersoonlijke, intrapersoonlijke, intergroeps- en intragroepsprocessen.
De term sociale cognitie is toegepast op meerdere gebieden in de cognitieve neurowetenschappen en psychologie, meestal om te verwijzen naar verschillende sociale vaardigheden die verstoord zijn bij schizofrenie , autisme en andere stoornissen. De biologische basis van sociale cognitie wordt onderzocht in de cognitieve neurowetenschappen. Ontwikkelingspsychologen zijn verantwoordelijk voor de studie van de ontwikkeling van sociale cognitievaardigheden.
SOCIALE SCHEMA'S
Sociale schematheorie bouwt voort op en maakt gebruik van terminologie uit schematheorie in de cognitieve psychologie, en beschrijft hoe concepten of ideeën in de geest worden weergegeven en hoe ze worden gecategoriseerd. Volgens deze opvatting wordt, wanneer we aan een concept denken of een concept zien, een schema of mentale representatie geactiveerd die ons andere informatie doet denken die door associatie met het originele concept is verbonden.
Wanneer een schema toegankelijker is, kan het sneller worden geactiveerd en in een bepaalde situatie worden gebruikt. Twee cognitieve processen die verantwoordelijk zijn voor het vergroten van de toegankelijkheid van schema's zijn priming en saillantie . Salience verwijst naar de mate waarin een bepaald sociaal object opvalt ten opzichte van andere sociale objecten in een situatie. Hoe hoger de opvallendheid van een object, hoe groter de kans dat schema's voor dat object toegankelijk worden gemaakt. Als er bijvoorbeeld één vrouw is in een groep van zes mannen, kunnen vrouwelijke genderschema's toegankelijker zijn en het gedrag en de manier waarop de groep denkt over het vrouwelijke groepslid beïnvloeden. Priming daarentegen verwijst naar elke ervaring direct voorafgaand aan een situatie waardoor een schema toegankelijker wordt. Als u bijvoorbeeld 's avonds laat naar een horrorfilm kijkt, kan dit de toegankelijkheid van angstaanjagende schema's vergroten, waardoor de kans groter wordt dat een persoon schaduwen en achtergrondgeluiden als potentiële bedreigingen zal zien.
